Азбука веры » Би́блия » Аюб китеби » гл.12

Аюб китеби, Глава 12

Толкования

Толкования главы

12:1

12:2

12:3

12:4

см.:Иов.17:6;Прем.5:3;

12:5

12:6

см.:Иов.21:7;Пс.72:3;Иер.12:1;

12:7

12:8

12:9

см.:Притч.16:4;Ам.3:6;

см.:Деян.17:28;

см.:Иов.34:3;

см.:Иов.15:10;

см.:Прем.7:25;

см.:Ис.22:22;Откр.3:7;

12:15

см.:Быт.7:11;

12:16

12:17

см.:Ис.29:14;

12:18

12:19

12:20

см.:2Фес.2:11;

12:21

см.:Ис.28:15;

12:22

12:23

12:24

см.:Пс.75:13;

12:25

см.:Ис.29:9;Ис.59:10;

Киргизский

Языки

Аюб мындай деп жооп берди:

«Чынында, силер, бар болгону, адамсыњар, акылмандыгыњар љзєњљр менен кошо жок болот!

Менде да силердикиндей эле жєрљк бар. Силерден мен кем эмесмин. Муну ким билбейт?

Љз досума шылдыњ болдум, Кудайга кайрылып жєргљн, Анын Љзєнљн жооп алып жєргљн мендей адил, кемчиликсиз адам кєлкє болду.

Тынч жашаган адам кырсыкты жек кљрєє керек деп эсептейт, кырсык бутунан мєдєрєлгљнгљ даярдалган деп ойлойт!

Талап-тоноочулар љз єйлљрєндљ тынч жашашат, Кудайды љз колуна кљтљрєп жєргљнсєп, Аны каарданткандар да коопсуз жашашат.

Чынында, жаныбардан сурасањ, ал сага єйрљтљт, асмандагы чымчыктан сурасањ, ал сага кабарлайт.

Же болбосо жер менен маектешип кљр, ал сага акыл-насаат айтат, дењиздеги балыктар да сага айтып беришет.

Ушунун бардыгын кљрєп туруп, муну Тењирдин колу жаратканын ким билбейт?

Ар бир тирєє жандын жаны, ар бир адамдын руху Анын колунда.

Сљздє айырмалаган кулак эмеспи? Тамактын даамын билген тил эмеспи?

Даанышмандык карыларда, акыл кљп жашагандарда болот.

Акылмандык менен кєч Кудайда. Акыл менен кењеш Анда.

Ал кыйраткан нерсе кайра курулбайт. Ал камаган бошонбойт.

Сууларды токтотуп койсо, бардыгы куурап калат. Коё берсе, жер кљркєнљ чыгат.

Кудурет да, даанышмандык да Анда, адашкан адам да, адаштырган адам да Анын алдында.

Ал кењешчилерди акыл-эсинен ажыратат, сотторду акылсыз кылат.

Ал падышаларды кишенден бошотот, алардын белдерин кур менен курчайт.

Тљрљлљрдє даражасынан ажыратат, эр жєрљктљрдєн кєчєн майтарат.

Чечендерди тилинен, карыларды акылынан ажыратат.

Атактууларды уятка калтырат, кєчтєєлљрдє алсыратат.

Карањгы туњгуюктун тєпкєрєн ачат, љлєм кљлљкљсєн жарыкка чыгарат.

Элдерди кљбљйтљт да жок кылат. Элдерди чачыратып жиберет да чогултат.

Эл башчыларын акылдан ажыратат, жолсуз чљлгљ калтырат.

Алар жарыгы жок карањгы жерде сыйпалап басышат, мастардай темтењдешет».