Аталарынын жєрљгєн балдарына, баш ийбегендерди адил адамдардын ойлонуу жолуна буруп, даярдалган элди Тењирге алып келєє єчєн, ал Илияс пайгамбардын руху жана кєчє менен Анын алдында келет».

Ошондо Захария периштеге: «Мен муну эмнеден улам билем? Анткени мен карып калдым, аялым да карыды», – деди.

Периште ага мындай деп жооп берди: «Мен Кудай алдында туруучу Жебирейилмин, сени менен сєйлљшєє єчєн, сага ушул жакшы кабарды билдирєє єчєн жиберилгем.

Сен менин љз убагы келгенде орундала турган сљздљрємљ ишенбегендигињ єчєн, тилден калып, бул ишке ашкан кєнгљ чейин сєйлљбљйсєњ».

Ошол учурда Захарияны кєтєп турган эл анын ийбадатканада кармалып жатканына тањ калды.

Ал сыртка чыкканда, элге сєйлљй албай койду. Ошондо алар анын ийбадатканада кљрєнєш кљргљнєн тєшєнєштє. Захария аларга жањсап тєшєндєрдє, анткени ал дудук болуп, сєйлљй албай калган эле.

Кызмат кыла турган кєндљрє бєткљндљн кийин, ал єйєнљ кайтты.

Ошол кєндљрдљн кийин анын аялы Элизабеттин боюна бєтєп, беш ай бою жашырынып жєрдє.

«Мени элдин шылдыњынан куткарыш єчєн, Тењир ушул кєндљрдљ мага назарын салып, ушундай кылды», – деди ал.

Алтынчы айда Кудай Галилеянын Назарет деген шаарына,

Дљљт тукумунан чыккан Жусуп деген адам менен убадалашып койгон кызга Жебирейил периштени жиберди. Кыздын ысымы Мариям эле.

Периште ага келип: «Салам, Кудайдан ырайым тапкан кыз! Тењир сени менен! Аялдардын ичинен сен баталуусуњ!» – деди.

Периштенин сљзєнљ апкаарый тєшкљн Мариям бул саламдашуу эмнени билдирет деп, ойлонуп калды.

Ошондо периште ага мындай деди: «Коркпо, Мариям! Анткени сен Кудайдан ырайым таптыњ.

Боюња бєтєп, Уул тљрљйсєњ, Анын ысымын Ыйса коёсуњ.

Ал улуу болот жана Бардыгынан Жогору Тургандын Уулу деп аталат. Кудай-Тењир Ага атасы Дљљттєн тагын берет.

Ал Жакыптын тукумуна тєбљлєккљ падышачылык кылат, Анын падышачылыгынын чеги болбойт».

Мариям периштеден: «Эркек кљрбљсљм, бул кандайча болот?» – деп сурады.

Периште ага мындай деп жооп берди: «Сенин єстєњљ Ыйык Рух тєшљт. Сени Бардыгынан Жогору Тургандын кєчє каптайт. Ошондуктан тљрљлљ турган Ыйыкка Кудайдын Уулу деген ысым берилет.

“Тљрљбљс” деп аталган тууганыњ Элизабет да карыганда кош бойлуу болду. Ал уул тљрљйт, анын боюна бєткљнєнљ алты ай болду.

Анткени Кудайдын бир да сљзє кєчєн жоготпойт».

Ошондо Мариям: «Мен мына, мен Тењирдин кулумун. Мага сен айткандай болсун», – деди. Ошондон кийин периште анын жанынан кетти.

Ошол кєндљрдєн биринде Мариям тоолуу Жєйєт љлкљсєнєн бир шаарына шашылыш тєрдљ жљнљдє.

Ал Захариянын єйєнљ кирип, Элизабет менен саламдашты.

Мариямдын саламын укканда, Элизабеттин ичиндеги баласы туйлап жиберди. Ошондо Элизабет Ыйык Рухка толуп,

єнєн бийик чыгарып, мындай деди: «Аялдардын ичинен сен баталуусуњ, ичињдеги бала да баталуу!

Тењиримдин энеси мага келгидей, мен киммин?

Анткени сенин саламыњды укканымда, ичимдеги бала кубанычтан туйлап жиберди.

