Азбука веры » Biblia » Księga Przysłów » гл.25

Księga Przysłów, Rozdział 25

Толкования

Толкования главы

25:1

25:2

см.:Втор.29:29;Рим.11:33;

25:3

см.:Притч.20:5;

25:4

25:5

см.:Притч.20:8;

25:6

25:7

см.:Лк.14:9-10;

25:8

25:9

см.:Сир.19:10;

25:10

25:11

25:12

25:13

25:14

см.:Иак.2:16;

25:15

см.:Притч.15:1;

25:16

см.:Притч.24:13;

25:17

25:18

см.:Пс.58:8;

25:19

25:20

25:21

25:22

см.:Рим.12:20;1Цар.24:20;

25:23

25:24

см.:Притч.21:9;

25:25

см.:Притч.15:30;

25:26

25:27

см.:Притч.25:16;Сир.3:21;Рим.12:3;

25:28

Польский (Biblia Tysiąclecia)

Языки

I to są przysłowia Salomona, przepisane przez ludzi króla judzkiego, Ezechiasza.

Chwałą Bożą - rzecz taić, chwałą królów - rzecz badać.

Wysokość niebios i głębia podziemia, i serca królów są niezbadane.

Odłącz żużel od srebra, a rozbłyśnie złotnikowi naczynie:

nieprawego usuń sprzed króla, a sprawiedliwość jego tron umocni.

Nie bądź wyniosły u króla, nie stawaj na miejscu wielmożów!

Niech raczej ci rzekną: Posuń się wyżej!, niżby cię mieli poniżyć przed możnym. Co oczy twoje spostrzegły,

nie podawaj szybko do sądu, bo co zrobisz w końcu, jeżeli zawstydzi cię bliźni?

Swój spór z bliźnim załatw polubownie, lecz cudzych tajemnic nie zdradzaj,

by słuchający ciebie nie zganił i nie przylgnęła do ciebie niesława.

Złote jabłka na sprzętach ze srebra - to słowo mówione w czasie właściwym.

Złota obrączka, kolia ze szczerego złota - wskazówka mądrego dla uszu uważnych.

Czym jest chłód śniegu w dzień żniwa, tym wierny zleceniu posłaniec: bo ducha panu orzeźwia.

Chmury i wicher bez deszczu: kto chwali się darem kłamanym.

Cierpliwość ugnie zwierzchnika, a język łagodny złamie kości.

Znalazłeś miód - tyle zjedz, ile trzeba, byś się objadłszy nie zwrócił.

Stawaj rzadko w domu sąsiada, by nie miał cię dość i nie nabrał wstrętu.

Maczugą, mieczem, ostrą strzałą - fałszywy świadek przeciw bliźniemu.

Czym ząb zepsuty i noga chwiejna, tym jest w dniu klęski nadzieja w niewiernym.

Jak płaszcz zdejmować w dzień mroźny lub ocet wylewać na ług, tak pieśni śpiewać znękanym.

Gdy wróg twój łaknie, nakarm go chlebem, gdy pragnie, napój go wodą -

żar ognia zgromadzisz na nim, a Pan ci za to zapłaci.

Północny wiatr sprowadzi deszcz, a język obmówcy - gniew na twarzach.

Lepsze mieszkanie w kącie dachu niż żona swarliwa i dom obszerny.

Jak zimna woda na gardło spragnione, tak dobre wieści z dalekiej krainy.

źródłem zmąconym i studnią zniszczoną jest prawy, co przed występnym się chwieje.

Niedobrze za wiele jeść miodu: a gardzenie wyniosłością jest zaszczytne.

Miastem odkrytym, bez murów, jest człowiek nieopanowany.