По си́хъ ви́дѣхъ: и се́, две́ри отве́рсты на небеси́, и гла́съ пе́рвый, его́же слы́шахъ я́ко трубу́ глаго́лющь со мно́ю, глаго́ля: взы́ди сѣ́мо, и покажу́ ти, ему́же подоба́етъ бы́ти по си́хъ.

И а́бiе бы́хъ въ ду́сѣ: и се́, престо́лъ стоя́ше на небеси́, и на престо́лѣ Сѣдя́щь:

и Сѣдя́й бѣ́ подо́бенъ видѣ́нiемъ ка́мени иа́спису и сарди́нови: и [бѣ́] дуга́ о́крестъ престо́ла подо́бна видѣ́нiемъ смара́гдови.

И о́крестъ престо́ла престо́ли два́десять и четы́ри: и на престо́лѣхъ ви́дѣхъ два́десять и четы́ри ста́рцы сѣдя́щыя, облече́ны въ бѣ́лыя ри́зы, и имя́ху вѣнцы́ зла́ты на глава́хъ свои́хъ.

И от престо́ла исхожда́ху мо́лнiя и гро́ми и гла́си: и се́дмь свѣ́щниковъ о́гненныхъ горя́щихъ предъ престо́ломъ, и́же су́ть се́дмь духо́въ Бо́жiихъ:

и предъ престо́ломъ мо́ре сткля́но, подо́бно криста́ллу: и посредѣ́ престо́ла и о́крестъ престо́ла четы́ри живо́тна испо́лнена оче́съ спреди́ и созади́.

И живо́тно пе́рвое подо́бно льву́, и второ́е живо́тно подо́бно телцу́, и тре́тiе живо́тно иму́щее лице́ я́ко человѣ́къ, и четве́ртое живо́тно подо́бно орлу́ летя́щу.

И живо́тна четы́ри, еди́но ко́еждо и́хъ имѣ́яху по ше́сть кри́лъ о́крестъ, и внутрьу́ду испо́лнена оче́съ: и поко́я не и́мутъ де́нь и но́щь, глаго́люще: свя́тъ, свя́тъ, свя́тъ Госпо́дь Бо́гъ Вседержи́тель, И́же бѣ́ и сы́й и гряды́й.

И егда́ да́ша живо́тная сла́ву и че́сть и благодаре́нiе Сѣдя́щему на престо́лѣ, Живу́щему во вѣ́ки вѣко́въ,

падо́ша два́десять и четы́ри ста́рцы предъ Сѣдя́щимъ на престо́лѣ, и поклони́шася Живу́щему во вѣ́ки вѣко́въ, и положи́ша вѣнцы́ своя́ предъ престо́ломъ, глаго́люще:

досто́инъ еси́, Го́споди, прiя́ти сла́ву и че́сть и си́лу, я́ко Ты́ еси́ созда́лъ вся́ческая, и во́лею Твое́ю су́ть, и сотворе́на.

И ви́дѣхъ въ десни́цѣ Сѣдя́щаго на престо́лѣ кни́гу напи́сану внутрьу́ду и внѣу́ду, запеча́тану седмiю́ печа́тiю.

И ви́дѣхъ А́нгела крѣ́пка проповѣ́дающа гла́сомъ вели́кимъ: кто́ есть досто́инъ разгну́ти кни́гу и разрѣши́ти печа́ти ея́?

И никто́же можа́ше ни на небеси́, ни на земли́, ниже́ подъ земле́ю, разгну́ти кни́гу, ниже́ зрѣ́ти ю́.

И а́зъ пла́кахся мно́го, я́ко ни еди́нъ обрѣ́теся досто́инъ разгну́ти и прочести́ кни́гу, ниже́ зрѣ́ти ю́.

И еди́нъ от ста́рецъ глаго́ла ми́: не пла́чися: се́, побѣди́лъ е́сть ле́въ, и́же сы́й от колѣ́на Иу́дова, ко́рень Дави́довъ, разгну́ти кни́гу и разрѣши́ти се́дмь печа́тей ея́.

И ви́дѣхъ, и се́, посредѣ́ престо́ла и четы́рехъ живо́тныхъ и посредѣ́ ста́рецъ А́гнецъ стоя́щь я́ко заколе́нъ, иму́щь рого́въ се́дмь и оче́съ се́дмь, е́же е́сть се́дмь духо́въ Бо́жiихъ, по́сланныхъ во всю́ зе́млю.

И прiи́де и прiя́тъ кни́гу от десни́цы Сѣдя́щаго на престо́лѣ.

