Азбука веры » Η αγια γραφη » Ιώβ » гл.8

Ιώβ, Глава 8

Толкования

Толкования главы

8:0

8:1

см.:Иов.18:1;Иов.25:1;

8:2

8:3

см.:Втор.32:4;2Пар.19:7;Дан.9:14;

8:4

8:5

см.:Иов.22:23;

8:6

8:7

см.:Иов.42:10;

8:8

см.:Втор.4:32;

8:9

см.:Иов.14:2;Пс.143:4;

8:10

8:11

8:12

см.:Пс.128:6;Иер.17:6;

8:13

см.:Пс.111:10;Притч.10:28;

8:14

8:15

8:16

8:17

8:18

8:19

8:20

см.:Пс.36:18;

8:21

8:22

Новогреческий [Greek (TGV)]

Языки

Ο Βιλδάδ βεβαιώνει για τη δικαιοσύνη του Θεού

Τότε είπε ο Βιλδάδ ο Σουχίτης:

Ως πότε έτσι θα μιλάς και θα ’ναι τα λεγόμενά σου δίχως νόημα;

Μήπως το δίκιο το αντιστρέφει ο Θεός; Μήπως στρεβλώνει ο Παντοδύναμος τη δικαιοσύνη;

Αν τα παιδιά σου αμάρτησαν ενώπιόν του, τους έκανε να υποστούνε τις συνέπειες.

Αλλά αν εσύ προσφύγεις στο Θεό και δεηθείς στον Παντοδύναμο,

αν είσαι καθαρός και τίμιος, σίγουρα τότε θα νοιαστεί για σένα και θ’ αποκαταστήσει αντάξια το σπίτι σου.

Η αρχική σου ευημερία θα σου φανεί πολύ μικρή μπρος στην πολύ μεγάλη που σου μέλλεται.

Ρώτησε τις προηγούμενες γενιές και πρόσεξε την πείρα των προγόνων τους.

Εμείς είμαστε χτεσινοί και τίποτα δεν ξέρουμε· πάνω στη γη σαν τη σκιά περνά η ζωή μας.

Αυτοί όμως θα σε διδάξουν και θα σου μιλήσουν· από την πείρα τους θ’ αντλήσουνε τα λόγια τους.

Μπορεί έξω απ’ τους βάλτους να βλαστήσει ο πάπυρος; Μπορεί χωρίς νερό να μεγαλώσει το καλάμι;

Ενώ είν’ ακόμα πάνω στον ανθό του και πριν να ’ρθεί ο καιρός του να το κόψουνε, χωρίς νερό ξεραίνεται πριν από κάθε άλλο χορτάρι.

Έτσι συμβαίνει και σ’ εκείνους όλους που το Θεό ξεχνούν· και χάνεται του ασεβή η ελπίδα.

Η σιγουριά του είναι μια λεπτή κλωστή, είν’ η ελπίδα του ιστός αράχνης.

Αν στηριχτεί ο ασεβής στο νήμα της αράχνης να τον κρατήσει δεν μπορεί· κι αν γαντζωθεί απάνω του εκείνο δεν θ’ αντέξει.

Να τον, ο ασεβής, στον ήλιο αντίκρυ, όλο χυμούς, μέσα στον κήπο απλώνει τα κλαδιά του.

Τυλίγονται στις πέτρες πάνω οι ρίζες του και βρίσκει στήριγμα ανάμεσα στους βράχους.

Μ’ αν τον απομακρύνουν απ’ τον τόπο του, κανείς δε θα μπορεί να πει πού ήταν φυτεμένος.

Τέτοια είν’ η μοίρα καθώς βλέπεις, του ασεβή· κι εκεί στη θέση του άλλοι θα βλαστήσουν.

Μα δε θ’ αφήσει ο Θεός ποτέ τον ευσεβή, ενώ βοήθεια στους κακούς δεν πρόκειται να δώσει.

Θα φέρει ο Θεός ξανά το γέλιο, Ιώβ, στα χείλη σου! Το στόμα σου θα το γεμίσει κραυγές χαράς.

Αυτοί όμως που σε μισούν θα καταντροπιαστούνε· κι η κατοικία των ασεβών αύριο θα χαθεί.