Ыйса кайрадан кљл боюнда элди окута баштады. Жанына аябай кљп эл чогулгандыктан, Ал кљлдљгє бир кайыкка отурду. Эл болсо кљлдєн жээгинде, кургак жерде турду.

Ошондо Ыйса аларга єлгє-насаат ањгемелер менен кљп нерселерди окутту. Ал мындай деди:

«Кулак салгыла! Себєєчє єрљн себєє єчєн чыкты.

Ал сээп жатканда, кээ бир єрљндљр жол боюна тєштє. Ошондо канаттуулар учуп келип, аларды терип жеп кетишти.

Кээ бир єрљндљр топурагы аз, таштак жерге тєштє. Жердин кыртышы жука болгондуктан, алар тез эле љнєп чыкты.

Бирок кєн чыгары менен соолуп, терењ тамырлай албай куурап калды.

Кээ бир єрљндљр тикенектердин арасына тєштє. Тикенектер љсєп, аларды басып салды, ошондуктан алар тєшєм берген жок.

Кээ бир єрљндљр болсо жакшы топуракка тєштє. Љнєп чыгып, љсєп, тєшєм берди. Кээ бири отуз эсе, кээ бири алтымыш эсе, кээ бири жєз эсе тєшєм берди».

Анан Ыйса аларга: «Кимдин кулагы бар болсо, ал уксун!» – деди.

Эл тарап, Ыйса жалгыз калганда, Аны менен жєргљндљр жана он эки шакирти єлгє-насаат ањгеме жљнєндљ сурашты.

Ошондо Ыйса аларга мындай деди: «Силерге Асман Падышачылыгынын жашыруун сырын билєє мємкєнчєлєгє берилди, ал эми сырттагыларга бардык нерсе єлгє-насаат ањгемелер менен айтылат.

Анткени алар карап турушса да кљрєшпљйт, угуп турушса да тєшєнєшпљйт, кайрылышпайт, кечирим алышпайт».

Анан Ыйса аларга: «Силер бул єлгє-насаат ањгемени тєшєнгљн жоксуњарбы? Анда башка єлгє-насаат ањгемелерди кантип тєшєнљсєњљр? – деди да, мындай деп тєшєндєрдє:

Себєєчє сљз себет.

Кээ бир адамдар жол боюна тєшкљн єрљнгљ окшош: алардын жєрљгєнљ сљз себилет, бирок алар угар замат шайтан келип, алардын жєрљгєнљ себилген сљздє уурдап кетет.

Кээ бир адамдар таштак жерге тєшкљн єрљнгљ окшош: алар сљздє угар замат кубанып кабыл алышат.

Бирок терењ тамырлай албагандыктан, туруксуз болушат. Сљз єчєн кысымга алып, куугунтукташканда, дароо баш тартып кетишет.

Сљздє уккан адамдар тикенектин арасына тєшкљн єрљнгљ окшош.

Бирок бул дєйнљнєн тєйшєгє, байлыкка азгырылуу жана башка каалоолор алардын жєрљктљрєн ээлеп алып, сљздє басып салат да, сљз жемиш бербей калат.

Кээ бир адамдар жакшы топуракка тєшкљн єрљнгљ окшош: алар сљздє угуп, кабыл алышат, кээ бири отуз эсе, кээ бири алтымыш эсе, кээ бири жєз эсе тєшєм берет».

Анан аларга: «Эмне, чыракты кљмкљрєлгљн идиштин же керебеттин астына коюш єчєн алып келеби? Чыракты чыракпаяга коюш єчєн алып келет эмеспи.

Ачылбай калчу жашыруун сыр болбойт, ачыкка чыкпай турган жашыруун нерсе болбойт.

Кимдин кулагы бар болсо, ал уксун!» – деди.

Ыйса аларга: «Эмнени угуп жатканыњарга кљњєл бургула! Кандай љлчљм менен љлчљсљњљр, силерге да так ошондой љлчљнљт, силерге, угуп жаткандарга, атєгєл, кошулат.

Анткени кимде бар болсо, ага дагы берилет, ал эми кимде жок болсо, андан бар нерсеси да тартылып алынат», – деди.

Ыйса дагы мындай деди: «Кудайдын Падышачылыгы бул нерсеге окшош: бир адам жерге єрљн себет.

Тєнкєсєн уктайт, кєндєзє турат, єрљндєн кантип љнєп-љскљнєн билбейт.

Анткени жер љзє тєшєм берет: адегенде сабакты, андан кийин машакты љстєрєп чыгарып, акырында машакты данга толтурат.

Эгин бышып, оруу-жыюу маалы келгенде, ал токтоосуз орок салат».

Анан Ыйса аларга мындай деди: «Кудайдын Падышачылыгын эмнеге окшоштурсак болот? Же аны кандай єлгє-насаат ањгеме менен сєрљттљсљк болот?

Кудайдын Падышачылыгы сары кычы данына окшош. Ал жерге себилгенде, жер бетиндеги уруктардын эњ кичинекейи болсо да,

љсєп чыкканда, бардык дан љсємдєктљрєнљн чоњ болуп, бутактарын кенен жаят. Анын кљлљкљсєнљ канаттуу куштар корголой алышат».

Ыйса элдин уга алуусуна жараша мына ушундай кљптљгљн єлгє-насаат ањгемелер менен сєйлљдє.

Элге Ал єлгє-насаат ањгемесиз сєйлљгљн жок, бирок љзєнчљ калганда, шакирттерине бардыгын тєшєндєрєп берди.

Ошол кєнє кечинде Ал шакирттерине: «Наркы љйєзгљ сєзєп љтљлє», – деди.

Шакирттери элди таратып жиберишти да, кайыкта отурган Ыйса менен бирге сєзєп кетишти. Ал жерде башка кайыктар да бар эле.

Ошондо аябагандай катуу шамал башталды. Кайыкты толкун уруп жаткандыктан, анын ичине суу толо баштады.

Ыйса болсо кайыктын арткы бљлєгєндљ башына жаздык жазданып уктап жаткан эле. Шакирттери Ыйсаны ойготушуп, Ага: «Устат! Биз чљгєп кетсек деле, Сага баары бирби?» – дешти.

Ошондо Ыйса ордунан туруп, шамалга тыюу салды да, кљлгљ: «Тынчтан, токто!» – деди. Шамал басылып, улуу тынчтык љкєм сєрдє.

Анан аларга: «Эмне мынча коркоксуњар? Эмнеге ишенимињер жок?» – деди.

Аябай коркуп кетишкен алар бири-бирине: «Шамалды да, кљлдє да баш ийдирген деги бул ким?» – дешти.