^71:18 Lecz i w starości, i w wieku sędziwym nie opuszczaj mnie, Boże, gdy [moc] Twego ramienia głosić będę, całemu przyszłemu pokoleniu - Twą potęgę,

^71:19 i sprawiedliwość Twą, Boże, sięgającą wysoko, którą tak wielkich dzieł dokonałeś: o Boże, któż jest równy Tobie?

^71:20 Zesłałeś na mnie wiele srogich utrapień, lecz znowu przywrócisz mi życie i z czeluści ziemi znów mnie wydobędziesz.

^71:21 Pomnóż moją godność i pociesz mnie na nowo!

^71:22 A ja chcę wielbić na harfie Twoją wierność, mój Boże! Będę Ci grał na cytrze, Święty Izraela!

^71:23 Rozradują się moje wargi, gdy będę Ci śpiewał, i dusza moja, którą odkupiłeś.

^71:24 Również mój język przez cały dzień będzie głosił Twoją sprawiedliwość, bo okryli się hańbą i wstydem szukający mojego nieszczęścia.

^72:1 Salomonowy. O Boże, przekaż Twój sąd królowi i Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.

^72:2 Niech sądzi sprawiedliwie Twój lud i ubogich Twoich - zgodnie z prawem!

^72:3 Niech góry przyniosą ludowi pokój, a wzgórza - sprawiedliwość!

^72:4 Otoczy opieką uciśnionych z ludu, ratować będzie dzieci ubogich, a zetrze ciemiężyciela.

^72:5 I będzie trwał długo jak słońce, jak księżyc przez wszystkie pokolenia.

^72:6 Zstąpi jak deszcz na trawę, jak deszcz rzęsisty, co nawadnia ziemię.

^72:7 Za dni jego zakwitnie sprawiedliwość i wielki pokój, dopóki księżyc nie zgaśnie.

^72:8 I panować będzie od morza do morza, od Rzeki aż po krańce ziemi.

^72:9 Nieprzyjaciele będą mu się kłaniać, a jego przeciwnicy pył będą lizali.

^72:10 Królowi Tarszisz i wysp przyniosą dary, królowie Szeby i Saby złożą daninę.

^72:11 I oddadzą mu pokłon wszyscy królowie, wszystkie narody będą mu służyły.

^72:12 Wyzwoli bowiem wołającego biedaka i ubogiego, i bezbronnego.

^72:13 Zmiłuje się nad nędzarzem i biedakiem i ocali życie ubogich:

^72:14 uwolni ich życie od krzywdy i ucisku, a krew ich cenna będzie w jego oczach.

^72:15 Przeto będzie żył i dadzą mu złoto z Saby, zawsze będą się modlić za niego, nieustannie mu błogosławić.

^72:16 Obfitość zboża niech będzie na ziemi, szczyty gór niech zaszumią lasami! Jak Liban niech wzrasta plon jego, niech zakwitną jego łodygi jak polna trawa!

^72:17 Imię jego niech trwa na wieki; jak długo świeci słońce, niech wzrasta jego imię! Niech się wzajemnie nim błogosławią! Niech wszystkie narody ziemi życzą mu szczęścia!

^72:18 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, który sam jeden czyni cuda!

^72:19 Błogosławione na wieki chwalebne Jego imię; niech się cała ziemia napełni Jego chwałą! Niech się tak stanie - niech się stanie!

^72:20 (Skończyły się modlitwy Dawida, syna Jessego).

^73:1 Psalm. Asafowy. Jak dobry jest Bóg dla prawych, dla tych, co są czystego serca!

^73:2 A moje stopy nieomal się nie potknęły, omal się nie zachwiały moje kroki.

^73:3 Zazdrościłem bowiem niegodziwym widząc pomyślność grzeszników.

^73:4 Bo dla nich nie ma żadnych cierpień, ich ciało jest zdrowe, tłuste.

^73:5 Nie doznają ludzkich utrapień ani z innymi ludźmi nie cierpią.

^73:6 Toteż ich naszyjnikiem jest pycha, a przemoc szatą, co ich odziewa.

^73:7 Ich nieprawość pochodzi z nieczułości, złe zamysły nurtują ich serca.

^73:8 Szydzą i mówią złośliwie, butnie grożą uciskiem.

^73:9 Ustami swymi niebo napastują, język ich krąży po ziemi.

^73:10 Dlatego lud mój do nich się zwraca i obficie piją ich wodę.

^73:11 I mówią: Jakże Bóg może widzieć, czyż Najwyższy posiada wiedzę?

^73:12 Takimi oto są grzesznicy i zawsze beztroscy gromadzą bogactwo.

^73:13 Czy więc na próżno zachowałem czyste serce i w niewinności umywałem ręce?

^73:14 Co dnia bowiem cierpię chłostę, każdego ranka spotyka mnie kara.

