Ашур падышасы Иерусалимге, Хиския падышага Лакиштен Рапшакты кљп аскер менен жљнљттє. Ал жуугучтун талаасына кеткен жолдогу жогорку кљлмљнєн суу тєтєгєнєн жанына келип токтоду.

Аны ак сарай башчысы Хилкиянын уулу Элийаким, катчы Шебна, тарыхчы Асап уулу Жаах тосуп чыкты.

Аларга Рапшак мындай деди: «Хискияга айткыла: Улуу падыша, Ашур падышасы, мындай дейт: Сен деги эмнеге таянып жатасыњ?

Мунун баары куру сљз деп ойлойм, согуш єчєн кењеш жана кєч керек. Сен кимге таянып жатасыњ? Менден эмнеге бљлєнєп чыктыњ?

Сен ушул сынган таякка – Мисирге таянам деп ойлойсуњ. Ага ким таянса, ал анын колуна кирип, колун тешип кетет! Мисир падышасы фараонго таянгандарга мына ушундай болот.

Эгерде сен мага: “Биз Кудай-Тењирибизге таянабыз”, – десењ, анда Кудайыњардын бийик жерлери менен курмандык чалынуучу жайларын Хиския алып таштап, Жєйєт менен Иерусалимге: “Мына ушул курмандык чалынуучу жайлардын алдында гана табынгыла”, – дебеди беле, ошол Кудайыњарга таянып жатасыњарбы?

Ошондуктан менин мырзам Ашур падышасы менен келишим тєз. Мен сага эки мињ ат берем, аларга мине турган кишилерди таба аласыњбы?

Майдан арабалары менен аттары єчєн Мисирге таянып, сен менин мырзамдын кичине кулдарынын бири болгон жол башчыны артка чегинєєгљ кантип мажбур кыласыњ?

Мен бул жерди кыйратканы Кудайдын эркисиз келдим беле? Тењир мага: “Ушул љлкљгљ бар, аны кыйрат”, – деп айткан».

Ошондо Элийаким, Шебна жана Жаах Рапшакка: «Кулдарыња арамей тилинде сєйлљ, анткени биз тєшєнљбєз, дубалдын єстєндљгє элге угуза биз менен жєйєт тилинде сєйлљшпљ», – дешти.

Рапшак аларга: «Мырзам мени ушул сљздє айт деп, мырзањ экљљњљргљ эле жиберди беле? Жок, дубалдын єстєндљ отурган кишилер силер менен кошо љз зањын љздљрє жесин, љз заарасын љздљрє ичсин деп, мени ошолорго да жиберген», – деди.

Анан Рапшак ордунан туруп, жєйєт тилинде мындай деп катуу кыйкырды: «Улуу падыша Ашур падышасынын сљзєн уккула!

Падыша мындай дейт: Хиския силерди азгырбай эле койсун, анткени ал силерди куткара албайт.

“Бизди Тењир куткарат, бул шаар Ашур падышасынын колуна салынып берилбейт”, – деп, Хиския силерди Тењир менен ємєттљндєрбљй эле койсун.

Хискияны укпагыла, анткени Ашур падышасы мындай дейт: “Мени менен элдешкиле, мени тосуп чыккыла. Ар ким љз жєзєм сабагынын жемишин, љз анжырын жесин, ар ким љз кудугунан суу ичсин.

Мен келип, силерди љзєњљрдєкєндљй болгон, эгини, шарабы мол жерге, жемишке, жєзємзарга бай жерге алып бармайынча, ошенткиле”.

Ошондуктан Хиския силерди: “Бизди Тењир куткарат”, – деп азгырбасын. Кайсы элдин кудайы љз жерин Ашур падышасынын колунан сактап калды эле?

Хамат менен Арпаттын кудайлары кайда? Сепарбайымдын кудайлары кайда? Алар менин колумдан Самарияны сактап калышты беле?

Бул жерлердин кудайларынын кайсынысы љз жерин менин колумдан сактап калды эле? Анан кантип Тењир Иерусалимди менин колумдан сактап калсын?»

Бирок алар унчугушкан жок, ага бир сљз менен да жооп беришкен жок, анткени падышанын «Ага жооп бербегиле» деген буйругу бар эле.

Падыша сарайынын башчысы Хилкия уулу Элийаким, катчы Шебна, тарыхчы Асап уулу Жаах Хискияга айрылган кийимдери менен келишип, Рапшактын сљздљрєн айтып беришти.