И егда́ прiя́тъ кни́гу, четы́ри живо́тна и два́десять и четы́ри ста́рцы падо́ша предъ А́гнцемъ, иму́ще кі́йждо гу́сли и фiа́лы зла́ты по́лны ѳимiа́ма, и́же су́ть моли́твы святы́хъ:

и пою́тъ пѣ́снь но́ву, глаго́люще: досто́инъ еси́ прiя́ти кни́гу и отве́рзти печа́ти ея́, я́ко закла́лся и искупи́лъ еси́ Богови на́съ Кро́вiю Свое́ю от вся́каго колѣ́на и язы́ка и люде́й и племе́нъ,

и сотвори́лъ еси́ на́съ Богови на́шему цари́ и иере́и: и воцари́мся на земли́.

И ви́дѣхъ, и слы́шахъ гла́съ А́нгеловъ мно́гихъ о́крестъ престо́ла и живо́тныхъ и ста́рецъ, и бѣ́ число́ и́хъ ты́сяща ты́сящами {тмы́ те́мъ и ты́сящы ты́сящей},

глаго́люще гла́сомъ вели́кимъ: досто́инъ е́сть А́гнецъ заколе́нный прiя́ти си́лу и бога́тство, и прему́дрость и крѣ́пость, и че́сть и сла́ву и благослове́нiе.

И вся́ко созда́нiе, е́же е́сть на небеси́ и на земли́, и подъ земле́ю и на мо́ри я́же су́ть, и су́щая въ ни́хъ, вся́ слы́шахъ глаго́лющыя: Сѣдя́щему на престо́лѣ и А́гнцу благослове́нiе и че́сть, и сла́ва и держа́ва во вѣ́ки вѣко́въ.

И четы́ри живо́тна глаго́лаху: ами́нь. И два́десять и четы́ри ста́рцы падо́ша и поклони́шася Живу́щему во вѣ́ки вѣко́въ.

И дана́ ми́ бы́сть тро́сть подо́бна жезлу́, глаго́ля: воста́ни и измѣ́ри це́рковь Бо́жiю и олта́рь, и кла́няющыяся въ не́й:

а дво́ръ су́щiй вну́трь {внѣ́} це́ркве изнеси́ {исключи́} внѣу́ду, ниже́ измѣ́ри его́, зане́ да́нъ бы́сть язы́комъ: и гра́дъ святы́й поперу́тъ четы́редесять и два́ ме́сяцы.

И да́мъ обѣ́ма свидѣ́телема Мои́ма, и прорица́ти бу́дутъ дні́й ты́сящу двѣ́стѣ и шестьдеся́тъ, оболче́на во вре́тище.

Сі́и су́ть двѣ́ ма́слицы и два́ свѣ́щника предъ Бо́гомъ земли́ стоя́ща.

И и́же и́мъ непра́вду сотвори́тъ, о́гнь исхо́дитъ изъ у́стъ и́хъ и поя́стъ враги́ и́хъ: и и́же восхо́щетъ оби́дѣти и́хъ, сему́ подоба́етъ убiе́ну бы́ти.

И сі́и и́мутъ о́бласть затвори́ти не́бо, да не сни́детъ до́ждь [на зе́млю] во дни́ прорица́нiя и́хъ, и о́бласть и́мутъ на вода́хъ, обраща́ти я́ въ кро́вь и порази́ти зе́млю вся́кою я́звою, ели́жды а́ще восхо́щутъ.

И егда́ сконча́ютъ свидѣ́телство свое́, звѣ́рь, и́же исхо́дитъ от бе́здны, сотвори́тъ съ ни́ми бра́нь и побѣди́тъ и́хъ и убiе́тъ я́,

и тру́пы и́хъ оста́витъ на сто́гнахъ гра́да вели́каго, и́же нарица́ется духо́внѣ Cодо́мъ и Еги́петъ, идѣ́же и Госпо́дь на́шъ ра́спятъ бы́сть.

И зрѣ́ти и́мутъ от люді́й и племе́нъ, и от язы́къ и колѣ́нъ, тѣлеса́ и́хъ дни́ три́ и по́лъ, и тру́пы и́хъ не оста́вятъ положи́ти во гробѣ́хъ.

И живу́щiи на земли́ возра́дуются и возвеселя́тся о ни́хъ, и да́ры по́слютъ дру́гъ ко дру́гу, я́ко о́ба сiя́ проро́ка му́чиста живу́щыя на земли́.

И по трiе́хъ дне́хъ и по́лъ, ду́хъ живо́тенъ вни́детъ въ ня́ от Бо́га, и ста́нутъ [о́ба] на нога́хъ свои́хъ: и стра́хъ ве́лiй нападе́тъ на зря́щихъ и́хъ.

И услы́шатъ гла́съ ве́лiй съ небесе́, глаго́лющь и́мъ: взы́дита сѣ́мо. И взыдо́ста на не́бо на о́блацѣхъ, и ви́дѣша я́ врази́ и́хъ.

