Et vidi in medio throni et quattuor animalium et in medio seniorum Agnum stantem tamquam occisum, habentem cornua septem et oculos septem, qui sunt septem spiritus Dei missi in omnem terram.

Et venit et accepit de dextera sedentis in throno.

Et cum accepisset librum, quattuor animalia et viginti quattuor seniores ceciderunt coram Agno, habentes singuli citharas et phialas aureas plenas incensorum, quae sunt orationes sanctorum.

Et cantant novum canticum dicentes: «Dignus es accipere librum et aperire signacula eius, quoniam occisus es et redemisti Deo in sanguine tuo ex omni tribu et lingua et populo et natione;

et fecisti eos Deo nostro regnum et sacerdotes, et regnabunt super terram».

Et vidi et audivi vocem angelorum multorum in circuitu throni et animalium et seniorum, et erat numerus eorum myriades myriadum et milia milium,

dicentium voce magna: «Dignus est Agnus, qui occisus est, accipere virtutem et divitias et sapientiam et fortitudinem et honorem et gloriam et benedictionem».

Et omnem creaturam, quae in caelo est et super terram et sub terra et super mare et quae in eis omnia, audivi dicentes: "Sedenti super thronum et Agno benedictio et honor et gloria et potestas in saecula saeculorum».

Et quattuor animalia dicebant: «Amen»; et seniores ceciderunt et adoraverunt.

Et vidi, cum aperuisset Agnus unum de septem sigillis, et audi vi unum de quattuor animalibus dicens tamquam voce tonitrui: «Veni».

Et vidi: et ecce equus albus; et, qui sedebat super illum, habebat arcum, et data est ei corona, et exivit vincens et ut vinceret.

Et cum aperuisset sigillum secundum, audivi secundum animal dicens: «Veni».

Et exivit alius equus rufus; et, qui sedebat super illum, datum est ei, ut sumeret pacem de terra, et ut invicem se interficiant; et datus est illi gladius magnus.

Et cum aperuisset sigillum tertium, audivi tertium animal dicens: «Veni». Et vidi: et ecce equus niger; et, qui sedebat super eum, habebat stateram in manu sua.

Et audivi tamquam vocem in medio quattuor animalium dicentem: «Bilibris tritici denario, et tres bilibres hordei denario; et oleum et vinum ne laeseris».

Et cum aperuisset sigillum quartum, audivi vocem quarti animalis dicentis: «Veni».

Et vidi: et ecce equus pallidus; et, qui sedebat desuper, nomen illi Mors, et Infernus sequebatur eum; et data est illis potestas super quartam partem terrae interficere gladio et fame et morte et a bestiis terrae.

Et cum aperuisset quintum sigillum, vidi subtus altare animas interfectorum propter verbum Dei et propter testimonium, quod habebant.

Et clamaverunt voce magna dicentes: «Usquequo, Domine, sanctus et verus, non iudicas et vindicas sanguinem nostrum de his, qui habitant in terra?».

Et datae sunt illis singulae stolae albae; et dictum est illis, ut requiescant tempus adhuc modicum, donec impleantur et conservi eorum et fratres eorum, qui interficiendi sunt sicut et illi.

Et vidi, cum aperuisset sigillum sextum, et terraemotus factus est magnus, et sol factus est niger tamquam saccus cilicinus, et luna tota facta est sicut sanguis,

et stellae caeli ceciderunt in terram, sicut ficus mittit grossos suos, cum vento magno movetur,

et caelum recessit sicut liber involutus, et omnis mons et insula de locis suis motae sunt.

Et reges terrae et magnates et tribuni et divites et fortes et omnis servus et liber absconderunt se in speluncis et in petris montium;

et dicunt montibus et petris: «Cadite super nos et abscondite nos a facie sedentis super thronum et ab ira Agni,

quoniam venit dies magnus irae ipsorum, et quis poterit stare?».

Post haec vidi quattuor angelos stantes super quattuor angulos terrae tenentes quattuor ventos terrae, ne flaret ventus super terram neque super mare neque in ullam arborem.

