Азбука веры » Biblia » Księga Mądrości » гл.9

Księga Mądrości, Rozdział 9

Толкования

Толкования главы

Толковая Библия А.П. Лопухина

9:1

см.:Ин.1:3;

9:2

см.:Быт.1:26;

9:3

9:4

см.:3Цар.3:9;2Пар.1:10;

9:5

см.:Пс.115:7;

9:6

9:7

см.:3Цар.3:6;1Пар.28:5;2Пар.1:9;

9:8

см.:2Цар.7:13;3Цар.8:19;Исх.25:8-9;

9:9

см.:Притч.8:22;Ин.1:3;

9:10

9:11

см.:Ин.16:13;

9:12

9:13

см.:Ис.40:13;Рим.11:34;1Кор.2:16;

9:14

9:15

см.:Рим.7:24;1Кор.15:53;2Кор.5:4;

9:16

см.:Ин.3:12;

9:17

см.:Иов.15:8;

9:18

Польский (Biblia Tysiąclecia)

Языки

Boże przodków i Panie miłosierdzia, któryś wszystko uczynił swoim słowem

i w Mądrości swojej stworzyłeś człowieka, by panował nad stworzeniami, co przez Ciebie się stały,

by władał światem w świętości i sprawiedliwości i w prawości serca sądy sprawował -

dajże mi Mądrość, co dzieli tron z Tobą, i nie wyłączaj mnie z liczby swych dzieci!

Bom sługa Twój, syn Twojej służebnicy, człowiek niemocny i krótkowieczny, zbyt słaby, by pojąć sprawiedliwość i prawa.

Choćby zresztą był ktoś doskonały między ludźmi, jeśli mu braknie mądrości od Ciebie - za nic będzie poczytany.

Wybrałeś mnie na króla swojego ludu i na sędziego synów swoich i córek.

Kazałeś zbudować świątynię na górze swej świętej i ołtarz w mieście swego zamieszkania - obraz Namiotu świętego, któryś zgotował od początku.

Z Tobą jest Mądrość, która zna Twe dzieła, i była z Tobą, kiedy świat stwarzałeś, i wie, co jest miłe Twym oczom, co słuszne według Twych przykazań.

Wyślij ją z niebios świętych, ześlij od tronu swej chwały, by przy mnie będąc pracowała ze mną i żebym poznał, co jest Tobie miłe.

Ona bowiem wie i rozumie wszystko, będzie mi mądrze przewodzić w mych czynach i ustrzeże mnie dzięki swej chwale.

I będą przyjemne dzieła moje, będę rozsądzał lud Twój sprawiedliwie i stanę się godnym tronu mego ojca.

Któż bowiem z ludzi rozezna zamysł Boży albo któż pojmie wolę Pana?

Nieśmiałe są myśli śmiertelników i przewidywania nasze zawodne,

bo śmiertelne ciało przygniata duszę i ziemski przybytek obciąża lotny umysł.

Mozolnie odkrywamy rzeczy tej ziemi, z trudem znajdujemy, co mamy pod ręką - a któż wyśledzi to, co jest na niebie?

Któż poznał Twój zamysł, gdyś nie dał Mądrości, nie zesłał z wysoka Świętego Ducha swego?

I tak ścieżki mieszkańców ziemi stały się proste, a ludzie poznali, co Tobie przyjemne, i wybawiła ich Mądrość.