заповѣ́ждь сыно́мъ Изра́илевымъ, да дадя́тъ леви́томъ от жре́бiй одержа́нiя своего́ гра́ды всели́тися, и предгра́дiя гра́дская о́крестъ и́хъ да дадя́тъ леви́томъ:

и бу́дутъ и́мъ гра́ды вселя́тися, и уча́стiя и́хъ да бу́дутъ ското́мъ и́хъ и всѣ́мъ четвероно́жнымъ и́хъ:

и прилежа́щая градо́мъ, и́хже дади́те леви́томъ, от стѣны́ гра́да и внѣ́, двѣ́ ты́сящы лако́тъ о́крестъ:

и да измѣ́риши страну́ внѣ́ гра́да, я́же на восто́къ, двѣ́ ты́сящы лако́тъ, и страну́, я́же къ Ли́вѣ, двѣ́ ты́сящы лако́тъ, и страну́, я́же къ мо́рю, двѣ́ ты́сящы лако́тъ, и страну́, я́же къ сѣ́веру, двѣ́ ты́сящы лако́тъ, и гра́дъ посредѣ́ сего́ бу́детъ ва́мъ, и предѣ́лы градо́въ:

и гра́ды я́же дади́те леви́томъ, ше́сть градо́въ [да бу́дутъ] убѣ́жныхъ, и́хже дади́те убѣга́ти въ ня́ уби́вшему, и къ си́мъ четы́редесять и два́ гра́да:

всѣ́хъ градо́въ дади́те леви́томъ четы́редесять и о́смь градо́въ, сiя́ и предгра́дiя и́хъ:

и гра́ды, и́хже дади́те от одержа́нiя сыно́въ Изра́илевыхъ, от мно́гихъ мно́га, а от ма́лыхъ ма́ла: кі́йждо по наслѣ́дiю своему́, е́же наслѣ́дятъ, да дадя́тъ от градо́въ леви́томъ.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:

глаго́ли сыно́мъ Изра́илевымъ и рече́ши къ ни́мъ: вы́ прехо́дите Иорда́нъ въ зе́млю Ханаа́ню:

и раздѣли́те са́ми себѣ́ гра́ды: убѣ́жища да бу́дутъ ва́мъ убѣга́ти въ ня́ убі́йцѣ, вся́къ уби́вый ду́шу нехотя́й:

и бу́дутъ гра́ди ва́мъ убѣ́жища от у́жика кро́ве, и да не у́мретъ уби́вый, до́ндеже ста́нетъ предъ со́нмомъ на судѣ́:

и гра́ды, я́же дади́те, ше́сть градо́въ, убѣ́жища да бу́дутъ ва́мъ.

Три́ гра́ды дади́те объ ону́ страну́ Иорда́на, и три́ гра́ды дади́те въ земли́ Ханаа́ни:

убѣ́жище да бу́детъ сыно́мъ Изра́илевымъ, и прише́лцу, и обита́лнику и́же въ ва́съ, да бу́дутъ гра́ди сі́и во убѣ́жище убѣга́ти та́мо вся́кому уби́вшему ду́шу нехотѣ́нiемъ.

А́ще же ору́дiемъ желѣ́знымъ убiе́тъ его́, и у́мретъ, убі́йца е́сть: сме́ртiю да у́мретъ убі́йца.

А́ще же ка́менiемъ изъ руки́ убiе́тъ его́, и у́мретъ от него́, убі́йца е́сть: сме́ртiю да у́мретъ убі́йца.

А́ще же ору́дiемъ древя́нымъ изъ руки́, от него́же у́мретъ, убiе́тъ его́, и у́мретъ, убі́йца е́сть: сме́ртiю да у́мретъ убі́йца.

у́жикъ кро́ве, се́й да убiе́тъ уби́вшаго: егда́ усря́щетъ его́, се́й да убiе́тъ его́.

А́ще же вражды́ ра́ди ри́нетъ его́ и ве́ржетъ на него́ вся́къ сосу́дъ по навѣ́ту, и у́мретъ,

или́ от не́нависти порази́лъ его́ руко́ю, и у́мретъ, сме́ртiю да у́мретъ уби́вый, убі́йца е́сть: сме́ртiю да у́мретъ убива́яй: у́жикъ кро́ве да убiе́тъ убі́йцу, егда́ срѣ́тится съ ни́мъ.