^73:15 Gdybym pomyślał: Będę mówił jak tamci, to bym zdradził ród Twoich synów.

^73:16 Rozmyślałem zatem, aby to zrozumieć, lecz to wydało mi się uciążliwe,

^73:17 póki nie wniknąłem w święte sprawy Boże, nie przyjrzałem się końcowi tamtych.

^73:18 Zaiste na śliskiej drodze ich stawiasz i spychasz ich ku zagładzie.

^73:19 Jakże nagle stali się przedmiotem grozy, zniknęli strawieni przerażeniem.

^73:20 Jak snem po obudzeniu, Panie, powstając wzgardzisz ich obrazem.

^73:21 Gdy się trapiło moje serce, a w nerkach odczuwałem ból dotkliwy,

^73:22 byłem nierozumny i nie pojmowałem: byłem przed Tobą jak juczne zwierzę.

^73:23 Lecz ja zawsze będę z Tobą: Tyś ujął moją prawicę;

^73:24 prowadzisz mnie według swojej rady i przyjmujesz mię na koniec do chwały.

^73:25 Kogo prócz Ciebie mam w niebie? Gdy jestem z Tobą, nie cieszy mnie ziemia.

^73:26 Niszczeje moje ciało i serce, Bóg jest opoką mego serca i mym udziałem na wieki.

^73:27 Bo oto giną ci, którzy od Ciebie odstępują, Ty gubisz wszystkich, co łamią wiarę wobec Ciebie.

^73:28 Mnie zaś dobrze jest być blisko Boga, w Panu wybrałem sobie schronienie, by opowiadać wszystkie Jego dzieła.

^74:1 Pieśń pouczająca. Asafowy. Dlaczego, Boże, odrzuciłeś na wieki, płoniesz gniewem przeciw owcom Twojego pastwiska?

^74:2 Pomnij na Twoją społeczność, którą dawno nabyłeś, na pokolenie, które wziąłeś w posiadanie, na górę Syjon, gdzie założyłeś sobie siedzibę.

^74:3 Skieruj Twe kroki ku ruinom bez końca: nieprzyjaciel wszystko spustoszył w świątyni.

^74:4 Ryknęli Twoi przeciwnicy w środku Namiotu Spotkania, zatknęli swe proporce.

^74:5 Można było ich poznać jak tego, co wznosi wysoko siekiery wśród gąszczów.

^74:6 Wszystkie jego bramy wyłamali razem, zniszczyli toporem i kilofem.

^74:7 Na pastwę ognia świątynię Twoją wydali, doszczętnie zbezcześcili przybytek Twego imienia.

^74:8 Rzekli w swym sercu: Razem ich zniszczmy! Spalili w kraju wszystkie miejsca świętych zgromadzeń.

^74:9 Już nie widać naszych znaków i nie ma proroka; a między nami nie ma, kto by wiedział, jak długo,

^74:10 jak długo, Boże, będzie urągał nieprzyjaciel? Czy wróg na zawsze będzie bluźnił Twemu imieniu?

^74:11 Czemu cofasz swą rękę i trzymasz swą prawicę w zanadrzu?

^74:12 Bóg jednak od początku jest moim królem, który na ziemi sprawia ocalenie.

^74:13 Ty ujarzmiłeś morze swą potęgą, skruszyłeś głowy smoków na morzu.

^74:14 Ty zmiażdżyłeś łby Lewiatana, wydałeś go na żer potworom morskim.

^74:15 Ty otworzyłeś źródła i strumienie; Ty wysuszyłeś rzeki stale płynące.

^74:16 Twoim jest dzień i noc jest Twoja; Ty światło i słońce utwierdziłeś.

^74:17 Ty ustanowiłeś wszystkie granice ziemi; Ty utworzyłeś lato i zimę.

^74:18 Pamiętaj o tym: wróg Cię lży, Panie, a lud niemądry uwłacza Twojemu imieniu.

^74:19 Nie wydawaj na zatracenie duszy Twej synogarlicy; o życiu Twych ubogich nie zapominaj na wieki!

^74:20 Wejrzyj na Twe przymierze, bo się napełniły zakątki kraju jękiem i przemocą.

^74:21 Niechaj uciśniony nie wraca ze wstydem: niech ubogi i biedny chwalą Twoje imię!

^74:22 Powstań, o Boże, prowadź swoją sprawę; pamiętaj o zniewadze, którą co dnia wyrządza Ci głupiec.

^74:23 Nie zapomnij o krzyku Twoich przeciwników; zawsze się podnosi zgiełk powstających na Ciebie.

^75:1 Kierownikowi chóru. Na melodię: Nie niszcz. Psalm. Asafowy. Pieśń.

^75:2 Wysławiamy Cię, Boże, wysławiamy, wzywamy Twego imienia, opowiadamy Twe cuda.