Et vidi alterum angelum ascendentem ab ortu solis, habentem sigillum Dei vivi; et clamavit voce magna quattuor angelis, quibus datum est nocere terrae et mari,

dicens: «Nolite nocere terrae neque mari neque arboribus, quoadusque signemus servos Dei nostri in frontibus eorum».

Et audivi numerum signatorum, centum quadraginta quattuor milia signati ex omni tribu filiorum Israel:

ex tribu Iudae duodecim milia signati, ex tribu Ruben duodecim milia, ex tribu Gad duodecim milia,

ex tribu Aser duodecim milia, ex tribu Nephthali duodecim milia, ex tribu Manasse duodecim milia,

ex tribu Simeon duodecim milia, ex tribu Levi duodecim milia, ex tribu Issachar duodecim milia,

ex tribu Zabulon duodecim milia, ex tribu Ioseph duodecim milia, ex tribu Beniamin duodecim milia signati.

Post haec vidi: et ecce turba magna, quam dinumerare nemo poterat, ex omnibus gentibus et tribubus et populis et linguis stantes ante thronum et in conspectu Agni, amicti stolis albis, et palmae in manibus eorum;

et clamant voce magna dicentes: «Salus Deo nostro, qui sedet super thronum, et Agno».

Et omnes angeli stabant in circuitu throni et seniorum et quattuor animalium, et ceciderunt in conspectu throni in facies suas et adoraverunt Deum

dicentes: «Amen! Benedictio et gloria et sapientia et gratiarum actio et honor et virtus et fortitudo Deo nostro in saecula saeculorum. Amen».

Et respondit unus de senioribus dicens mihi: «Hi, qui amicti sunt stolis albis, qui sunt et unde venerunt?».

Et dixi illi: «Domine mi, tu scis». Et dixit mihi: «Hi sunt qui veniunt de tribulatione magna et laverunt stolas suas et dealbaverunt eas in sanguine Agni.

Ideo sunt ante thronum Dei et serviunt ei die ac nocte in templo eius; et, qui sedet in throno, habitabit super illos.

Non esurient amplius neque sitient amplius, neque cadet super illos sol neque ullus aestus,

quoniam Agnus, qui in medio throni est, pascet illos et deducet eos ad vitae fontes aquarum, et absterget Deus omnem lacrimam ex oculis eorum».

Et vidi: et ecce Agnus stans supra montem Sion, et cum illo centum quadraginta quattuor milia, habentes nomen eius et nomen Patris eius scriptum in frontibus suis.

Et audivi vocem de caelo tamquam vocem aquarum multarum et tamquam vocem tonitrui magni; et vox, quam audivi, sicut citharoedorum citharizantium in citharis suis.

Et cantant quasi canticum novum ante thronum et ante quattuor animalia et seniores. Et nemo poterat discere canticum, nisi illa centum quadraginta quattuor milia, qui empti sunt de terra.

Hi sunt qui cum mulieribus non sunt coinquinati, virgines enim sunt. Hi qui sequuntur Agnum, quocumque abierit. Hi empti sunt ex hominibus primitiae Deo et Agno;

et in ore ipsorum non est inventum mendacium: sine macula sunt.

Et vidi alterum angelum volantem per medium caelum, habentem evangelium aeternum, ut evangelizaret super sedentes in terra et super omnem gentem et tribum et linguam et populum;

dicens magna voce: «Timete Deum et date illi gloriam, quia venit hora iudicii eius; et adorate eum, qui fecit caelum et terram et mare et fontes aquarum».

Et alius angelus secutus est dicens: «Cecidit, cecidit Babylon illa magna, quae a vino irae fornicationis suae potionavit omnes gentes!».

Et alius angelus tertius secutus est illos dicens voce magna: «Si quis adoraverit bestiam et imaginem eius et acceperit characterem in fronte sua aut in manu sua,

et hic bibet de vino irae Dei, quod mixtum est mero in calice irae ipsius, et cruciabitur igne et sulphure in conspectu angelorum sanctorum et ante conspectum Agni.

