«Адам уулу! Тир Иерусалим жљнєндљ: “И-и! И-и! Элдердин дарбазасы болгон ал талкаланды. Ал мага бурулду, мен толом, анткени ал кыйрады”, – деп айтканы єчєн,

ошон єчєн Кудай-Тењир мындай дейт: Тир, Мен сага каршымын, дењиз љз толкунун кљтљргљндљй, Мен да сага каршы кљптљгљн элдерди кљтљрљм.

Алар Тир дубалдарын талкалашат, анын мунараларын кыйратышат. Анын ичинен топурагын шыпырып салам, аны жылањач аскага айлантам.

Ал дењиздин ортосунда балык кармаган тор жая турган жер болот, анткени муну Мен айттым, – дейт Кудай-Тењир, – аны элдер талап-тоношот.

Анын жер єстєндљгє кыздары болсо кылычтан љлєшљт, ошондо Менин Тењир экенимди билишет.

Анткени Кудай-Тењир мындай дейт: Мен Тирге каршы тєндєктљн падышалардын падышасы болгон Бабыл падышасы Небухаданасарды аттары, майдан арабалары, атчандары, аскерлери, кљп сандаган эли менен алып келем.

Ал сенин жер єстєндљгє кыздарыњды кылычтап кырат, сага каршы курчоо мунараларын тургузат, сага каршы жал єйљт, сага каршы тосмолорду коёт.

Ал сенин дубалдарыњдын жанына дубал бузгучтарды орнотот, мунараларыњды балталары менен кыйратат.

Анын аттарынын кљптєгєнљн сени чањ каптайт, талкаланган шаарга кирип келишкендей, ал сенин дарбазања кирип келгенде, атчандардын, дљњгљлљктљрдєн, майдан арабалардын дєбєртєнљн дубалдарыњ титирейт.

Ал сенин бардык кљчљлљрєњдє аттарынын туягы менен тебелеп таштайт, элињди кылычтап кырат, сенин кудуреттєєлєгєњдєн эстеликтерин жерге кулатат.

Байлыгыњды талап-тоноп кетишет, мал-мєлктљрєњдє уурдап кетишет, дубалдарыњды кыйратышат, кооз єйлљрєњдє талкалашат, таштарыњды, дарактарыњды жана топурагыњды сууга ыргытышат.

Сенин ырларыњды токтотом, арфањдын єнє мындан ары угулбайт.

Ошентип, сени жылањач аскага айлантам, сен балык кармаган тор жая турган жер болосуњ. Кайра курулбайсыњ, анткени муну Мен, Тењир, айттым», – дейт Кудай-Тењир.

Кудай-Тењир Тирге мындай дейт: «Сенин ичињде болуп жаткан катуу кыргында жарадар болгондордун онтоосунан, сен кулаганда чыккан дабыштан аралдар титиребес бекен?

Ошондо дењиз боюндагы тљрљлљрдєн бардыгы љз тактыларынан тєшєп, падыша кийимдерин чечип ыргытып, саймалуу кийимдерин чечип, коркунучка батып, жерге отурушат, кљз ирмем сайын титиреп, сага тањ калышат.

Анан сен єчєн ыйлап, сага: “Дењизде жєрєєчєлљр жашаган, дењиз єстєндљ кєч-кубаттуу болгон атактуу шаар, сен кандай жок болдуњ! Сен жана сенин бєт тургундарыњ дењиздин айланасындагы элдерге коркунуч туудурчу элењер!” – дешет».

Азыр, сен кулаган кєнє аралдар титиреди. Дењиздеги аралдар сенин кыйраганыњды кљрєп дєрбљлљњгљ тєштє.

Анткени Кудай-Тењир мындай дейт: «Мен сени эл жашабаган шаарлардай кылып, ээн калган шаарга айлантканда, єстєњљ суу иримин кљтљргљндљ, сени чоњ суулар каптаганда,

Мен сени кљргљ тєшєєчєлљр менен бирге небак жок болгон элдин жанына тєшєрљм, сенде эч ким жашабашы єчєн, Мен сени кљргљ тєшєєчєлљр менен бирге небак талкаланган жерлерге отурукташтырам. Тирєєлљрдєн жеринде Мен дањкты кљрсљтљм.

Сени кљргљндљрдєн єрљйє учат, сен жок болосуњ, сени издешет, бирок сени мындан ары, тєбљлєккљ таба алышпайт», – дейт Кудай-Тењир.