И въ ча́съ то́й тру́съ бы́сть ве́лiй, и деся́тая ча́сть гра́да паде́, и поги́бе тру́сомъ име́нъ человѣ́ческихъ се́дмь ты́сящъ: и про́чiи пристра́шни бы́ша и да́ша сла́ву Бо́гу небе́сному.

Го́ре второ́е отъи́де: се́, го́ре тре́тiе гряде́тъ ско́ро.

И седмы́й А́нгелъ воструби́, и бы́ша гла́си вели́цы на небесѣ́хъ, глаго́люще: бы́сть ца́рство мíра Го́спода на́шего и Христа́ Его́, и воцари́тся во вѣ́ки вѣко́въ.

И два́десять и четы́ри ста́рцы, предъ Бо́гомъ сѣдя́щiи на престо́лѣхъ свои́хъ, падо́ша на ли́ца своя́ и поклони́шася Бо́гу,

глаго́люще: хва́лимъ Тя́, Го́споди Бо́же Вседержи́телю, И́же сы́й и бѣ́ и гряды́й, я́ко прiя́лъ еси́ си́лу Твою́ вели́кую и воцари́лся еси́:

и язы́цы прогнѣ́вашася: и прiи́де гнѣ́въ Тво́й, и вре́мя ме́ртвымъ су́дъ прiя́ти, и да́ти мзду́ рабо́мъ Твои́мъ проро́комъ и святы́мъ и боя́щымся и́мене Твоего́, ма́лымъ и вели́кимъ, и растли́ти посмра́ждшыя {растли́вшыя} зе́млю.

И отве́рзеся хра́мъ Бо́жiй на небеси́, и яви́ся киво́тъ завѣ́та Его́ въ хра́мѣ Его́: и бы́ша блиста́нiя и гла́си, и гро́ми и тру́съ, и гра́дъ вели́къ.

Грузинский

Языки

შემდგომ ამისა, გავიხედე და, აჰა, კარი გაიღო ცაში, და ხმამ, რომელიც თავდაპირველად ჩამესმა, როგორც ხმა საყვირისა, მითხრა: ამოდი აქ და გიჩვენებ, რაც უნდა მოხდეს ამის შემდეგ.

მყისვე ატაცებულ ვიქმენ სულის მიერ; და, აჰა, ტახტი იდგა ცაში, ხოლო ტახტზე იყო მჯდომარე.

მჯდომარე იასპისა და სარდიონის ქვას ჰგავდა სახით, ტახტს კი გარს ადგა ცისარტყელა, ზურმუხტის მსგავსი.

ტახტის გარშემო ოცდაოთხი ტახტი და მათზე მსხდომარე ოცდაოთხი უხუცესი, რომელთაც ემოსათ სპეტაკი სამოსი და თავს ედგათ ოქროს გვირგვინნი.

ხოლო ტახტიდან გამოდიოდნენ ელვანი, გრგვინვა და გრიალი, ტახტის წინ კი ენთო შვიდი ლამპარი ვერცხლისა, რომლებიც არიან ღვთის შვიდი სული.

ტახტის წინ თითქოს მინის ზღვა იყო, მსგავსი ბროლისა, ტახტის შუა და ტახტის ირგვლივ კი - ოთხი ცხოველი, წინიდანაც და უკნიდანაც თვლებით სავსენი.

პირველი ცხოველი ლომს ჩამოჰგავდა, მეორე - კუროს, მესამეს კაცის სახე ჰქონდა, ხოლო მეოთხე იყო მფრინავი არწივის მსგავსი.

ამ ოთხი ცხოველიდან თვითეულს ექვსი ფრთა ესხა, შიგნიდან თვლებით სავსენი. არც დღისით და არც ღამით არა აქვთ მოსვენება, არამედ ღაღადებენ: წმიდაა, წმიდაა, წმიდაა უფალი ღმერთი, ყოვლისმპყრობელი, რომელიც იყო, არის და მოვა.

და როცა ცხოველნი დიდებას, პატივს და მადლიერებას მიაგებენ ტახტზე მჯდომარეს, რომელიც ცოცხალია უკუნითი უკუნისამდე,

ოცდაოთხი უხუცესი დაემხობა ტახტზე მჯდომარის წინაშე და თაყვანს სცემენ ცოცხალს უკუნითი უკუნისამდე, ტახტის წინ ყრიან თავიანთ გვირგვინებს და ამბობენ:

ღირსი ხარ, უფალო, რომ მიიღო დიდება, პატივი და ძლიერება, რადგანაც შენ შეჰქმენ ყოველი, შენ ინებე და შეიქმნენ.

და ვიხილე ტახტზე მჯდომარის მარჯვენაში წიგნი, შიგნიდან და გარედან ნაწერი და შვიდი ბეჭდით დაბეჭდილი.