А́ще же внеза́пу не вражды́ ра́ди ри́нетъ его́, или́ ве́ржетъ на него́ вся́къ сосу́дъ не по навѣ́ту,

или́ вся́кимъ ка́менемъ, и́мже ве́ржетъ не вѣ́дый, и паде́тъ на него́, и у́мретъ, о́нъ же вра́гъ его́ не бѣ́, ниже́ ищя́й зла́ ему́ твори́ти,

и да су́дитъ со́нмъ между́ уби́вшимъ и между́ у́жикомъ кро́ве, по судьба́мъ си́мъ,

и изба́витъ со́нмъ уби́вшаго от у́жика кро́ве, и да возврати́тъ его́ со́нмъ во гра́дъ убѣ́жища его́, въ о́ньже убѣжа́, и да поживе́тъ та́мо, до́ндеже у́мретъ жре́цъ вели́кiй, его́же пома́заша еле́емъ святы́мъ.

А́ще же исхо́домъ изы́детъ уби́вый внѣ́ предѣ́лъ гра́да, въ о́ньже убѣжа́ та́мо,

и обря́щетъ его́ у́жикъ кро́ве внѣ́ предѣ́лъ гра́да убѣ́жища его́, и убiе́тъ у́жикъ кро́ве уби́вшаго, нѣ́сть пови́ненъ:

во гра́дѣ бо убѣжа́нiя да живе́тъ, до́ндеже у́мретъ жре́цъ вели́кiй, и по уме́ртвiи жерца́ вели́каго да возврати́тся уби́вый въ зе́млю одержа́нiя своего́.

И да бу́дутъ сiя́ ва́мъ во оправда́нiе суда́ въ роды́ ва́шя во всѣ́хъ селе́нiихъ ва́шихъ.

Вся́каго уби́вшаго ду́шу, предъ свидѣ́телми да убiе́ши уби́вшаго: и свидѣ́тель еди́нъ да не свидѣ́телствуетъ на сме́рть души́.

И да не во́змете иску́па за ду́шу от уби́вшаго, пови́нна су́ща убiе́нiю: сме́ртiю бо у́мретъ:

ниже́ да во́змете иску́па убѣжа́нiя во гра́дъ убѣ́жища, да па́ки живе́тъ на земли́, до́ндеже у́мретъ жре́цъ вели́кiй.

И да не убiе́те земли́, на не́йже вы́ обита́ете: кро́вь бо сiя́ убива́етъ зе́млю, и не очи́стится земля́ от кро́ве пролiя́нныя на не́й, но то́кмо кро́вiю пролива́ющаго:

и да не оскверните́ земли́, на не́йже живете́, на не́йже А́зъ вселя́юся посредѣ́ ва́съ: А́зъ бо е́смь Госпо́дь вселя́яйся посредѣ́ сыно́въ Изра́илевыхъ.

Грузинский

Языки

ელაპარაკა უფალი მოსეს მოაბის ველზე, იორდანესთან, იერიხონის მახლობლად:

ვუბრძანე ისრაელიანებს, რომ მისცენ ლევიანებს თავიანთი საკუთარი სამკვიდროდან ქალაქები საცხოვრებლად. ქალაქგარეთ სანახებიც, ირგვლივ, მიეცით ლევიანებს.

ჰქონდეთ ქალაქები საცხოვრებლად და სანახები ჰქონდეთ პირუტყვისათვის, ქონებისთვის და ყოველგვარი სარჩოსათვის.

ქალაქგარე სანახები, რომლებიც ლევიანებს უნდა მისცეთ, ქალაქის კედლებს იქით ათას წყრთაზე უნდა გადიოდეს ირგვლივ.

გადაზომეთ ორი ათასი წყრთა ქალაქგარეთ აღმოსავლეთის მიმართულებით, ორი ათასი წყრთა სამხრეთის მიმართულებით, ორი ათასი წყრთა დასავლეთის მიმარიულებით და ორი ათასი წყრთა ჩრდილოეთის მიმართულებით; შუაში ქალაქი. ეს ჰქონდეთ მათ ქალაქგარე სანახებად.

იმ ქალაქებიდან, რომლებიც ლევიანებს უნდა მისცეთ, ექვსი ქალაქი თავშესაფარი იყოს, სადაც დაანებებთ მკვლელს გაქცევას. ამათ ზევით ორმოცდაორი ქალაქი მიეცით.

სულ ორმოცდარვა ქალაქი უნდა მისცეთ ლევიანებს თავისი სანახებითურთ.

ქალაქები, რომლებიც ისრაელიანთა საკუთრებიდან უნდა მისცეთ, მრავალრიცხოვანთ მეტი გამოართვით, მცირერიცხოვანთ - ნაკლები, თითოეულმა თავისი წილხვედრის კვალობაზე უნდა მისცეს თავისი ქალაქებიდან ლევიანებს.

ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:

ელაპარაკე ისრაელიანებს და უთხარი მათ: როცა გადახვალთ იორდანეს გაღმა ქანაანის ქვეყანაში,

დაიგულეთ ზოგიერთი ქალაქი, თავშესაფარ ქალაქებად გქონდეთ ისინი, სადაც შეეძლება თავის შეფარება მკვლელს, რომელსაც უნებურად შემოაკვდება კაცი.

