Γι’ αυτό σαν δέντρο γίνεται που είναι φυτεμένο εκεί που τρέχουν τα νερά. Δίνει τους καρπούς του στον καιρό του, το φύλλωμά του δεν μαραίνεται ποτέ και πετυχαίνει το καθετί που κάνει.

Δεν είναι έτσι οι ασεβείς, δεν είναι! Αυτοί είναι σαν τ’ άχυρο, π’ αέρας το σκορπίζει.

Γι’ αυτό και δεν θα παρουσιαστούν οι ασεβείς κατά την κρίση, ούτε οι αμαρτωλοί θα συναχθούν μαζί με τους δικαίους.

Γιατί ο Κύριος εκτιμάει των δίκαιων τη συμπεριφορά, ενώ η συμπεριφορά των ασεβών οδηγεί στην καταστροφή.

Ο βασιλιάς που τον έχρισε ο Θεός

Γιατί στα έθνη ταραχή κι οι λαοί ματαιότητες σιγανοψιθυρίζουν;

Της γης οι βασιλιάδες συσπειρώθηκαν κι οι άρχοντες μαζεύτηκαν ενάντια στον Κύριο, στον εκλεκτό του ενάντια, και σκέφτονται: (Διάψαλμα)

«Ας σπάσουμε τα δεσμά τους, τις αλυσίδες τους ας τις αποτινάξουμε».

Θ’ αναγελάσει εκείνος που ’χει στους ουρανούς το θρόνο του· θα τους χλευάσει ο Κύριος!

Θα τους μιλήσει τότε οργισμένος, με το θυμό του θα τους συνταράξει:

«Εγώ» –θα πει– «έχρισα στη Σιών το βασιλιά μου, στο άγιο μου βουνό».

Διακηρύττω εκείνο που ο Κύριος αποφάσισε.Διακηρύττω... αποφάσισε. Μου είπε: «Γιος μου είσ’ εσύ· σήμερα εγώ σε γέννησα.Γιος μου... γέννησα.

Ζήτα μου και θα σου χαρίσω όλους τους λαούς, στην κατοχή σου θα ’ναι ως και τα πέρατα της γης.

Με σιδερένιο χέρι θα τους κυβερνήσεις, θα τους συντρίψεις σαν να ’ταν καμωμένοι από πηλό».

Τώρα, λοιπόν, συνετιστείτε, βασιλιάδες· του κόσμου κυβερνήτες διδαχτείτε.

Τον Κύριο με φόβο υπηρετήστε και με τρόμο γιορτάστε γι’ αυτόν.

Αποδώστε στο γιο του την τιμή που του αξίζει· αλλιώς θα οργιστεί και θα χαθείτε απ’ της ζωής το δρόμο, γιατί ο θυμός του θα ξεσπάσει. Μακάριοι όσοι προσφεύγουνε σ’ αυτόν!

Με κύκλωσαν εχθροί

Ψαλμός του Δαβίδ όταν τον καταδίωκε ο γιος του ο Αβεσσαλώμ.

Κύριε, πώς πλήθυναν οι εχθροί μου! Πολλοί στρέφονται εναντίον μου.

Πολλοί μου λένε: «Απ’ το Θεό για σένα σωτηρία δεν υπάρχει». (Διάψαλμα)

Εσύ όμως, Κύριε, είσαι ασπίδα προστασίας μου· μου ξαναδίνεις την τιμή γιατί με δικαιώνεις.

Καλώ με τη φωνή μου το Θεό και μ’ αποκρίνεται απ’ το βουνό της αγιότητάς του. (Διάψαλμα)

Εγώ πλάγιασα, αποκοιμήθηκα και ξύπνησα· θα με βοηθήσει ο Κύριος.

Δε σκιάζομαι πολυάριθμο λαό, που μ’ έχθρα με κυκλώνει.

Έλα, Κύριε, σώσε με, Θεέ μου! Τσάκισες των εχθρών μου την ισχύ, των ασεβών τη βιαιότητα τη σύντριψες.

Η σωτηρία ήρθε, Κύριε, από σένα και στο λαό σου η ευλογία σου. (Διάψαλμα)

Η υποστήριξη του Θεού ενάντια στις ψεύτικες κατηγορίες

Στον πρωτοψάλτη, με λαούτο. Ψαλμός του Δαβίδ.

Στην ικεσία μου αποκρίσου, Θεέ, που κάνεις για μένα ό,τι είναι δίκαιο. Στη θλίψη με ανακούφισες. Ελέησέ με τώρα και πρόσεξε την προσευχή μου.

Ω, εσείς σπουδαίοι, ως πότε θα βλασφημείτε τη δόξα μου; Γιατί αγαπάτε τα μηδαμινά, το ψέμα κυνηγάτε; (Διάψαλμα)

Μάθετε ότι ο Κύριος στην πρώτη θέση μ’ έβαλε, όπως και κάθε γνήσιο πιστό του· ο Κύριος μ’ ακούει όταν βοήθεια του ζητώ.

