Алар љз уулдарын эстегендей, љздљрєнєн курмандык чалынуучу жайлары тууралуу, бийик дљбљлљрдљгє, жашыл дарактардын тєбєндљгє Ашейра мамылары тууралуу эстешет.

Талаадагы Љзємдєн тоомду, сенин мал-мєлкєњдє, сенин бардык асыл буюмдарыњды талап-тоноого берем, сенин бардык бутканаларыњды бардык аймактарыњдагы кєнљљлљрєњ єчєн талап-тоноого берем.

Мен берген мурастан ажыраганга сен љзєњ себепкер болосуњ, анан сени љзєњ билбеген жердеги душмандарыња кулчулукка берем, анткени силер Менин каарымдын отун жалындаттыњар, ал тєбљлєккљ кєйљ берет».

Тењир мындай дейт: «Адамдан ємєттљнгљн, љз денесин тирек кылган, жєрљгє Тењирден алыстаган адамга каргыш!

Ал адам чљлдљгє бадалдай болот, ал ырайымдын келгенин кљрбљйт, чљлдљгє ысык жерлерге, тєшєм бербеген, эч ким жашабаган жерге отурукташат.

Тењирден ємєттљнгљн, Тењирге таянган адам баталуу.

Анткени ал адам суу боюна тигилген, тамырын суу тєбєнљ жайган дарактай болот. Ал аптапты сезбейт. Анын жалбырактары жашыл бойдон турат, ал кургакчылык убагында да коркпойт, мљмљ берєєсєн токтотпойт.

Адамдын жєрљгє љтљ анткор, љтљ бузулган, аны ким биле алат?

Мен, Тењир, ар бир адамга љзєнєн жолуна жана кылган иштеринин жемишине жараша тиешесин берєє єчєн, жєрљккљ чейин кирип, ички дєйнљнє сынап турам.

Байлыкты жалган жол менен тапкан адам љзє туубаган жумурткаларды басып отурган кекиликтей: ал байлыкты љмєрєнєн жартысында калтырат, љмєрєнєн аягында акылсыз бойдон калат».

Биздин ыйыктала турган жайыбыз – башынан эле жогору кљтљрєлгљн дањк тагында.

Сен, Тењир, Ысрайылдын ємєтєсєњ. Сени таштаган адамдардын баары маскара болушат. «Менден четтегендердин бардыгы жерге жазылат, анткени љмєр суусунун булагы болгон Тењирди таштап коюшту».

Мени айыктыр, Тењир, ошондо мен айыгам. Мени куткар, ошондо мен куткарылам. Анткени менин мактанычым Сенсињ.

Алар мага: «Тењирдин сљзє кайда? Ал келсин!» – дешет.

Мен Сенин койчуњ болууга шашылган жокмун жана кайгы кєнєн каалаган эмесмин, муну Сен билесињ. Менин оозумдан чыккан нерсе Сенин алдыњда ачык.

Мен єчєн коркунучтуу болбо, кайгы кєнє менин таянычым Сенсињ.

Мени куугандар уятка калышсын, бирок мен уятка калбайын. Алар калтырашсын, бирок мен калтырабайын. Аларга кайгы кєндє каптат, аларды љзгљчљ кыйроо менен кыйрат.

Тењир мага мындай деди: «Бар, Жєйєт падышалары кире турган жана чыга турган, элдин уулдарынын дарбазаларынын алдында тур, Иерусалимдин бардык дарбазаларынын алдында тур.

Анан аларга мындай де: “Жєйєт падышалары, бардык Жєйєт эли жана ушул дарбазалар менен кирген Иерусалимдин бардык тургундары, Тењирдин сљзєн уккула.

Тењир мындай дейт: «Љз жаныњарды сактагыла, ишемби кєнє жєк кљтљрбљгєлљ, Иерусалимдин дарбазалары аркылуу жєк кљтљрєп кирбегиле.

Ишемби кєнє єйєњљрдљн жєк кљтљрєп чыкпагыла, эч кандай жумуш кылбагыла, бирок ишемби кєндє Мен силердин ата-бабаларыњарга кандай буйрусам, ошондой кылып ыйык туткула.

Бирок алар укпай коюшкан, кулак тљшљбљй коюшкан, акыл-насаатты укпаш єчєн, аны кабыл албаш єчєн, тоњ моюн болуп калышкан.

Эгерде силер Менин тилимди алып, – дейт Тењир, – ишемби кєнє бул шаардын дарбазалары аркылуу жєк кљтљрєп кирбесењер, бул кєнє эч кандай жумуш жасабай, аны ыйык тутсањар,

анда бул шаардын дарбазалары аркылуу Дљљттєн тагында отурган падышалар менен тљрљлљр, араба менен жєргљндљр, атка минип жєргљндљр киришет. Алар жана алардын мырзалары, жєйєттљр жана Иерусалимдин тургундары киришет, ошентип, бул шаар тєбљлєккљ эл жашаган шаар болот.

Ошондо Жєйєт шаарларынан да, Иерусалимдин айланасынан да, Бенжемин жеринен да, тєздєктљрдљн да, тоолордон да, тєштєктљн да келишет, Тењир єйєнљ бєтєндљй љрттљлєєчє курмандыктарды жана башка курмандыктарды, нан курмандыктарын, жыпар жыттуу заттарды жана ыраазычылык курмандыктарын алып келишет.

Эгерде Менин тилимди албай, ишемби кєнєн ыйык тутпай, ишемби кєнє Иерусалимдин дарбазасы аркылуу жєк кљтљрєп кирсењер, анда анын дарбазасына от коём, ал Иерусалимдин чептерин жалмайт, љчпљйт»”».