Эгерде жакшы иш кылсаң, анда башыңды жерге салбайт элең да. Эгерде жакшы иш кылбасаң, анда босогоңдо кєнөө жатат. Ал сени өзєнө тартып жатат, бирок сен ага єстөмдєк кыл», – деди.

Кабыл бир тууганы Абылга жамандык ойлоду. Талаада жєрєшкөндө, Кабыл өз бир тууганы Абылга кол көтөрєп, аны өлтєрєп салды.

Ошондо Теңир Кабылдан: «Бир тууганың Абыл кайда?» – деп сурады. Ал: «Билбейм, мен эмне, бир тууганыма кароолчу белем?» – деп жооп берди.

Теңир ага мындай деди: «Сен эмне кылдың? Жерден бир тууганыңдын каны Мага боздоп жатат.

Ошондуктан эми сага бир тууганыңдын канын сенин колуңдан кабыл алууга оозун ачкан жердин каргышы тиет.

Мындан ары жер иштеткениңде, ал сага өз кєчєн бербейт. Жер бетинде куулуп, тентип жєргөн адам болосуң».

Ошондо Кабыл Теңирге: «Менин жазам чоң, көтөрө алгыс.

Сен азыр мени жер бетинен кууп жатасың. Мен эми Сенин жєзєңдөн жашынып, жер бетинде куулуп, тентип жєргөн адам болом, мага ким жолукса да, ал мени өлтєрөт», – деди.

Теңир ага: «Кабылды ким өлтєрсө, андан жети эселеп өч алынат», – деди. Кабылга жолуккан адам аны өлтєрєп койбошу єчєн, Теңир ага белги салып койду.

Ошентип, Кабыл Теңирден кетип, Эйдендин чыгыш жагындагы Нот деген жерге жайланышты.

Анан Кабыл аялына жакындады. Аялынын боюна бєтєп, Энохту төрөдє. Кабыл шаар куруп, ага өз уулу Энохтун атын берди.

Энохтон Ират төрөлдє. Ираттан Мыхайел төрөлдє. Мыхайелден Матушал төрөлдє. Матушалдан Лемек төрөлдє.

Лемек эки аял алды. Биринин аты Ада, экинчисиники Зила эле.

Ада Жабалды төрөдє, ал чатырда жашап, мал баккандардын атасы болду.

Анын бир тууганынын аты – Жубал, ал кыякчылар менен чоорчулардын атасы болду.

Зила Тубал-Кабылды төрөдє, ал жез менен темирден курал жасаган уста болду. Тубал-Кабылдын Наама деген карындашы бар эле.

Лемек аялдарына мындай деди: «Ада менен Зила! Мага кулак салгыла, Лемектин аялдары! Менин сөзємө көңєл бургула! Мага жамандык кылган эркекти, мага кайгы алып келген баланы өлтєрєп салдым.

Эгерде Кабыл єчєн жети эсе өч алынса, анда Лемек єчєн жетимиш жолу жети эсе өч алынат».

Адам аялына дагы жакындады. Ал уул төрөп: «Кудай мага Кабыл өлтєргөн Абылдын ордуна башка уул берди», – деп, анын атын Шет койду.

Шеттен да уул төрөлдє. Ал анын атын Энош койду. Ошондон баштап адамдар Теңирдин атын чакыра башташты.