Азбука веры » Biblia » Psalmi » Псалом 72

Псалом 72

Толкования

Толкования главы

72:1

см.:Пс.63:9;Мф.5:8;Ин.1:47;

72:2

72:3

см.:Пс.36:1;Иов.21:7;Иер.12:1;

72:4

72:5

72:6

72:7

см.:Иов.15:27;

72:8

72:9

см.:Сир.13:28;

72:10

72:11

см.:Пс.9:32;Пс.93:7;

72:12

72:13

см.:Мал.3:14;Иов.9:30;

72:14

72:15

72:16

72:17

72:18

см.:Иов.21:16-17;Притч.14:32;

72:19

см.:Иов.21:30;Пс.51:7;

72:20

см.:Иов.21:17;Ис.29:7;

72:21

72:22

см.:Ин.12:16;

72:23

см.:Ин.6:68;

72:24

72:25

см.:Пс.15:5;Ин.4:14;

72:26

см.:Плач.3:24;

72:27

см.:Иер.17:13;Ос.7:13;

72:28

см.:Иак.4:8;

Латинский (Nova Vulgata)

Языки

^73:1 PSALMUS. Asaph. Quam bonus rectis est Deus, Deus his, qui mundo sunt corde!

^73:2 Mei autem paene moti sunt pedes, paene effusi sunt gressus mei,

^73:3 quia zelavi super gloriantes, pacem peccatorum videns.

^73:4 Quia non sunt eis impedimenta, sanus et pinguis est venter eorum.

^73:5 In labore mortalium non sunt et cum hominibus non flagellantur.

^73:6 Ideo quasi torques est eis superbia, et tamquam indumentum operuit eos violentia.

^73:7 Prodit quasi ex adipe iniquitas eorum, erumpunt cogitationes cordis.

^73:8 Subsannaverunt et locuti sunt nequitiam, iniquitatem ab excelso locuti sunt.

^73:9 Posuerunt in caelo os suum, et lingua eorum transivit in terra.

^73:10 Ideo in alto sedent, et aquae plenae non pervenient ad eos.

^73:11 Et dixerunt: «Quomodo scit Deus, et si est scientia in Excelso?».

^73:12 Ecce ipsi peccatores et abundantes in saeculo multiplicaverunt divitias.

^73:13 Et dixi: «Ergo sine causa mundavi cor meum et lavi in innocentia manus meas;

^73:14 et fui flagellatus tota die, et castigatio mea in matutinis».

^73:15 Si dixissem: «Loquar ut illi», ecce generationem filiorum tuorum prodidissem.

^73:16 Et cogitabam, ut cognoscerem hoc; labor erat in oculis meis,

^73:17 donec intravi in sanctuarium Dei et intellexi novissima eorum.

^73:18 Verumtamen in lubrico posuisti eos, deiecisti eos in ruinas.

^73:19 Quomodo facti sunt in desolationem! Subito defecerunt, perierunt prae horrore.

^73:20 Velut somnium evigilantis, Domine, surgens imaginem ipsorum contemnes.

^73:21 Quia exacerbatum est cor meum, et renes mei compuncti sunt;

^73:22 et ego insipiens factus sum et nescivi: ut iumentum factus sum apud te.

^73:23 Ego autem semper tecum; tenuisti manum dexteram meam.

^73:24 In consilio tuo deduces me et postea cum gloria suscipies me.

^73:25 Quis enim mihi est in caelo? Et tecum nihil volui super terram.

^73:26 Defecit caro mea et cor meum; Deus cordis mei, et pars mea Deus in aeternum.

^73:27 Quia ecce, qui elongant se a te, peribunt; perdidisti omnes, qui fornicantur abs te.

^73:28 Mihi autem adhaerere Deo bonum est, ponere in Domino Deo spem meam, ut annuntiem omnes operationes tuas in portis filiae Sion.