Ошондо Жунус Тењирдин жєзєнљн Таршышка качып кетмекчи болду. Ал туруп, Жапага келди да, Таршышка жљнљп жаткан бир кемени таап, жол акысын тљлљдє. Тењирдин жєзєнљн качып, Таршышка алар менен бирге кетиш єчєн, кемеге тєштє.

Бирок Тењир дењизге катуу шамал жљнљттє, ошондо дењизде катуу бороон башталып, кеме талкалана турган болду.

Кеме айдоочулардын єрљйє учуп, ар ким љз кудайын чакырды. Анан алар кемени жењилдетиш єчєн, андагы жєктє дењизге ыргыта башташты. Жунус болсо кеменин ылдый жагына тєшєп, жатып уктап калган эле.

Ошондо кеме башчысы ага келип: «Сен эмне уктап жатасыњ? Тур, љз Кудайыњды чакыр, балким, Кудай бизди эске алып, љлбљй каларбыз», – деди.

Анан алар бири-бирине: «Жєргєлљ, љкчљмљ таш ыргытып, кимдин айынан ушул кырсыкка кабылып жатканыбызды билели», – дешти. Љкчљмљ таш ыргытышты, ал Жунуска тєштє.

Ошондо андан: «Айтчы, бул кырсыкка кимдин айынан кабылдык? Эмне иш кыласыњ? Кайдан келе жатасыњ? Кайсы љлкљдљнсєњ? Кайсы элденсињ?» – деп сурашты.

Жунус аларга: «Мен эвреймин, дењизди жана кургактыкты жараткан асмандагы Кудай-Тењирден корком», – деп жооп берди.

Жунустун айтып бергенинен улам, алар анын Тењирдин жєзєнљн качып бара жатканын билишти. Ошондо алардын єрљйє учуп, ага: «Эмне єчєн мындай кылдыњ?» – дешти.

Анан алар андан: «Дењиз тынчыш єчєн, биз сени эмне кылышыбыз керек?» – деп сурашты. Анткени толкун кєчљп бара жаткан эле.

Жунус аларга мындай деди: «Мени алып, дењизге ыргыткыла. Ошондо дењиз тынчыйт, анткени бул катуу бороон менин айымдан болуп жатканын билем».

Бирок ал адамдар кургактыкка жетиш єчєн, бардык кєчє менен калак шилтей башташты, бирок жете алышкан жок, анткени дењизде аларга каршы толкун кєчљдє.

Ошондо алар Тењирди чакырып: «Оо Тењир, Сенден суранабыз, бул адамдын жаны єчєн биз кырылып калбасак экен, жазыксыз канды мойнубузга сала кљрбљ, анткени Сен, Тењир, Љзєњљ эмне жакса, ошону кылдыњ!» – дешти.

Анан Жунусту алып, дењизге ыргытышты. Ошондо дењиздеги толкун басылды.

Ошондо бул адамдар Тењирден абдан коркуп калышты. Тењирге курмандык чалышты жана убадаларды беришти.