Et fumus tormentorum eorum in saecula saeculorum ascendit, nec habent requiem die ac nocte, qui adoraverunt bestiam et imaginem eius, et si quis acceperit characterem nominis eius».

Hic patientia sanctorum est, qui custodiunt mandata Dei et fidem Iesu.

Et audivi vocem de caelo dicentem: «Scribe: Beati mortui, qui in Domino moriuntur amodo. Etiam, dicit Spiritus, ut requiescant a laboribus suis; opera enim illorum sequuntur illos».

Et vidi: et ecce nubem candidam, et supra nubem sedentem quasi Filium hominis, habentem super caput suum coronam auream et in manu sua falcem acutam.

Et alter angelus exivit de templo clamans voce magna ad sedentem super nubem: «Mitte falcem tuam et mete, quia venit hora, ut metatur, quoniam aruit messis terrae».

Et misit, qui sedebat supra nubem, falcem suam in terram, et messa est terra.

Et alius angelus exivit de templo, quod est in caelo, habens et ipse falcem acutam.

Et alius angelus de altari, habens potestatem supra ignem, et clamavit voce magna ad eum, qui habebat falcem acutam, dicens: «Mitte falcem tuam acutam et vindemia botros vineae terrae, quoniam maturae sunt uvae eius».

Et misit angelus falcem suam in terram et vindemiavit vineam terrae et misit in lacum irae Dei magnum.

Et calcatus est lacus extra civitatem, et exivit sanguis de lacu usque ad frenos equorum per stadia mille sescenta.

Et vidi caelum novum et ter ram novam; primum enim caelum et prima terra abierunt, et mare iam non est.

Et civitatem sanctam Ierusalem novam vidi descendentem de caelo a Deo, paratam sicut sponsam ornatam viro suo.

Et audivi vocem magnam de throno dicentem: "Ecce tabernaculum Dei cum hominibus! Et habitabit cum eis, et ipsi populi eius erunt, et ipse Deus cum eis erit eorum Deus;

et absterget omnem lacrimam ab oculis eorum, et mors ultra non erit, neque luctus neque clamor neque dolor erit ultra, quia prima abierunt».

Et dixit, qui sedebat super throno: «Ecce nova facio omnia». Et dicit: «Scribe: Haec verba fidelia sunt et vera».

Et dixit mihi: «Facta sunt! Ego sum Alpha et Omega, principium et finis. Ego sitienti dabo de fonte aquae vivae gratis.

Qui vicerit, hereditabit haec, et ero illi Deus, et ille erit mihi filius.

Timidis autem et incredulis et exsecratis et homicidis et fornicatoribus et veneficis et idololatris et omnibus mendacibus, pars illorum erit in stagno ardenti igne et sulphure, quod est mors secunda».

Et venit unus de septem angelis habentibus septem phialas plenas septem plagis novissimis et locutus est mecum dicens: «Veni, ostendam tibi sponsam uxorem Agni».

Et sustulit me in spiritu super montem magnum et altum et ostendit mihi civitatem sanctam Ierusalem descendentem de caelo a Deo,

habentem claritatem Dei; lumen eius simile lapidi pretiosissimo, tamquam lapidi iaspidi, in modum crystalli;

et habebat murum magnum et altum et habebat portas duodecim et super portas angelos duodecim et nomina inscripta, quae sunt duodecim tribuum filiorum Israel.

Ab oriente portae tres, et ab aquilone portae tres, et ab austro portae tres, et ab occasu portae tres;

et murus civitatis habens fundamenta duodecim, et super ipsis duodecim nomina duodecim apostolorum Agni.

Et, qui loquebatur mecum, habebat mensuram arundinem auream, ut metiretur civitatem et portas eius et murum eius.

Et civitas in quadro posita est, et longitudo eius tanta est quanta et latitudo. Et mensus est civitatem arundine per stadia duodecim milia; longitudo et latitudo et altitudo eius aequales sunt.

