Периштелер асманга кљтљрєлєп кеткенден кийин, койчулар бири-бирине: «Жєргєлљ, Бейт-Лехемге баралы да, ал жерде эмне болгонун, Тењирдин бизге эмне жљнєндљ жарыялаганын кљрљлє», – дешти.

Алар шашылыш тєрдљ келишип, Мариям менен Жусупту, акырда жаткан Наристени кљрєштє.

Аларды кљрєшкљндљн кийин, бул Наристе жљнєндљ уккандарын айтып беришти.

Ошондо угуп тургандардын бардыгы койчулардын сљздљрєнљ тањ калышты.

Мариям болсо бул сљздљрдєн бардыгын кљњєлєнљ тєйєп, эсине сактады.

Койчулар кљргљндљрєнєн, уккандарынын баары периштенин айтканындай болгону єчєн Кудайды дањктап, мактап, кайра кайтышты.

Сегиз кєн болгондо, Наристени сєннљткљ отургузууга мезгил жеткенде, Анын ысымын Ыйса деп коюшту. Бул ысым Наристе бойго бєтљ электе эле, периште тарабынан коюлган эле.

Мусанын мыйзамы боюнча алардын тазалануу убагы бєткљндљн кийин, алар Ыйсаны Тењирдин алдына алып баруу єчєн, Иерусалимге алып келишти.

Анткени Тењирдин мыйзамында: «Сєннљткљ отургузулган ар бир тун эркек бала Тењирге арналсын», – деп жазылган.

Алар Тењирдин мыйзамы боюнча эки бактек же эки жаш кљгєчкљндє курмандыкка чалуулары керек эле.

Ошол убакта Иерусалимде Шымыйон деген адам жашачу. Ал Ысрайыл элинин сооронор мезгилин кєтєп жєргљн, Кудайдан корккон, Ыйык Рухтун жетеги менен жашаган адил адам эле.

Ага Ыйык Рух тарабынан: «Тењирдин Машайагын кљрмљйєнчљ, љлбљйсєњ», – деп алдын ала айтылган эле.

Ал Ыйык Рухтун жетеги менен ийбадатканага келди. Мыйзамды аткаруу єчєн, ата-энеси Наристе Ыйсаны ийбадатканага алып келишкенде,

Шымыйон Аны колуна алып, Кудайды дањктап, мындай деди:

«Эгедер Тењирим, эми Љз сљзєњ боюнча Љз кулуњду тынчтык менен коё бересињ.

Анткени мен Сенин бардык элдердин алдында даярдаган куткарууњду,

бутпарастардын кљзєн ача турган жарыкты,

Ысрайыл элињдин дањкын кљрдєм».

Наристе жљнєндљ айтылган сљздљргљ Жусуп да, Мариям да тањ калды.

Анан Шымыйон аларга батасын берип, Наристенин энеси Мариямга: «Бул Наристе Ысрайыл жеринде кљптљрдєн жыгылуусунун жана кљптљрдєн жогору кљтљрєлєєсєнєн, талаш-тартыштын себепкери болот. Кљптљрдєн жєрљктљгє ойлору ачылат.

Ал эми сенин жєрљгєњ тилингендей болот», – деди.

Ошол жерде Ашыр уруусунан чыккан Пануел кызы Анна деген карыган пайгамбар аял бар эле. Ал кєйљљсє менен жети жыл гана жашаган.

Сексен тљрт жаштагы бул жесир аял орозо кармап, сыйынып, Кудайга кєнє-тєнє кызмат кылып, ийбадатканадан кетчє эмес.

Ошол учурда ал да келип, Тењирди дањктап, Иерусалимдин эркиндикке чыгуусун кєтєп жєргљндљрдєн бардыгына Ал жљнєндљ айтып берди.

Алар Тењирдин мыйзамында кљрсљтєлгљндєн бардыгын аткарышкандан кийин, Галилеядагы љздљрєнєн Назарет шаарына кайтып келишти.

Бала акылга толуп, руху бекемделип, чоњоё берди. Кудай Ага батасын берип жатты.

Жыл сайын Ыйсанын ата-энеси Иерусалимге Пасах майрамына барышчу.

Ыйса он эки жашка чыкканда да, алар адаттагыдай эле Иерусалимге майрамга барышты.

Майрам кєндљрє аяктап, єйлљрєнљ кайтышканда, љспєрєм Ыйса Иерусалимде калып калды. Муну Жусуп да, Анын энеси да байкаган жок.

Аны башкалар менен келе жатат деп ойлошту. Бир кєн жол жєрєшкљндљн кийин, алар Аны туугандарынын жана тааныштарынын арасынан издей башташты.

Таппай коюшкандан кийин, Аны издеп, кайра Иерусалимге келишти.

Єч кєндљн кийин Аны ийбадатканадан, устаттардын ортосунда сљз угуп, суроо берип отурган жеринен табышты.

Угуп отургандардын бардыгы Анын акылына жана берген жоопторуна тањ калышты.

Ата-энеси Аны кљрєп, тањ калды. Энеси Ага: «Балам, бул эмне кылганыњ? Атањ экљљбєз сарсанаа болуп, Сени издеп жєрљбєз», – деди.

Ыйса аларга: «Мени эмнеге издейсињер? Атамдын єйєндљ болушум керек экендигин билген эмес белењер?» – деди.

Бирок алар айтылган сљздљрдєн маанисин тєшєнєшкљн жок.

Анан Ыйса ата-энеси менен Назаретке келди. Ал ата-энесине тил алчаак болду. Энеси болсо бул сљздљрдєн баарын кљкєрљгєнљ тєйєп жєрдє.

Ыйса жетилип, акыл-эске толду. Ал Кудайдын да, адамдардын да сєймљнчєгє болду.