Азбука веры » Η αγια γραφη » Ψαλμοί » Псалом 72

Псалом 72

Толкования

Толкования главы

72:1

см.:Пс.63:9;Мф.5:8;Ин.1:47;

72:2

72:3

см.:Пс.36:1;Иов.21:7;Иер.12:1;

72:4

72:5

72:6

72:7

см.:Иов.15:27;

72:8

72:9

см.:Сир.13:28;

72:10

72:11

см.:Пс.9:32;Пс.93:7;

72:12

72:13

см.:Мал.3:14;Иов.9:30;

72:14

72:15

72:16

72:17

72:18

см.:Иов.21:16-17;Притч.14:32;

72:19

см.:Иов.21:30;Пс.51:7;

72:20

см.:Иов.21:17;Ис.29:7;

72:21

72:22

см.:Ин.12:16;

72:23

см.:Ин.6:68;

72:24

72:25

см.:Пс.15:5;Ин.4:14;

72:26

см.:Плач.3:24;

72:27

см.:Иер.17:13;Ос.7:13;

72:28

см.:Иак.4:8;

Новогреческий [Greek (TGV)]

Языки

^73:1 Ψαλμός του Ασάφ. Πόσο καλός είν’ ο Θεός για τον Ισραήλ, για όσους έχουν καθαρή καρδιά!

^73:2 Ωστόσο θα κλονίζονταν, παρά λίγο, τα πόδια μου· λίγο ακόμη και θα γλίστραγαν τα βήματά μου.

^73:3 Γιατί τους αλαζόνες ζήλεψα, την ευτυχία βλέποντας των ασεβών.

^73:4 Αυτοί δεν δοκιμάζουν λύπες! Κι είναι όλο υγεία κι ευεξία το σώμα τους.

^73:5 Οι μόχθοι των θνητών σ’ εκείνους δεν υπάρχουν· σκληρά δεν τιμωρούνται καθώς οι άλλοι άνθρωποι.

^73:6 Για τούτο στο λαιμό τους σαν περιδέραιο φορούν την έπαρση· και σαν χιτώνας τούς σκεπάζει η αδικία.

^73:7 Απ’ την αναισθησία πηγάζει η κακία τους και φαίνονται οι αμαρτωλές επιθυμίες της καρδιάς τους.

^73:8 Ειρωνεύονται τους άλλους, εγκωμιάζουν το κακό, με αναίδεια μιλάνε κι απειλητικά.

^73:9 Ως και τους ουρανούς τούς έπιασαν στο στόμα τους, κι η γλώσσα τους τη γη σαρώνει.

^73:10 Για τούτο ξεστρατίζει του Θεού ο λαός και σ’ αυτούς βρίσκει ικανοποίηση η δίψα τους.

^73:11 Και λένε: «Πώς θα το ξέρει ο Θεός;» Κι ακόμη λένε: «Τάχα λαβαίνει γνώση ο Ύψιστος;»

^73:12 Να, αυτοί είναι οι ασεβείς και οι αιώνια αμέριμνοι: Αυξάνουνε σε δύναμη.

^73:13 Άραγε άσκοπα καθάρισα, Κύριε, την καρδιά μου κι έπλυνα τα χέρια μου για να δείξω την αθωότητά μου;

^73:14 Τιμωρημένος ήμουν κάθε μέρα· και παιδευόμουν τα πρωινά.

^73:15 Αν συλλογιόμουν: «Θα μιλήσω σαν κι αυτούς», τη γενιά τότε των παιδιών σου θα την πρόδινα.

^73:16 Προσπάθησα το θέμα αυτό να το σκεφτώ και να το καταλάβω, αλλά στα μάτια μου φαινόταν πράγμα δύσκολο·

^73:17 ωσότου μπήκα στο άγιο του Θεού και κατανόησα ποιο θα είν’ το τέλος τους.

^73:18 Αχ, τους έβαλες, αλήθεια, σ’ έδαφος ολισθηρό, τους έκανες να πέσουν σε ερείπια.

^73:19 Πώς έγιναν σε μια στιγμή συντρίμμια! Χάθηκαν κι είχαν τέλος τρομερό.

^73:20 Σαν τ’ όνειρο που χάνεται στο ξύπνημα, έτσι θα εξαφανίσεις, Κύριε, την εικόνα τους, όταν θα επέμβεις.

^73:21 Όσο καιγόταν η καρδιά μου, και στα νεφρά μου πόνοι μ’ έσφαζαν,

^73:22 ήμουν ανόητος και τίποτα δεν καταλάβαινα· στεκόμουνα μπροστά σου σαν το ζώο.

^73:23 Ωστόσο, εγώ πάντα κοντά σου βρίσκομαι και με κρατάς απ’ το δεξί μου χέρι.

^73:24 Με τις δικές σου συμβουλές με οδηγείς, κοντά στη δόξα σου με παίρνεις.

^73:25 Ποιον άλλον έχω, αν όχι εσένανε, στον ουρανό; Τι άλλο ακόμα να ποθήσω πάνω στη γη αφού έχω εσένα;

^73:26 Η σάρκα μου εξαντλήθηκε, το ίδιο κι η καρδιά μου μα της καρδιάς μου βράχος και μερίδα μου, ο Θεός για τους αιώνες θα ’ναι.

^73:27 Γιατί να, καταστρέφονται όσοι από σένα ξεμακραίνουν· τους εξοντώνεις όλους αυτούς που σου είναι άπιστοι.

^73:28 Αλλά εγώ, να προσηλώνομαι στο Θεό, αυτή ’ναι η ευτυχία μου· την ελπίδα μου απόθεσα στον Κύριο και Θεό, όλα για να εξιστορώ τα θαυμαστά σου τα έργα.