Бир туугандарыбыздын денеси кандай болсо, биздин денебиз да ошондой, алардын балдары кандай болсо, биздин балдарыбыз да ошондой. Бирок биз уулдарыбыз менен кыздарыбызды кулдукка беришибиз керек, кыздарыбыздан кєњ болгондор да бар. Кун тљлљп кайрып алууга колубузда эч кандай каражат жок. Биздин эгин талааларыбыз да, жєзємзарларыбыз да бирљљлљрдєн колунда», – деп айткандар да болду.

Мен алардын нааразылыгын, ушундай сљздљрєн укканда, абдан ачууландым.

Бул жљнєндљ ойлонуп, атактууларга жана башчыларга: «Љз бир туугандарыњардан єстљк алып жатасыњар», – деп катуу айттым. Аларга каршы жамаат чогулттум.

Анан аларга: «Жат элдерге сатылып кеткен жєйєт бир туугандарыбызды кєчєбєздєн жетишинче кун тљлљп куткарып алдык. Силер болсо љз бир туугандарыњарды сатып жатасыњар, алар бизге сатылышы єчєн ушундай кылып жатасыњар», – дедим. Алар єндљбљй, жооп таба албай калышты.

Ошондо мен мындай дедим: «Бул кылганыњар жакшы эмес. Бизге душман болгон элдерге шылдыњ болбош єчєн, Кудайыбыздан корксоњор болбойбу?

Мен да, бир туугандарым да, мага кызмат кылгандар да аларга карызга кємєш жана эгин бергенбиз. Бул карыздарды кечип коёлу.

Силер алардын эгин талааларын, жєзємзарлары менен зайтун бактарын, єй-жайларын азыр эле кайтарып бергиле. Карызга берген кємєшєњљрдєн, дан-эгиндерињердин, шараптарыњардын, май азыктарыњардын єстљгєн алып таштагыла».

Ошондо алар: «Кайтарып беребиз, алардан эч нерсе талап кылбайбыз. Сен айткандай кылабыз», – дешти. Анан мен ыйык кызмат кылуучуларды чакырып, аларга ушундай кылабыз деп ант берєєнє буйрудум.

Анан мен кийимимди силкип кљрсљтєп: «Сљзєнљ турбаган ар бир кишини Кудай мына ушундай кылып силкип салсын, ал љз єйєнљн, љз мєлкєнљн ажырап, куру жалак калсын!» – дедим. Ошондо бєт эл: «Оомийин!» – деди. Анан Кудайды дањазалады. Эл айтылган сљздє так аткарды.

Ошондой эле Артакшаштанын падышачылыгынын жыйырманчы жылынан отуз экинчи жылына чейин, мен Жєйєт жеринде он эки жыл дубан башчы болуп турганымда љзєм да, бир туугандарым да дубан башчылыктын нанын жеген жокпуз.

Ал эми мага чейин болгон мурдагы дубан башчылар элге оорчулук салып, кырк кємєш шекелден тышкары, алардан эгин да, шарап да алып турушкан. Атєгєл, алардын кызматчылары да элге єстљмдєк кылышкан. Мен болсо Кудайдан корккондуктан, анткен жокмун.

Ошол эле учурда дубал куруу жумуштарын колдоп турдум. Биз талааларды сатып алган жокпуз. Менин кызматчыларымдын бардыгы чогулуп, ошол жерде иштешти.

Чет-жакадан келген элден тышкары, жєйєттљр менен башчылардан жєз элєє киши дасторконумдан тамактанып турду.

Бир кєндєк тамакка бир бука, бордолгон алты кой, ар кандай канаттуулар даярдалчу. Он кєндљ бир жолу шараптын ар кыл тєрлљрє дасторконго коюлчу. Ушундай болсо да дубан башчылыктын энчисин талап кылбадым, анткени элдин жумушу абдан оор эле.

Оо Кудайым, мага жакшы болушу єчєн, бул элге кылган бардык кызматымды унутпа!