Et mensus est murum eius centum quadraginta quattuor cubitorum, mensura hominis, quae est angeli.

Et erat structura muri eius ex iaspide, ipsa vero civitas aurum mundum simile vitro mundo.

Fundamenta muri civitatis omni lapide pretioso ornata: fundamentum primum iaspis, secundus sapphirus, tertius chalcedonius, quartus smaragdus,

quintus sardonyx, sextus sardinus, septimus chrysolithus, octavus beryllus, nonus topazius, decimus chrysoprasus, undecimus hyacinthus, duodecimus amethystus.

Et duodecim portae duodecim margaritae sunt, et singulae portae erant ex singulis margaritis. Et platea civitatis aurum mundum tamquam vitrum perlucidum.

Et templum non vidi in ea: Dominus enim, Deus omnipotens, templum illius est, et Agnus.

Et civitas non eget sole neque luna, ut luceant ei, nam claritas Dei illuminavit eam, et lucerna eius est Agnus.

Et ambulabunt gentes per lumen eius, et reges terrae afferunt gloriam suam in illam;

et portae eius non claudentur per diem, nox enim non erit illic;

et afferent gloriam et divitias gentium in illam.

Nec intrabit in ea aliquid coinquinatum et faciens abominationem et mendacium, nisi qui scripti sunt in libro vitae Agni.

Et ostendit mihi fluvium aquae vitae splendidum tamquam crystallum, procedentem de throno Dei et Agni.

In medio plateae eius et fluminis ex utraque parte lignum vitae afferens fructus duodecim, per menses singulos reddens fructum suum; et folia ligni ad sanitatem gentium.

Et omne maledictum non erit amplius. Et thronus Dei et Agni in illa erit; et servi eius servient illi

et videbunt faciem eius, et nomen eius in frontibus eorum.

Et nox ultra non erit, et non egent lumine lucernae neque lumine solis, quoniam Dominus Deus illuminabit super illos, et regnabunt in saecula saeculorum.

Et dixit mihi: «Haec verba fidelissima et vera sunt, et Dominus, Deus spirituum prophetarum, misit angelum suum ostendere servis suis, quae oportet fieri cito.

Et ecce venio velociter. Beatus, qui servat verba prophetiae libri huius».

Et ego Ioannes, qui audivi et vidi haec. Et postquam audissem et vidissem, cecidi, ut adorarem ante pedes angeli, qui mihi haec ostendebat.

Et dicit mihi: «Vide, ne feceris. Conservus tuus sum et fratrum tuorum prophetarum et eorum, qui servant verba libri huius; Deum adora!».

Et dicit mihi: «Ne signaveris verba prophetiae libri huius; tempus enim prope est!

Qui nocet, noceat adhuc; et, qui sordidus est, sordescat adhuc; et iustus iustitiam faciat adhuc; et sanctus sanctificetur adhuc.

Ecce venio cito, et merces mea mecum est, reddere unicuique sicut opus eius est.

Ego Alpha et Omega, primus et novissimus, principium et finis.

Beati, qui lavant stolas suas, ut sit potestas eorum super lignum vitae, et per portas intrent in civitatem.

Foris canes et venefici et impudici et homicidae et idolis servientes et omnis, qui amat et facit mendacium!

Ego Iesus misi angelum meum testificari vobis haec super ecclesiis. Ego sum radix et genus David, stella splendida matutina».

Et Spiritus et sponsa dicunt: «Veni!». Et, qui audit, dicat: «Veni!». Et, qui sitit, veniat; qui vult, accipiat aquam vitae gratis.

Contestor ego omni audienti verba prophetiae libri huius: Si quis apposuerit ad haec, apponet Deus super illum plagas scriptas in libro isto;

et si quis abstulerit de verbis libri prophetiae huius, auferet Deus partem eius de ligno vitae et de civitate sancta, de his, quae scripta sunt in libro isto.

Dicit, qui testimonium perhibet istorum: «Etiam, venio cito». «Amen. Veni, Domine Iesu!».

Gratia Domini Iesu cum omnibus.