Анан мен Козунун жети мљљрдєн биринчисин ачканын кљрдєм. Андан кийин тљрт тирєє жандыктын биринин кєндєн кєркєрљгљнєндљй болгон єн менен: «Келип кара», – дегенин уктум.

Мен барып карап, ак ат чыкканын кљрдєм. Аны минип тургандын жаасы бар экен. Ага таажы берилди. Ал жењєєчє катары жењєє єчєн чыкты.

Ал экинчи мљљрдє ачканда, экинчи тирєє жандыктын: «Келип кара», – дегенин уктум.

Ошондо жээрде ат чыкты. Адамдар бири-бирин љлтєрєшє єчєн, ал атты минип турганга жер єстєнљн тынчтыкты алып салуу укугу берилди. Анан ага чоњ кылыч берилди.

Ал єчєнчє мљљрдє ачканда, мен єчєнчє тирєє жандыктын: «Келип кара», – дегенин уктум. Карасам, кара ат чыкты, аны минип тургандын колунда тараза бар экен.

Ошондо мен тљрт тирєє жандыктын ортосунан мындай деп сєйлљгљн єндє уктум: «Бир ченем буудай бир динарий, єч ченем арпа бир динарий болсун, ал эми май менен шарапка кол тийгизбе».

Ал тљртєнчє мљљрдє ачканда, тљртєнчє тирєє жандыктын: «Келип кара», – дегенин уктум.

Карасам, боз ат чыкты, аны минип тургандын ысымы «Љлєм» экен. Анын артынан љлгљндљр жаткан жай ээрчип алыптыр. Ага жердин тљртєнчє бљлєгєн кылыч жана ачкачылык менен, жугуштуу оору жана жырткычтар менен љлтєрєєгљ бийлик берилди.

Ал бешинчи мљљрдє ачканда, мен курмандык чалынуучу жайдын алдынан Кудайдын сљзє єчєн жана љздљрєнєн кєбљлљндєрєєсє єчєн љлтєрєлгљн адамдардын жандарын кљрдєм.

Алар єндљрєн бийик чыгарып, мындай деп кыйкырып жатышты: «Ыйык жана чыныгы Эгедер, качанкыга чейин сот жєргєзбљйсєњ, качанкыга чейин биздин каныбыз єчєн жер єстєндљ жашагандардан љч албайсыњ?»

Ошондо алардын ар бирине ак кийим берилди жана аларга: «Кызматташтарыњар менен бир туугандарыњар да силердей болуп љлтєрєлєп, белгиленген санды толуктаганга чейин, дагы бир аз убакыт тынчтана тургула», – деп айтылды.

Ал алтынчы мљљрдє ачканда, карасам, катуу жер титирљљ болду, кєн зумбал сыяктуу карарды, ай кан сыяктуу кызарды.

Катуу шамалдан анжыр дарагынын быша элек мљмљлљрє кєбєлєп тєшкљн сыяктуу, асмандагы жылдыздар жерге тєштє.

Асман да тєрєлгљн кагаз сыяктуу тєрєлєп жок болду. Бардык тоолор, бардык аралдар ордунан жылды.

Жер єстєндљгє падышалар да, башчылар да, байлар да, мињ башылар да, кєчтєєлљр да, кулдар да, эркин адамдар да єњкєрлљргљ жана капчыгайларга жашынып,

тоолорго жана аскаларга: «Yстєбєзгљ кулап, бизди тактыда Отургандын жєзєнљн жана Козунун каарынан жашыра кљргєлљ.

Анткени Анын каары тљгєлљ турган улуу кєн келди, ага ким туруштук бере алат?» – дешти.