Ишенгенињ єчєн бактылуусуњ, анткени Тењирдин сага айткан сљзє аткарылат».

Мариям мындай деди: «Менин жаным Тењирди дањктайт.

Куткаруучум Кудайды ойлоп, рухум кубанды.

Анткени Ал Љзєнєн кулунун момундугуна назарын салды. Анткени мындан ары бардык муундар мени “бактылуу” дешет.

Анткени Кудуреттєє мага улуу иш жасады. Анын ысымы ыйык.

Ал Љзєнљн корккондорго укумдан-тукумга ырайым кылат.

Ал Љзєнєн колунун кєчєн кљрсљттє. Жєрљгєндљгє ойлору текеберлерди чачыратып жиберди.

Кєчтєєлљрдє тактыларынан тєшєрєп, момундарды кљтљрдє.

Ачкаларга ырыскыны мол берди, байларды болсо куру кол коё берди.

Биздин ата-бабаларыбызга, Ыбрайымга жана анын тукумуна тєбљлєккљ ырайым кылууну убада кылганын эстеп, Љзєнєн кулу Ысрайылга жардамга келди».

Мариям Элизабеттин жанында єч айга жакын болуп, єйєнљ кайтты.

Элизабеттин тљрљр маалы келип, уул тљрљдє.

Тењирдин ага улуу ырайым кљрсљткљнєн уккан анын коњшулары менен туугандары аны менен бирге кубанышты.

Сегизинчи кєнє баланы сєннљткљ отургузууга келишти. Ага атасы Захариянын ысымын коймокчу болушту.

Бирок баланын энеси: «Жок, анын ысымын Жакан коёбуз», – деди.

Ошондо алар ага: «Сенин урук-тукумуњда мындай аттуу эч ким жок да», – дешти.

Анан баланын атасынан кандай ат койгусу келерин жањсап сурашты.

Ал тактайча талап кылып, «Анын ысымы – Жакан» деп жазды. Бардыгы тањ калышты.

Ошол замат Захарияга тил кирип, Кудайды дањктай баштады.

Алардын тегерегинде жашагандардын бардыгын коркунуч басты. Бул жљнєндљ тоолуу Жєйєт аймагынын бєт жерине сљз тарады.

Уккандардын бардыгы муну кљкєрљгєнљ тєйєп: «Бул бала ким болор экен?» – дешти. Аны Кудай Љзє колдоп жєрдє.

Анын атасы Захария Ыйык Рухка толуп, мындай деп пайгамбарчылык кылды:

«Ысрайылдын Кудай-Тењирине алкыш! Анткени Ал Љз элине келип, аны кун тљлљп куткарып алды.

Байыртадан бери Љзєнєн ыйык пайгамбарлары аркылуу айтып келгендей,

Љз кулу Дљљттєн тукумунан биз єчєн куткаруу мєйєзєн кљтљрдє.

Ал бизди душмандарыбыздан, бизди жек кљргљндљрдєн колунан куткарды.

Биздин ата-бабаларыбызга ырайым кылып, Љзєнєн ыйык келишимин эстеди.

Љмєрєбєз љткљнчљ Анын алдында, Ага ыйыктык жана адилеттєєлєк менен,

коркпостон кызмат кылышыбыз єчєн, Ал атабыз Ыбрайымга бизди душмандарыбыздын колунан куткарууну убада кылган.

Сен да, наристе, Бардыгынан Жогору Тургандын пайгамбары деп аталасыњ. Анткени сен Тењирге жол даярдаш єчєн,

Кудайдын улуу боорукердиги боюнча кєнљљлљрє кечирилип, куткарыларын Анын элине тєшєндєрєш єчєн, Анын алдында келесињ.

Ошол улуу боорукердик боюнча бизди тынчтыктын жолуна салуу єчєн,

карањгычылыкта жана љлєм кљлљкљсє баскан љлкљдљ жашагандарга жарык берєє єчєн, жогорудан бизге Жарык келди».

Бала болсо чоњоюп, кєндљн кєнгљ руху бекемделип жатты. Ал љзєнєн Ысрайыл элине келгенге чейин ээн талаада жашады.