^75:3 Gdy Ja naznaczę porę, odbędę sąd sprawiedliwy.

^75:4 Choćby się chwiała ziemia z wszystkimi jej mieszkańcami, Ja umocniłem jej filary.

^75:5 Mówię zuchwalcom: Nie bądźcie zuchwali!, a do niegodziwych: Nie podnoście rogu!

^75:6 Nie podnoście rogu ku górze, nie mówcie bezczelnie przeciw Skale.

^75:7 Bo nie ze wschodu ani z zachodu, ani z pustyni, ani z gór [przychodzi] wywyższenie,

^75:8 lecz Bóg jedynie jest sędzią - tego zniża, tamtego podnosi.

^75:9 Bo w ręku Pana jest kielich, który się pieni winem, pełnym przypraw. I On z niego nalewa: aż do mętów wypiją, pić będą wszyscy niegodziwi na ziemi.

^75:10 Ja zaś będę się radował na wieki, zaśpiewam Bogu Jakuba.

^75:11 I połamię cały róg niegodziwych, a róg sprawiedliwego się wzniesie.

^76:1 Kierownikowi chóru. Na instrumenty strunowe. Psalm. Asafowy. Pieśń.

^76:2 Bóg znany jest w Judzie, wielkie jest imię Jego w Izraelu.

^76:3 W Salem powstał Jego przybytek, a na Syjonie Jego mieszkanie.

^76:4 Tam złamał pioruny łuku, tarczę i miecz, i zbroję.

^76:5 Jesteś pełen światła - potężniejszy niż góry odwieczne.

^76:6 Najdzielniejsi stali się łupem i śpią snem swoim, a ręce wszystkich odważnych pomdlały.

^76:7 Od Twojej groźby, Boże Jakuba, zdrętwiały rydwany i konie.

^76:8 Jesteś straszliwy i któż Ci się oprze w obliczu Twego zagniewania?

^76:9 Ogłosiłeś z nieba swój wyrok, przelękła się ziemia, zamilkła,

^76:10 gdy Bóg na sąd się podniósł, by ocalić wszystkich pokornych na ziemi.

^76:11 Bo gniew Edomu będzie Cię sławił, a resztki Chamat będą obchodzić Twe święto.

^76:12 Złóżcie śluby i wypełnijcie je przed Panem, Bogiem waszym, niech całe otoczenie niesie dary Straszliwemu,

^76:13 Temu, który poskramia ducha książąt, który jest straszliwy dla królów ziemi.

^77:1 Kierownikowi chóru. Według Jedutuna. Asafowy. Psalm.

^77:2 Głos mój się wznosi do Boga i wołam, głos mój - do Boga, by mnie usłyszał.

^77:3 Szukam Pana w dzień mojej niedoli. Moja ręka w nocy niestrudzenie się wyciąga, moja dusza odmawia przyjęcia pociechy.

^77:4 Jęczę, gdy wspomnę na Boga, duch mój słabnie, kiedy rozmyślam.

^77:5 Ty zatrzymujesz powieki mych oczu: jestem wzburzony i mówić nie mogę.

^77:6 Rozważam dni starodawne i lata poprzednie

^77:7 wspominam. Rozmyślam nocą w sercu, roztrząsam i duch mój docieka:

^77:8 Czy Bóg odrzuca na wieki, że już nie jest łaskawy?

^77:9 Czy Jego łaskawość ustała na zawsze, a słowo umilkło na pokolenia?

^77:10 Czy Bóg zapomniał o litości, czy w gniewie powstrzymał swoje miłosierdzie?

^77:11 I mówię: To dla mnie bolesne, że się odwróciła prawica Najwyższego.

^77:12 Wspominam dzieła Pana, zaiste wspominam Twoje dawne cuda.

^77:13 Rozmyślam o wszystkich Twych dziełach i czyny Twoje rozważam.

^77:14 Boże, Twoja droga jest święta: który bóg dorówna wielkością naszemu Bogu?

^77:15 Ty jesteś Bogiem działającym cuda, objawiłeś ludom swą potęgę.

^77:16 Ramieniem swoim lud Twój wybawiłeś, synów Jakuba i Józefa.

^77:17 Boże, ujrzały Cię wody, ujrzały Cię wody: zadrżały i odmęty się poruszyły.

^77:18 Chmury wylały wody, wydały głos chmury i poleciały Twoje strzały.

^77:19 Głos Twego grzmotu wśród terkotu kół, pioruny świat rozjaśniły: poruszyła się i zatrzęsła ziemia.

^77:20 Twoja droga wiodła przez wody, Twoja ścieżka przez wody rozległe i nie znać było Twych śladów.

^77:21 Wiodłeś Twój lud jak trzodę ręką Mojżesza i Aarona.