Азбука веры » Biblia » Księga Psalmów » Псалом 72

Псалом 72

Толкования

Толкования главы

72:1

см.:Пс.63:9;Мф.5:8;Ин.1:47;

72:2

72:3

см.:Пс.36:1;Иов.21:7;Иер.12:1;

72:4

72:5

72:6

72:7

см.:Иов.15:27;

72:8

72:9

см.:Сир.13:28;

72:10

72:11

см.:Пс.9:32;Пс.93:7;

72:12

72:13

см.:Мал.3:14;Иов.9:30;

72:14

72:15

72:16

72:17

72:18

см.:Иов.21:16-17;Притч.14:32;

72:19

см.:Иов.21:30;Пс.51:7;

72:20

см.:Иов.21:17;Ис.29:7;

72:21

72:22

см.:Ин.12:16;

72:23

см.:Ин.6:68;

72:24

72:25

см.:Пс.15:5;Ин.4:14;

72:26

см.:Плач.3:24;

72:27

см.:Иер.17:13;Ос.7:13;

72:28

см.:Иак.4:8;

Польский (Biblia Tysiąclecia)

Языки

^73:1 Psalm. Asafowy. Jak dobry jest Bóg dla prawych, dla tych, co są czystego serca!

^73:2 A moje stopy nieomal się nie potknęły, omal się nie zachwiały moje kroki.

^73:3 Zazdrościłem bowiem niegodziwym widząc pomyślność grzeszników.

^73:4 Bo dla nich nie ma żadnych cierpień, ich ciało jest zdrowe, tłuste.

^73:5 Nie doznają ludzkich utrapień ani z innymi ludźmi nie cierpią.

^73:6 Toteż ich naszyjnikiem jest pycha, a przemoc szatą, co ich odziewa.

^73:7 Ich nieprawość pochodzi z nieczułości, złe zamysły nurtują ich serca.

^73:8 Szydzą i mówią złośliwie, butnie grożą uciskiem.

^73:9 Ustami swymi niebo napastują, język ich krąży po ziemi.

^73:10 Dlatego lud mój do nich się zwraca i obficie piją ich wodę.

^73:11 I mówią: Jakże Bóg może widzieć, czyż Najwyższy posiada wiedzę?

^73:12 Takimi oto są grzesznicy i zawsze beztroscy gromadzą bogactwo.

^73:13 Czy więc na próżno zachowałem czyste serce i w niewinności umywałem ręce?

^73:14 Co dnia bowiem cierpię chłostę, każdego ranka spotyka mnie kara.

^73:15 Gdybym pomyślał: Będę mówił jak tamci, to bym zdradził ród Twoich synów.

^73:16 Rozmyślałem zatem, aby to zrozumieć, lecz to wydało mi się uciążliwe,

^73:17 póki nie wniknąłem w święte sprawy Boże, nie przyjrzałem się końcowi tamtych.

^73:18 Zaiste na śliskiej drodze ich stawiasz i spychasz ich ku zagładzie.

^73:19 Jakże nagle stali się przedmiotem grozy, zniknęli strawieni przerażeniem.

^73:20 Jak snem po obudzeniu, Panie, powstając wzgardzisz ich obrazem.

^73:21 Gdy się trapiło moje serce, a w nerkach odczuwałem ból dotkliwy,

^73:22 byłem nierozumny i nie pojmowałem: byłem przed Tobą jak juczne zwierzę.

^73:23 Lecz ja zawsze będę z Tobą: Tyś ujął moją prawicę;

^73:24 prowadzisz mnie według swojej rady i przyjmujesz mię na koniec do chwały.

^73:25 Kogo prócz Ciebie mam w niebie? Gdy jestem z Tobą, nie cieszy mnie ziemia.

^73:26 Niszczeje moje ciało i serce, Bóg jest opoką mego serca i mym udziałem na wieki.

^73:27 Bo oto giną ci, którzy od Ciebie odstępują, Ty gubisz wszystkich, co łamią wiarę wobec Ciebie.

^73:28 Mnie zaś dobrze jest być blisko Boga, w Panu wybrałem sobie schronienie, by opowiadać wszystkie Jego dzieła.