Азбука веры » Biblia » Księga Przysłów » гл.27

Księga Przysłów, Rozdział 27

Толкования

Толкования главы

см.:Иак.4:13-14;

см.:2Кор.10:12;

см.:Сир.22:15-16;

см.:Иак.1:20;

см.:Притч.28:23;

см.:Пс.140:5;

27:7

27:8

27:9

см.:Притч.18:20;

см.:Притч.23:15;

см.:Притч.22:3;

см.:Притч.20:16;

27:14

27:15

см.:Сир.25:24;

27:16

27:17

см.:Евр.10:24;

27:18

27:19

27:20

см.:Сир.14:9;

27:21

см.:Притч.17:3;

27:22

см.:Мк.3:4;

27:23

27:24

см.:1Тим.6:7;

27:25

27:26

27:27

Польский (Biblia Tysiąclecia)

Языки

Nie chwal się dniem jutrzejszym, bo nie wiesz, co dzień ci przyniesie.

Niech inny cię chwali - nie twe własne usta, ktoś obcy - nie własne twe wargi.

Ciężki jest kamień i piasek nie lekki, gniew głupiego cięższy od obu.

Gwałtowny jest gniew, zapalczywość - nieubłagana, a kto się ostoi przed zazdrością?

Lepsza jest jawna nagana niż miłość tajona.

Razy przyjaciela - [znakiem] wierności, pocałunki wroga - zwodnicze.

Kto syty - depcze po miodzie, głodnemu i gorycz jest słodka.

Jak ptak, co uciekł z gniazda, tak człowiek, co uciekł z ojczyzny.

Olejki, pachnidło - serce radują i dobre słowo przyjaciela, dzięki radzie z duszy.

Nie gardź swoim i ojca przyjacielem, a w dniu klęski nie chodź do brata, bo lepszy sąsiad bliski niż brat daleki.

Bądź mądry, synu, rozwesel me serce, a tym, co lżą mnie, odpowiem.

Rozważny zło widzi i kryje się, nierozważni tam idą i szkodę ponoszą.

Zabierz mu suknię, bo ręczy za obcego, za nieznajomych - weź zastaw!

Kto rankiem głośno błogosławi bliźniego, policzą mu to za przekleństwo.

Rynna ciekąca stale w dzień dżdżysty, podobna do żony swarliwej.

Kto chce ją wstrzymać, ten wiatr wstrzymuje lub zbiera oliwę do ręki.

Żelazo żelazem się ostrzy, a człowiek urabia charakter bliźniego.

Stróż drzewa figowego - spożywa jego owoc, czujny o pana - doznaje szacunku.

Oblicze odbija się w wodzie, a w sercu odbija się człowiek.

Szeol i zatrata niesyte, niesyte i oczy człowieka.

Czym dla srebra - tygiel, dla złota - piec, tym dla człowieka - pochwała.

Choć stłuczesz głupiego w moździerzu tłuczkiem - razem z ziarnami - głupota go nie opuści.

Troszcz się o potrzeby zwierząt, zwracaj uwagę na trzodę;

nie trwa na wieki bogactwo, ani na pokolenia - korona.

Wyrosła trawa, pojawia się potraw, zbierze się górskie siano:

owce na suknie dla ciebie, a kozły, by za pole zapłacić;

dość mleka koziego, byś siebie utrzymał, <utrzymał swój dom> i wyżywił swoje służące.