Γερων Παϊσιοσ ο Αγιορειτησ
Содержание
Προλογος Πρωτο Μερος. Ο Κατα Πλατος Βιος A´ Oi Κατα Σαρκα Καί Κατα Πνευμα Προγονοι Βάπτιση καί ξερριζωμός Β´ Ασκητικα Προγυμνασματα Ανατροφή «ἐν παιδεία καί νουθεσία Κυρίου» Παιδικές ἀσκήσεις Θεοπτία Φροντίδα γιά τούς ἄλλους Γ´. Στρατιωτικη Θητεια Ἀσυρματιστής φιλότιμος Κακουχίες Ἀσκήσεις καί ἐμπειρίες Θυσία γιά τούς ἀλλους Εὐεργετεῖ καί συκοφαντεῖται Σώζει τήν Μονάδα τους Αὐτοθυσία Προσεύχεται ἐν μέσω σφαιρῶν Ἀνυπακοή σέ βλάσφημο Δ´. Ἁγιον Ορος / Στις Μονες Εσφιγμενου Καί Φιλοθεου Ἀγῶνες ἀρχαρίου Δαιμονικές ἐμφανίσεις Ρασοευχή Ἐπίσκεψη τῆς θείας χάριτος Μικρόσχημος Εὐλογίες ἀπό τήν Παναγία Ε´. Στη Μονη Στομιου Κονιτσης Ἀνακαίνιση τοῦ Μοναστηριοῦ Πηδᾶ στόν γκρεμό Κόποι, ἀσκήσεις καί ἡσυχία Προστάτης πτωχῶν καί ὀρφανῶν Οἰκειότητα μέ τά ἄγρια ζῶα ΣΤ´. Ερημιτης. Στο Θεοβαδιστον Ορος Σινα Μακαρία ἐρημική ζωή Λύει τήν ἀνομβρία Ἐργόχειρο κί ἐλεημοσύνες «Ἦν ἐν τῇ ἐρήμῳ πειραζόμενος...» Ἐγκαταλείπει τήν γλυκειά ἔρημο Ζ´. Στην Ἰβηριτικη Σκητη Τροφή ἀπό Ἂγγελο Ἐγχείρηση στούς πνεύμονες Ἵδρυση Ἡσυχαστηρίου Η´. Στην Καλυβη Του Τιμιου Σταυρου «Φῶς ταῖς τρίβοις μου» Ἐμφάνιση τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου Ἡ ἁγία Εὐφημία! Ἡ κολασμένη ψυχή Φῶς γλυκύτατον Ὁ Γιωργάκης ἀπό τό Θιβέτ Ἐμφάνιση τοῦ Χριστοῦ Θεόσταλτο ψάρι Ὁ φύλακας Ἄγγελος Εὔθυμα καί εὔστροφα Θ´. Στην Παναγουδα Δοσιμο Στους Πονεμενους Ἐγκατάσταση στήν «Παναγούδα» Ἐμφάνιση τοῦ ἁγίου Βλασίου «Χριστέ μου, εὐλόγησέ με...» «Φοβερό ὅραμα!» «Ἡ Παναγία!» Περί Ἀντιχρίστου, 666 καί ταυτοτήτων «Μεταμόρφωσις» Αλλεσ Μαρτυριεσ Προσκυνητων «Ἔχεις σπασμένα πόδια» «Θά πάρουμε τήν Πόλη» Ὁ Γέροντας καί οἱ νέοι Ι´. Ασθενεια Καί Μακαρια Κοιμηση Πόνος καί ἀσθένειες Μακαρία καί ἀφανής κοίμηση ΙΑ´. Θαυματα Μετα Τήν Κοιμηση «Ούκ ἀπέστη ἡμῶν» Εὐωδία Διάσωση παιδιοῦ Ἐπεμβάσεις σέ τροχαῖα Πνευματικές νεκραναστάσεις Τό κασκόλ του ἐξαφανίζει ὄγκο Θεραπεία δαιμονισμένης Παρέχει ἀνάβλεψη Δευτερο μερος. Βιογραφικα Σε Θεματικες Ενοτητες Α´. Αρετες «Πλουτοταπείνωσις» Ἐργάτης καί κήρυξ μετανοίας Φιλότιμο Ἐμπιστοσύνη στήν θεία πρόνοια Ἁγάπη ἀρχοντική Β´. Χαρισματα