Να οργιστείτε αλλά μην αμαρτήσετε.Να... αμαρτήσετε. συλλογιστείτε στο κρεβάτι σας και ησυχάστε. (Διάψαλμα)

Προσφέρτε τις θυσίες που του πρέπουν κι έχετε την εμπιστοσύνη σας στον Κύριο.

Λένε πολλοί: «Ποιος θα μας δείξει το καλό; Χάθηκε, Κύριε, η χαρά που ’δινε η παρουσία σου».

Σ’ εμένα όμως έδωσες χαρά, πιότερο απ’ αυτήν που έχουν εκείνοι, όταν πληθαίνουν τα γεννήματα και τα κρασιά τους.

Πλαγιάζω με ειρήνη και θ’ αποκοιμηθώ, γιατί μόνο εσύ, Κύριε, κάνεις με σιγουριά να ζω.

Προσευχή στον Κύριο ν’ αποκριθεί

Στον πρωτοψάλτη· με το νεχιλώθ.νεχιλώθ. Ψαλμός του Δαβίδ.

Κύριε, άκουσε τα λόγια μου· στο θρήνο μου στρέψε την προσοχή σου.

Πρόσεξε την κραυγή μου για βοήθεια, Θεέ μου και βασιλιά μου, γιατί σ’ εσένα δέομαι.

Κύριε, το πρωί θ’ ακούσεις τη φωνή μου, θυσία για σένα θα ετοιμάσω το πρωί, και θα προσμένω απόκριση.

Γιατί δεν είσ’ εσύ Θεός που την ασέβεια θέλει· κοντά σου η πονηριά είν’ αδύνατο να φιλοξενηθεί.

Οι άφρονες δεν θα σταθούν αντίκρυ σου· μίσησες όλους που την ανομία πράττουν.

Όλους τους ψεύτες τούς εξόντωσες· αιμοχαρείς και ύπουλους ο Κύριος τους απεχθάνεται.

Εγώ, χάρη στην άπειρη ευσπλαχνία σου στον οίκο σου θα μπω, μ’ ευσέβεια θα προσκυνήσω στον άγιο σου ναό.

Οδήγησέ με, Κύριε, με τη δικαιοσύνη σου ώστε να λυπηθούν οι εχθροί μου· κοντά σου βόηθα με να ’ρθώ.

Στο στόμα τους η αλήθεια δεν στεριώνει, μέσα τους έχουν διαφθορά· τάφος ολάνοιχτος ο λάρυγγάς τους και κολακεύει η γλώσσα τους.

Άσ’ τους, Θεέ, στην καταδίκη τους· ας αποτύχουν τα σχέδιά τους! Διώξ’ τους για τις πολλές τους ανομίες, αφού στραφήκαν εναντίον σου.

Όσοι σ’ εσένα ελπίζουν ας ευφραίνονται, ας χαίρονται παντοτινά, γιατί τους προστατεύεις· και τ’ όνομά σου όσοι αγαπούν, για σένανε ας καυχιούνται.

Τον δίκαιο εσύ, Κύριε, τον ευλογείς· ωσάν ασπίδα η εύνοιά σου τον σκεπάζει.

Κύριε, μη με καταδικάσεις

Στον πρωτοψάλτη, με οκτάχορδο λαούτο. Ψαλμός του Δαβίδ.

Κύριε, μη με δικάσεις πάνω στο θυμό σου· μες στην οργή σου μη με τιμωρήσεις.

Ελέησέ με, Κύριε, γιατί είμ’ αδύναμος· θεράπευσέ με, Κύριε, γιατί τα κόκαλά μου τρέμουν

και πολύ συνταράζεται η ψυχή μου. Αλλά ως πότε, Κύριε, εσύ θα μένεις απαθής;

Έλα, Κύριε, λύτρωσε τη ζωή μου· σώσε με, χάρη στην ευσπλαχνία σου.

Γιατί νεκρός κανείς δε σε θυμάται! Ποιος μες στον άδη σε δοξολογεί;

Από τους στεναγμούς μου απόκαμα· στην κλίνη μου όλη τη νύχτα κλαίω, με δάκρυα πλημμυρώ το στρώμα μου.

Το φως μου απ’ την εξάντληση αδυνάτισε· καταρρακώθηκα απ’ όλη αυτή τη θλίψη.

Μακριά από μένα φύγετε της ανομίας οι εργάτες όλοι· γιατί ο Κύριος άκουσε του θρήνου μου τον ήχο.

Άκουσε ο Κύριος τη δέησή μου, δέχτηκε ο Κύριος το αίτημά μου.

