Аны жоктоп ыйлаган кєндөр аяктагандан кийин, Жусуп фараон сарайындагыларга мындай деп кайрылды: «Эгерде мен силердин алдыңарда ырайым тапкан болсом, анда фараонго мындай дегиле:

“Атам менден мындай деп ант алган эле: «Менин көзєм өтєп бара жатат. Мени Канаан жеринде өзєм єчєн казган көргө койгула». Мен эми ошол жерге барып, атамды коюп келєєнє каалар элем”».

Ошондо фараон: «Атаңа берген антың боюнча барып, атаңды коюп кел», – деди.

Жусуп атасын койгону жөнөдє. Аны менен фараондун кызматчылары, єйєндөгє аксакалдар жана Мисир жериндеги аксакалдар,

өзєнєн бєт єй-бєлөсє, бир туугандары жана атасынын єйєндөгєлөр кетишти. Гошен жеринде балдары менен майда жана бодо малдарын гана калтырышты.

Аны менен бирге арабалар менен атчандар кошо жөнөшкөндєктөн, эл абдан көп болду.

Алар Иордандын жанындагы Горен-Аататка жеткенде, ал жерде да чоң ый, чоң өкєрєк болду. Жусуп атасын жоктоп жети кєн ыйлады.

Ошондо ал жерде жашаган канаандыктар Горен-Аататтагы ыйды угуп: «Мисирликтер аябай жоктоп ыйлашты», – дешти. Ошондуктан ал жер Иордандагы «мисирликтердин ыйы» деп аталып калды.

Жакыптын уулдары атасы кандай айтса, ошондой кылышты.

Уулдары аны Канаан жерине алып барып, Мамрейдин алдындагы, Махпел талаасындагы єңкєргө коюшту. Ыбрайым аны талаа менен бирге хеттик Эпрондон менчик көрєстөн кылыш єчєн сатып алган.

Атасын койгондон кийин, Жусуп бир туугандары менен, өзє менен бирге атасын койгону баргандар менен Мисирге кайтып келди.

Жусуптун бир туугандары атасы өлгөндөн кийин: «Жусуп бизди жек көрєп калса эмне болот? Ага кылган жамандыгыбыз єчєн өч алгысы келсечи?» – дешип,

Жусупка мындай деп айттырып жиберишти: «Атаң өлөр алдында:

“Жусупка минтип айткыла: «Бир туугандарың сага жамандык кылышты, алардын айыбы менен кєнөөсєн кечир», – деген. Эми атаңдын Кудайынын кулдарынын айыбын кечир”». Бул сөздөрдє айтып жатышканда, Жусуп ыйлады.

Бир туугандары өздөрє да келип, анын алдына жыгылып: «Эми биз сенин кулуңбуз», – дешти.

Жусуп аларга: «Коркпогула, анткени мен Кудайдан корком.

Силер мага жамандык ойлодуңар эле, Кудай аны жакшылыкка айлантты. Көп сандаган адамдардын өмєрєн сактап калыш єчєн, ушуну ишке ашырды.

Ошондуктан коркпогула. Мен силерди бала-бакыраңар менен кошо багам», – деди. Ошентип, Жусуп алардын көңєлєн тынчтандырып, жєрөк жылыткан сөздөрдє айтты.

Жусуп Мисирде атасынын єй-бєлөсє менен жашады. Ал жєз он жыл жашады.

Ал Эпрайымдын єчєнчє тукумуна чейин көрдє, ошондой эле Менашенин уулу Махирдин уулдары да анын көзє тирєєсєндө төрөлєштє.

Жусуп бир туугандарына мындай деди: «Менин ичер суум, көрөр кєнєм аз калды, бирок Кудай силерге келип, силерди бул жерден алып чыгып, Ыбрайымга, Ыскакка жана Жакыпка убада кылган жерге жеткирет».

Анан Жусуп Ысрайыл уулдарынан мындай деп ант алды: «Кудай силерге келет, ошондо силер менин сөөгємдє бул жерден алып кеткиле».

Ошентип, Жусуп жєз он жашында көз жумду. Аны Мисирде бальзамдап, табытка салып коюшту.