Эстер китеби, Глава 1

Акашбейрош падышанын тушунда мындай окуя болду (Акашбейрош падыша Индиядан Эфиопияга чейинки жєз жыйырма жети дубанды башкарып турган):

Акашбейрош падыша борбор шаар Шушанда падышачылык тактыда отурган кєндљрє,

падышачылыгынын єчєнчє жылында, бардык тљрљлљрєнљ, кол астындагы кызматчыларына, персиялык жана мадайлык башкы аскер башчыларына, љз дубандарынын дубан башчыларына чоњ той берди.

Ал падышачылыгынын сан жеткис байлыгын, љзєнєн шаан-шљкљткљ толгон сарайларын кљп кєндєн аралыгында, жєз сексен кєндєн ичинде, кљрсљтєп чыкты.

Ошол кєндљрдљн кийин падыша борбор шаар Шушанда жашаган љзєнєн эли єчєн, кичинесинен чоњуна чейин, падыша сарайынын бакчасында жети кєн той љткљрдє.

Зыгыр буласынан токулган ак тєстљгє жана жєндљн токулган жакут тєстљгє кљшљгљлљр илинип турду. Алар зыгыр буласынан жана кочкул кызыл кездемеден жасалган боолор менен кємєш шакектерге байланып, мармар мамыларга илинип турду.

Алтын-кємєш менен капталган супалар жакут, мармар, седеп жана кара таштар кынала жаткырылган жерге жайгашкан.

Суусундуктар баасы отуз мињ талант турган, бири-бирине окшошпогон алтын идиштер менен сунулуп жатты. Падышанын байлыгына жараша шарап кљп болду, бирок тартип менен ичилип жатты, эч ким эч кимди мажбурлаган жок. Анткени падыша єй башкаруучуларына ар кимди љз эркине коюуну буйрук кылган.

Башти ханыша да падыша Акашбейроштун падыша сарайында аялдар єчєн той љткљрдє.

Шарап ичип кљњєлє кљтљрєлгљн Акашбейрош падыша тойдун жетинчи кєнє элге жана тљрљлљргљ аялынын сулуулугун кљрсљтєш єчєн,

љзєнљ кызмат кылган эбнухтарына – Меуманга, Бистага, Харбонго, Биктага, Абахтага, Зейтарга, Каркаска ханыша Баштини ханышалык таажысы менен љзєнєн алдына алып келєєнє буйруду. Анткени ал аябай сулуу эле.

Бирок ханыша Башти падышанын эбнухтары аркылуу берген буйругу боюнча келгиси келген жок.

Ошондо падыша абдан ачууланып, каары кайнады. Ал љткљн мезгилдерди билген акылмандарга кайрылды, анткени мыйзам менен укуктарды билгендер менен кењешип турчу.

Ошол убакта Персия менен Мадайдын жети тљрљсє: Каршена, Шейтар, Адмата, Таршыш, Мерес, Марсена, Мемухан падышанын кењешчилери эле. Алар падышага бардык учурда кире алышкан, падышачылыкта алдыњкы орунда отурушкан.

«Акашбейрош падышанын эбнухтары аркылуу берген буйругун аткарбай койгону єчєн, мыйзам боюнча ханыша Баштини эмне кылыш керек?»

Ошондо Мемухан тљрљ падыша менен тљрљлљрдєн алдында мындай деп айтты: «Башти ханыша жеке эле падышанын алдында айыптуу болуп отурган жок, ал бардык тљрљлљрдєн жана Акашбейрош падышанын бардык дубандарында жашаган бардык элдердин алдында айыптуу болду.

Анткени ханышанын бул жоругу бардык аялдарга жетет да, алар љздљрєнєн кєйљљсєн барктабай: “Акашбейрош падыша Башти ханышаны љзєнєн алдына алып келєєнє буйруганда, ал келбей койгон”, – дешет.

Ханышанын бул жоругун уккан Персия менен Мадай тљрайымдары да падышанын тљрљлљрєнљ ушинтип айтышат. Тоотпостук, каардануу кљп болот.

Эгерде падыша ылайык тапса, “Мындан ары Башти ханыша Акашбейрош падышанын алдына келбесин, падыша анын ханышалык даражасын андан артык турган башка аялга берсин” деген токтом чыгарсын, ал Персия менен Мадай мыйзамына жазылсын, љзгљртєлбљсєн.

Падышанын бул токтому, анын падышачылыгы канчалык чоњ болбосун, анын бєткєл булуњ-бурчуна тарайт. Ошондо аны уккан аялдар кєйљљлљрєн, атактуу болобу, жљнљкљй болобу, сыйлай башташат».

Бул сљз падыша менен тљрљлљргљ жакты. Падыша Мемухандын айтканындай кылып, љзєнєн бардык дубандарына

ар бир эркек љз єйєндљ кожоюн болсун, бул токтом ар бир адамга љз эне тилинде жарыялансын деп, ар бир дубандын љз арибинде, ар бир элдин љз эне тилинде жазылган кат жљнљттє.