Ὑπέρβαση τῶν νόμων τῆς φύσεως Ἄβρεκτος Ἀθέατος Μετέωρος Μεταδοτικός χάριτος Σηκώνει βράχο «Ἀσύλληπτος!» Συμφιλίωση μέ τήν κτίση Εὐχέτης τοῦ σύμπαντος κόσμου Διδάσκαλος χαρισματοῦχος Χάρισμα παρακλήσεως (= παρηγοριᾶς) «Μύρον ἐκκενωθέν» Συνεννόηση μέ ἐτερογλώσσους Παράδοξες μεταβάσεις Διόραση καί προόραση Χάρισμα ἰάσεων Προβολέας ἀκτιστου φωτός Γ´. Προσφορα Πρός τήν μητέρα Ἐκκλησία Ὑπέρ τοῦ γένους καί τῆς Πατρίδος Επίμετρο Μορφή, χαρακτήρας καί φυσικά χαρίσματα τοῦ Γέροντα Τό μήνυμά του
Ὁ Ἀσυρματιστής τοῦ Στρατοῦ καὶ τοῦ Θεοῦ Τοῦ Σχη (ΤΘ) Καραΐσκου Δημητρίου
Ἀφιεροῦταί στούς ἁπανταχοῦ Ἕλληνες πού ζοῦνε ἐκτός τῆς σημερινῆς Ἑλλάδος καὶ εἰδικότερα σέ ἐκείνους πού λόγῳ τῶν συνθηκῶν δέν μποροῦν νά λατρεύσουν ἐλεύθερα τόν ἀληθινό Θεό τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησον Χριστό
Συντομογραφιες
Φιλοκαλία: φιλοκαλία τῶν ἱερῶν Νηπτικῶν, τόμοι 1–5, Ἁθῆναι 1974–1976.
Κλῖμαξ: Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου, Κλῖμαξ, ἔκδ. Ἁστέρος, Ἁθηναι 1970.
Ὁ Π. Ἰσαάκ εἶχε ὡς ἐπίγεια πατρίδα τήν πολύπαθη καί μαρτυρική περιοχή τῆς μέσης Ἀνατολῆς (λίβανος). Ἀφοῦ πῆρε τό μοναχικό σχῆμα καί ἐμόνασε στήν πατρίδα του, ἐν συνεχείᾳ ἦρθε γιά σπουδές στήν Θεσσαλονίκη, στήν Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ. Κατά τήν περίοδο αὐτήν ἀγάπησε τό Ἅγιον Ὄρος καί συνδέθηκε μέ πνευματικές προσωπικότητες πού ζοῦσαν σέ αὐτό. Ἔλαβε τό μεγάλο ἀγγελικό Σχῆμα ἀπό τόν μακαριστό Γέροντα Παΐσιο. Ἐξάσκησε μέ συνέπεια καί φόβο Θεοῦ τήν πνευματική πατρότητα (διετέλεσε πνευματικός τῶν μαθητῶν τῆς Ἀθωνιάδας Ἐκκληστικῆς Ἀκαδημίας), κατέλιπε τίς ὑποθῆκες τῆς θεάρεστης βιοτῆς του στήν εὐλογημένη συνοδεία τῆς Ἱερᾶς Σταυρονικητιανῆς Καλύβης τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου στήν θέση Καψάλα. Εὐφυής, μελίρρυτος, μουσικολογιώτατος, ἐργατικός, ἀποτελοῦσε παρηγοριά Ἑλλήνων καί Ἀράβων Ὁρθοδόξων καί σχετικά νέος ἀνεχώρησε γιά τήν ἐπουράνια πατρίδα, ὅπου ἀπολαμβάνει τά τῆς αἰωνίου ζωῆς καί τῆς πνευματικῆς εἰρήνης τοῦ Ἀναστάντος χριστοῦ, τόν ὁποῖον ἐμπράκτως καί ἐκ νεότητος μέ ὅλην τήν θέρμην τῆς καρδίας του ἀγάπησε.