Алар љз орундарында туруп, кєндєн чейрегине чейин љз Кудай-Тењиринин мыйзам китебинен окуп, чейрек кєн љз Кудай-Тењирине таазим кылып, кечирим сурашты.

Жешуя, Бани, Кадмиел, Шебания, Буни, Шейребия, Бани, Хенани лебилердин секичесине чыгып, катуу єн менен љз Кудай-Тењирине кайрылышты.

Анан лебилер – Жешуя, Кадмиел, Бани, Хашабнея, Шейребия, Одия, Шебания, Петахия мындай дешти: «Тургула, љз Кудай-Тењирињерди кылымдан кылымга дањктагыла! Дањктоого татыктуу болгон, бардык мактоолордон жогору турган Сенин атыњ мактала берсин да, дањктала берсин!

Тењир, Сен жалгыз Кудайсыњ, Сен асманды, асмандардын асманын, асман кошуунун, жерди жана андагынын бардыгын, дењиздерди жана андагылардын бардыгын жараттыњ, ошонун баарына љмєр бердињ, асман кошуунунун бардыгы Сага таазим кылат.

Кудай-Тењир, Сен Љзєњ Ыбрамды тандап алып, аны каздимдердин Ур-Каздим деген шаарынан алып чыгып, ага Ыбрайым деген ат бердињ.

Анын жєрљгєнєн Љзєњљ берилгенин кљрєп, анын тукумуна канаандыктардын, хеттиктердин, аморлуктардын, периздиктердин, жебустуктардын жана гиргештиктердин жерлерин берем деп, аны менен келишим тєздєњ. Сен Љз сљзєњдє орундаттыњ, анткени Сен адилетсињ.

Сен биздин ата-бабаларыбыздын Мисирде тарткан азабын кљрдєњ, алардын Кызыл дењиздин жанындагы зарын уктуњ.

Ошондо фараонго, анын кызматчылары менен ал жердин бардык элине жышаандарыњ менен кереметтерињди кљрсљттєњ, анткени Сен алардын бул элге текебердик менен мамиле кылганын билчєсєњ, Сен Љз атыњды чыгардыњ, алар аны бєгєнкє кєнгљ чейин билишет.

Сен алардын алдында турган дењизди экиге бљлдєњ, ошондо алар дењиздин ортосунан, кургак жер менен љтєп кетишти. Алардын артынан куугандарды ташкындаган сууга таш чљккљндљй чљгљрдєњ.

Алар бара турган жолду жарык кылыш єчєн, кєндєз булут мамы болуп, тєнкєсєн от мамы болуп, аларды алып жєрдєњ.

Синай тоосуна тєшєп келип, алар менен асмандан сєйлљштєњ да, аларга адилеттєє љкємдє, ишенимдєє мыйзамды, жакшы буйруктарды жана осуяттарды бердињ.

Аларга Љз кулуњ Муса аркылуу Љзєњдєн ыйык ишембињди, осуяттарыњды, буйруктарыњды, мыйзамдарыњды бердињ.

Алар ачка болгондо, Сен аларга асмандан нан берип турдуњ, суусаганда, таштан суу чыгарып берип турдуњ, Сен аларга берем деп, колуњду кљтљрєп ант берген жерге барып, ал жерди ээлеп алгыла дедињ.

Бирок алар, биздин ата-бабаларыбыз, љжљрлљнєп моюн сунбай, Сенин осуяттарыњды укпай коюшту.

Алар Сага баш ийгиси келбей, Сенин аларга кљрсљткљн керемет иштерињди эстеринен чыгарып, моюн сунбай, љздљрєнєн љжљрлєгє менен кайрадан кул болуш єчєн, љздљрєнљ жол башчы коюп алышты. Бирок Сен кечиргенди сєйгљн, жакшы, боорукер, чыдамдуу, абдан ырайымдуу Кудай болгондуктан, аларды таштаган жоксуњ.

Алар љздљрєнљ алтындан музоо жасап: “Мисирден алып чыккан кудайыњар ушул”, – деп, Сага акарат келтиришкенине карабай,

Сен Љзєњдєн улуу боорукердигињ менен аларды чљлгљ таштаган жоксуњ. Аларды жол менен алып жєрєш єчєн, алар бара жаткан жолдо аларга жарык берип туруш єчєн, кєндєз булут мамы, тєнкєсєн от мамы алардан алыстаган жок.

Аларды єйрљтєш єчєн, Љзєњдєн жакшы Рухуњду жибердињ, алардын оозунан маннаны єзбљдєњ, суусунун кандырууга суу берип турдуњ.

Сен аларды кырк жыл чљлдљ бактыњ. Алар эч нерседен кем болушкан жок, кийген кийимдери эскирген жок, буттары шишиген жок.

