Πρὸς Θεσσαλονικεῖς Α΄, Глава 4

λοιπὸν οὖν ἀδελφοί ἐρωτῶμεν ὑμᾶς καὶ παρα­καλοῦμεν ἐν κυρίῳ Ἰησοῦ ἵνα καθὼς παρελάβετε παρ᾿ ἡμῶν τὸ πῶς δεῖ ὑμᾶς περιπατεῖν καὶ ἀρέσκειν θεῷ καθὼς καὶ περιπατεῖτε ἵνα περισ­σεύ­ητε μᾶλλον

οἴδατε γὰρ τίνας παρα­γγελίας ἐδώκαμεν ὑμῖν δια­̀ τοῦ κυρίου Ἰησοῦ

τοῦτο γάρ ἐστιν θέλημα τοῦ θεοῦ ὁ ἁγιασμὸς ὑμῶν ἀπέχεσθαι ὑμᾶς ἀπο­̀ τῆς πορνείας

εἰδέναι ἕκαστον ὑμῶν τὸ ἑαυτοῦ σκεῦος κτᾶσθαι ἐν ἁγιασμῷ καὶ τιμῇ

μὴ ἐν πάθει ἐπι­θυμίας καθάπερ καὶ τὰ ἔθνη τὰ μὴ εἰδότα τὸν θεόν

τὸ μὴ ὑπερβαίνειν καὶ πλεονεκτεῖν ἐν τῷ πράγματι τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ διότι ἔκδικος κύριος περὶ πάν­των τούτων καθὼς καὶ προ­είπαμεν ὑμῖν καὶ διεμαρτυράμεθα

οὐ γὰρ ἐκάλεσεν ἡμᾶς ὁ θεὸς ἐπι­̀ ἀκαθαρσίᾳ ἀλλ᾿ ἐν ἁγιασμῷ

τοιγαροῦν ὁ ἀθετῶν οὐκ ἄνθρωπον ἀθετεῖ ἀλλὰ τὸν θεὸν τὸν καὶ διδόν­τα τὸ πνεῦμα αὐτοῦ τὸ ἅγιον εἰς ὑμᾶς

περὶ δὲ τῆς φιλαδελφίας οὐ χρείαν ἔχετε γράφειν ὑμῖν αὐτοὶ γὰρ ὑμεῖς θεοδίδακτοί ἐστε εἰς τὸ ἀγαπᾶν ἀλλήλους

καὶ γὰρ ποιεῖτε αὐτὸ εἰς πάν­τας τοὺς ἀδελφοὺς τοὺς ἐν ὅλῃ τῇ Μακεδονίᾳ παρα­καλοῦμεν δὲ ὑμᾶς ἀδελφοί περισ­σεύ­ειν μᾶλλον

καὶ φιλοτιμεῖσθαι ἡσυχάζειν καὶ πράσ­σειν τὰ ἴδια­ καὶ ἐργάζεσθαι ταῖς ἰδίαις χερσὶν ὑμῶν καθὼς ὑμῖν παρηγγείλαμεν

ἵνα περιπατῆτε εὐσχημόνως προ­̀ς τοὺς ἔξω καὶ μηδενὸς χρείαν ἔχητε

οὐ θέλομεν δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν ἀδελφοί περὶ τῶν κοιμωμένων ἵνα μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχον­τες ἐλπίδα

εἰ γὰρ πιστεύ­ομεν ὅτι Ἰησοῦς ἀπέθανεν καὶ ἀνέστη οὕτως καὶ ὁ θεὸς τοὺς κοιμηθέν­τας δια­̀ τοῦ Ἰησοῦ ἄξει σὺν αὐτῷ

τοῦτο γὰρ ὑμῖν λέγομεν ἐν λόγῳ κυρίου ὅτι ἡμεῖς οἱ ζῶν­τες οἱ περιλειπόμενοι εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ κυρίου οὐ μὴ φθάσωμεν τοὺς κοιμηθέν­τας

ὅτι αὐτὸς ὁ κύριος ἐν κελεύ­σματι ἐν φωνῇ ἀρχαγγέλου καὶ ἐν σάλπιγγι θεοῦ κατα­βή­σε­ται ἀπ᾿ οὐρανοῦ καὶ οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ ἀναστήσον­ται πρῶτον

ἔπειτα ἡμεῖς οἱ ζῶν­τες οἱ περιλειπόμενοι ἅμα σὺν αὐτοῖς ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάν­τησιν τοῦ κυρίου εἰς ἀέρα καὶ οὕτως πάν­τοτε σὺν κυρίῳ ἐσόμεθα

ὥστε παρα­καλεῖτε ἀλλήλους ἐν τοῖς λόγοις τούτοις