Θα ντροπιαστούν, θα ταραχτούν πολύ οι εχθροί μου όλοι· θα τραβηχτούνε πίσω, θα καταντροπιαστούνε ξαφνικά.

Κύριε, απόδωσέ μου δικαιοσύνη

ΣιγαϊώνΣιγαϊών. του Δαβίδ. Το έψαλε στον Κύριο για τις πράξεις του Βενιαμινίτη Χους.

Κύριε, Θεέ μου, σ’ εσένα καταφεύγω· σώσε με από τον κάθε διώχτη μου και ελευθέρωσέ με·

να μην αρπάξει σαν λιοντάρι τη ζωή μου και την κατασπαράξει, και τότε ούτ’ ένας να με σώσει δε θα μπορεί.

Κύριε, Θεέ μου, δεν έπραξα αυτό που με κατηγορούν, ούτ’ έκανα καμιά παρανομία·

δεν ανταπόδωσα κακό σ’ αυτόν που ειρηνικά μού φέρθηκε, τους εχθρούς μου αναίτια δεν τους λεηλάτησα.

Αλλιώς, ας με καταδιώξουν οι εχθροί μου κι ας με φτάσουν· και τη ζωή μου ας την ποδοπατήσουνε στη γη· στο χώμα ας ρίξουν την ατίμητη ύπαρξή μου. (Διάψαλμα)

Έλα, Κύριε, μέσα στην οργή σου, ορθώσου ενάντια στη μανία των εχθρών μου· υπερασπίσου με στην κρίση που εσύ όρισες.

Θα σε περιστοιχίζει των λαών η σύναξη· στο θρόνο κάθισε ψηλά πάνω απ’ αυτούς.

Εσύ, Κύριε, που κρίνεις τους λαούς. κρίνε με κι ευνόησε το δίκιο μου, την αθωότητά μου.

Ας σταματήσει πια η κακία των ασεβών· και στέριωσε τον άνθρωπο τον δίκαιο, εσύ που ξέρεις σ’ όλο τους το βάθος σκέψεις κι επιθυμίες, δίκαιε Θεέ.

Με προστατεύει ο Θεός, τους τίμιους τους σώζει.

Ο Θεός είναι δίκαιος κριτής, τον ένοχο παντοτινά καταδικάζει.

Αν δεν μετανοήσουν οι ασεβείς, θα κάνει πιο βαριά την τιμωρία· τέντωσε τη χορδή του τόξου και σκοπεύει.

Γι’ αυτούς ετοίμασε τα όπλα του θανάτου· πάνω τους ρίχνει βέλη πύρινα.

Να, ο άνομος κυοφορεί· την πονηρία συνέλαβε, γεννοβολάει το ψέμα.

Έσκαψε λάκκο και τον βάθυνε· όμως αυτός θα πέσει στο βόθρο που ετοίμασε.

Πάνω στην κεφαλή του ξαναγυρνά η κακία του, και πέφτει η ανομία του πάνω στο μέτωπό του.

Τον Κύριο θα δοξολογώ για τη δικαιοσύνη του· θα ψάλλω του Κυρίου του ύψιστου την ύπαρξη.

Η δόξα του Θεού και η μεγαλοσύνη του ανθρώπου

Στον πρωτοψάλτη, όπως το γκιττίθ.γκιττίθ. Ψαλμός του Δαβίδ.

Δέσποτα, Κύριέ μας, πόσο είναι θαυμαστή η ύπαρξή σου σ’ ολόκληρη τη γη! Τη δόξα σου ως τους ουρανούς θα ψάλλω.

Την κραυγή των μικρών και των ανίσχυρωντων μικρών και των ανίσχυρων. την κάνεις δύναμη εναντίον των εχθρών σου, ώστε να βουβαθεί ο εχθρός κι ο διώκτης τους.

Όσες φορές βλέπω στους ουρανούς σου –έργα της αξιοσύνης σου– τ’ αστέρια, τη σελήνη, που εσύ τα στέριωσες, αναλογίζομαι:

Τι τάχα είν’ ο άνθρωπος ώστε να τον φροντίζεις; ο κάτοικος της γης ώστε να νοιάζεσαι γι’ αυτόν;

Τον έκανες ωστόσο λίγο μικρότερο από σένα·από σένα. με δόξα τον στεφάνωσες και με τιμή.

Κύριο τον έκανες πάνω στα πλάσματά σου, όλα στην εξουσία του τα ’δωσες.

Όλα τα πρόβατα, τα βόδια, ακόμη και τα ζώα τ’ άγρια,

τ’ ουρανού τα πετούμενα, της θάλασσας τα ψάρια κι αυτά που πλέουν στους δρόμους των νερών.

Δέσποτα, Κύριέ μας, πόσο είναι θαυμαστή η ύπαρξή σου σ’ ολόκληρη τη γη!