Сен аларга падышачылыктар менен элдерди каратып бердињ, аларга жер бљлєп бердињ, алар Сихон жерлерине, Кешпон падышасынын жерлерине, Башан падышасы Огдун жерлерине ээ болушту.

Алардын уулдарын асмандагы жылдыздардай кљбљйттєњ, келип ээлешет деп, ата-бабаларына Љзєњ айткан жерге аларды алып бардыњ.

Алардын уулдары келип, ал жерди ээлешти. Ал жердин тургундарын – канаандыктарды Сен аларга багынтып бердињ, эмне кылса љздљрє билсин деп, ал жерде жашаган элдерди, алардын падышаларын колдоруна салып бердињ.

Алар чептєє шаарларды, семиз жерди ээлеп, дєнєйљ-мєлккљ толгон єйлљрдє, таштан жасалган кљлмљлљрдє, жєзємзарлар менен зайтун бактарын, мљмљлєє дарактарды тартып алышты. Љзєњдєн кењ пейилдигињ менен ичип-жешти, тоюшту, семиришти, жыргашты.

Алар тоњ моюн тартып, Љзєњљ каршы чыгышты, мыйзамыњды жек кљрєштє, Сага кайрылгыла деп эскерткен пайгамбарларыњды љлтєрєштє, Сага акарат келтиришти.

Ошондо Сен аларды кысымга алган душмандардын колуна салып бердињ. Алар кыйналганда, Сага кайрылышчу, Сен алардын єнєн асмандан укчусуњ, Љзєњдєн улуу боорукердигињ менен аларга куткаруучуларды жиберчєсєњ, куткаруучулар аларды душмандардын колунан куткарышчу.

Тынч алып калышканда, алар Сенин кљз алдыњда кайрадан жамандык кыла башташчу. Ошондо Сен аларды кайрадан душман колуна салып берчєсєњ, душмандары аларга єстљмдєк кылышчу. Бирок алар Сага кайрадан кайрылганда, Сен алардын єнєн асмандан угуп, Љзєњдєн улуу боорукердигињ менен аларды куткарып турчусуњ.

Сен аларга Љзєњдєн мыйзамыња кайрылууну эскертип турдуњ, бирок алар кљшљрєп, Сенин осуяттарыњды аткарышчу эмес, Сенин мыйзамдарыњдан четтеп кетишчє. Аларды аткарган адам жашамак. Бирок алар тил албай, моюн сунбай љжљрлљнєштє.

Аларды кайрылар бекен деп, кљп жылдар кєтєп, Љзєњдєн Рухуњ менен, пайгамбарларыњ аркылуу алардын эсине салып турдуњ, бирок алар укпай коюшту. Ошондо Сен аларды бљтљн жердеги элдердин колдоруна салып бердињ.

Бирок Љзєњдєн улуу боорукердигињ менен аларды таптакыр кырып салган жоксуњ, таштап койгон жоксуњ, анткени Сен жакшы, ырайымдуу Кудайсыњ.

Оо Кудай, Сен азыр да Љзєњдєн келишимињ менен ырайымыњды сактап турган кудуреттєє да, коркунучтуу да улуу Кудайсыњ! Ашур падышаларынын кєндљрєнљн тартып бєгєнкє кєнгљ чейин биздин, падышаларыбыздын, тљрљлљрєбєздєн, ыйык кызмат кылуучуларыбыздын, пайгамбарларыбыздын, ата-бабаларыбыздын жана бєт элдин тарткан азаптары Сага аз болуп кљрєнбљсљ экен.

Биз кандай азап тартсак да, ошонун бардыгын Сен туура кылдыњ, анткени Сен бардык иште адилет болдуњ, ал эми биз кєнљљлєє болдук.

Биздин падышаларыбыз, тљрљлљрєбєз, ыйык кызмат кылуучуларыбыз, ата-бабаларыбыз Сенин мыйзамыњды аткарышкан жок, Сен эскертип турган осуяттарыњ менен эскертєєлљрєњдє укпай коюшту.

Љзєњдєн улуу ырайымыњ менен берген падышачылыкта, Љзєњ бљлєп берген кењ, семиз жерде жашап турушканда, алар Сага кызмат кылышкан жок, љздљрєнєн кыянат иштерин калтырышкан жок.

Азыр биз кулбуз, Сен ата-бабаларыбызга жер-жемиштери жана тєшємдљрє менен азыктанууга берген жерде биз кулдукта жєрљбєз.

Кєнљљбєз єчєн Сен бизди багынтып берген падышаларга бул жер кљп тєшєм берип жатат. Алар љзєбєзгљ да, мал-жаныбызга да љздљрє каалагандай єстљмдєк кылып жатышат. Биз кыйын кысталышта калдык.

Ушулардан улам биз бекем келишим тєзєп, колубузду коюп жатабыз, колдорубуздун єстєндљ биздин тљрљлљрдєн, лебилердин, ыйык кызмат кылуучулардын мљљрлљрє турат».