«Мени љзєњљ тарт!» «Биз сенин артыњдан чуркайбыз». «Падыша мени љзєнєн ички бљлмљлљрєнљ киргизди». «Биз сага суктанабыз, сага кубанабыз. Сенин шараптан артык сєйєєњдє мактайбыз. Сен сєйєєгљ татыктуусуњ!»

«Иерусалим кыздары! Мен кара торумун, бирок Кейдардын чатырындай, Сулаймандын пардасындай сулуумун.

Менин кара торулугума карабагыла, анткени мен кєнгљ кєйєп калгамын. Энемдин уулдары мага ачууланып, жєзємзарларды кайтартып коюшту, ошондуктан љзємдєн жєзємзарымды кайтарган жокмун.

Айтчы мага, жаным сєйгљн жигитим, койлоруњду кайсы жерге жаясыњ? Тєштљ кайда эс аласыњ? Койлорун кайтарган жолдошторуњдун жанында жєзєн жапкан аял сыяктуу жєрљ беремби?»

«Аялдардын эњ сулуусу, эгерде сен муну билбесењ, анда койлордун изи менен бар, улактарыњды койчулардын чатырларынын жанына кайтар.

Сєйгљн кызым, мен сени фараондун арабасына чегилген байталга окшоштурам.

Таажы алдындагы жєзєњ, мончок тагылган мойнуњ кандай сонун.

Биз сага кємєш менен жээктелген алтын таажы жасап беребиз».

«Падыша дасторкон єстєндљ отурганда, менин жыпар жыттуу майымдын жыты ањкып турду.

Менин сєйгљн жигитим тљшємдљ жєргљн бир тутам миррадай.

Менин сєйгљн жигитим Эйин-Геди жєзємзарларындагы кипердин сабагындай».

«Оо, кандай сулуусуњ, сєйгљн кызым, кандай сулуусуњ, сенин кљзєњ кљгєчкљндєн кљзєндљй».

«Оо, кандай сулуусуњ, сєйгљн жигитим, љзєњљ тартып турасыњ! Тљшљгєбєз кљк шибер,

єйєбєздєн чатыры кедр жыгачынан, єйєбєздєн шыбы кипарис тактайынан».