გქონდეთ ეს ქალაქები თავშესაფარად შურისმაძიებლისაგან, რათა არ მოიკლას მკვლელი, ვიდრე საზოგდოების წინაშე წარდგებოდეს სამსჯავროდ.

ექვსი უნდა იყოს ქალაქი, რომელსაც თავშესაფრად განაწესებთ.

სამი ქალაქი იორდანეს გაღმა უნდა მისცეთ და სამი ქალაქი ქაანანის ქვეყანაში უნდა მისცეთ. თავშესაფარი ქალაქები იქნება ისინი.

ისრაელიანებს, მდგმურს და თქვენს შორის დამკვიდრებულს გქონდეთ ეს ექვსი ქალაქი თავშესაფრად, რათა იქ თავი შეაფაროს ყველამ, ვისაც უნებურად შემოაკვდება კაცი.

თუ ვინმე კაცს რკინას დაჰკრავს და მოკლავს, მკვლელია იგი. მკელელი სიკვდილით უნდა დაისაჯოს.

თუ ვინმე სასიკვდილოდ დაარტყამს ქვას ვინმეს და მოკვდება კაცი მკვლელია. მკვლელი სიკვდილით უნდა დაისაჯოს.

ან ხის იარაღს, რომლითაც შეიძლება მოკვდეს კაცი, დაარტყამს ვინმეს და მოკვდება კაცი, მკვლელია. მკვლელი სიკვდილით უნდა დაისაჯოს.

მესისხლეს თავად შეუძლია მოკლას მკვლელი; შეხვდება და თვითონვე მოკლას.

თუ ვინმე ქიშპობით კაცს ხელს ჰკრავს ან განზრახვით რაიმეს ესვრის და მოკვდება კაცი,

ან მტრობით ხელს დაარტყამს და მოკვდება, დამრტყმელი უნდა მოკვდეს, რადგან მკვლელია. მესისხლეს შეუძლია მოკლას მკვლელი, როცა შეხვდება.

თუკი უნებლიეთ, მტრობის გარეშე, ჰკრავს ხელს ან განუზრახველად ესვრის რაიმე საგანს,

ან ქვა, რომლითაც შეიძლება მოკვდეს კაცი, გადმოუვარდება და ვინმეს დაეცემა თავში და მოკვდება, ის კი არც მტრობდა მას და არც ავს ფიქრობდა მისთვის,

საზოგადოებამ უნდა განსაჯოს მკვლელისა და მესისხლის საქმე ამ წესების მიხედვით.

უნდა იხსნას საზოგადოებამ მკვლელი მესისხლისაგან და გააბრუნოს იგი საზოგადოებამ მის თავშესაფარ ქალაქში, სადაც გაქცეული იყო. დარჩეს იქ წმიდა ზეთით ცხებული მღვდელმთავრის სიკვდილამდე.

თუკი მკვლელი გასცდება თავშესაფარი ქალაქის საზღვრებს, სადაც გაიქცა,

ნახავს მას მესისხლე თავშესაფარი ქალაქის საზღვრებს გარეთ და მოკლავს მესისხლე მკვლელს, არ მოეკითხება მას სისხლი,

რადგან თავშესაფარ ქალაქში უნდა დარჩენილიყო მღვდელმთავრის სიკვდილამდე. მღვდელმთავრის სიკვდილის შემდეგ კი მკვლელს შეუძლია თავის საკუთარ ქვეყანაში დაბრუნება.

გქონდეთ ეს სამართლის წესად თქვენს თაობებში. ყველგან, სადაც კი იცხოვრებთ.

ყოველი მკვლელი მოწმეთა ჩვენებით უნდა მოიკლას, ერთი მოწმის მხილებით კაცს სიკვდილით ვერ დასჯიან.

ნუ აიღებთ გამოსასყიდს მკვლელის გამოსახსნელად, რომელიც სასიკვდილოა, რადგან სიკვდილით უნდა დაისაჯოს.

ნუ აიღებთ გამოსასყიდს თავშესაფარ ქალაქში გაქცეულისთვის, რომ მღვდლის სიკვდილამდე დაბრუნდეს თავის ქვეყანაში.

ნუ წაბილწავთ მიწას, სადაც იმყოფებით, რადგან სისხლია, რომ ბილწავს მიწას. ვერ განიწმიდება მიწა მასზე დაღვრილი სისხლისაგან, თუ არა თავად მისი დამღვრელის სისხლით.

ნუ გააუწმიდურებთ მიწას, სადაც თქვენ ცხოვრობთ, სადაც მე ვარ დავანებული თქვენს შორის, რადგან მე, უფალი, დავანებული ვარ ისრაელიანთა შორის.