და ვიხილე ანგელოზი ძლიერი, ხმამაღლა რომ ღაღადებდა: ვინ არის ღირსი იმისა, რომ გადაშალოს ეს წიგნი და ბეჭედი ახსნას?

ვერც ცაში, ვერც მიწაზე და ვერც მიწის ქვეშ ვერავინ შესძლო გაეშალა ეს წიგნი და შიგ ჩაეხედა.

და მე დიდხანს ვტიროდი, რადგანაც არავინ აღმოჩნდა ამ წიგნის გადაშლის ან მასში ჩახედვის ღირსი.

მაშინ ერთ-ერთმა უხუცესმა მითხრა: ნუ სტირი; აჰა, იმძლავრა ლომმა, იუდას ტომიდან, დავითის ფესვმა, რომელიც გადაშლის ამ წიგნს და შვიდ ბეჭედს ახსნის მას.

გავიხედე და, აჰა, ტახტსა, ოთხ ცხოველსა და უხუცესთა შორის მდგომარე კრავი, როგორც დაკლული, შვიდრქიანი და შვიდთვალიანი, რომელნიც არიან შვიდი სული ღვთისა, მთელს დედამიწაზე მოვლინებულნი.

მივიდა და ტახტზე მჯდომარის მარჯვენიდან აიღო წიგნი.

და როცა აიღო წიგნი, ოთხი ცხოველი და ოცდაოთხი უხუცესი დაემხო კრავის წინაშე; ყოველ მათგანს ხელთ ეპყრა ქნარი და ოქროს თასი, საკმევლით სავსე, რომელიც არის წმიდათა ლოცვა.

გალობდნენ ახალ საგალობელს და ამბობდნენ: ღირსი ხარ წიგნის აღების და ბეჭდის ახსნისა, რადგანაც დაკლულ იქმენ და შენი სისხლით გამოგვისყიდე ღმერთისათვის ყოველი ტომისა და ენის, ერისა და ხალხისაგან,

რათა მეფეებად და ჩვენი ღმერთის მღვდლებად გექციეთ; და ვიმეფებთ დედამიწაზე.

ვხედავდი და მესმოდა ურიცხვი ანგელოზის ხმა ტახტის, ცხოველთა და უხუცესთა ირგვლივ, ხოლო სიმრავლე მათი იყო მირიადჯერ მირიადი და ათასჯერ ათასი;

რომელნიც ხმამაღლა ამბობდნენ: ღირსია დაკლული კრავი, რომ მიიღოს ძალა და სიმდიდრე, სიბრძნე და სიმტკიცე, დიდება, პატივი და კურთხევა.

და მესმოდა, რომ ყოველი ქმნილება, რომელიც არის ცაში თუ მიწაზე, მიწის ქვეშ თუ ზღვაში, და ყველაფერი, რაც არის მათში, ამას ამბობდა: ტახტზე მჯდომარესა და კრავს კურთხევა და პატივი, დიდება და ძლიერება უკუნითი უკუნისამდე.

ხოლო ოთხი ცხოველი ამბობდა: ამინ! ოცდაოთხი უხუცესი კი დაემხო და თაყვანი სცა ცოცხალს უკუნითი უკუნისამდე.

მომეცა კვერთხის მსგავი ლერწამი და ითქვა ჩემს მიმართ: ადექი და გაზომე ღვთის ტაძარი და საკურთხეველი, აგრეთვე თაყვანისმცემელნი მასში.

ტაძრის გარე ეზო კი გამორიცხე და ნუ გაზომავ, ვინაიდან მიეცა იგი წარმართთ და ორმოცდაორი თვის მანძილზე გათელავენ წმიდა ქალაქს.

მივცემ ჩემს ორ მოწაფეს და ათას ორას სამოცი დღე იწინასწარმეტყველებენ ძაძით მოსილნი.

ესენია ორი ზეთისხილი და ორი სასანთლე, რომლებიც დგანან დედამიწის უფლის წინაშე.

თუ ვინმე მოინდომებს მათ ვნებას, ცეცხლი გამოვა მათი პირიდან და შეჭამს მათ მტრებს; თუ ვინმე მოინდომებს მათ ვნებას, მოკლულ უნდა იქნეს.

მათ აქვთ ხელმწიფება ზეცის დახშვისა, რათა არ იწვიმოს მათი წინასწარმეტყველების დღეებში, და აქვთ ხელმწიფება წყალთა მიმართ, რათა სისხლად აქციონ და ათასგვარი წყლულით მოწყლან ქვეყანა, როცა ინებებენ.

ხოლო როდესაც აღასრულებენ თავიანთ მოწმობას, უფსკრულიდან ამომავალი მხეცი შეებრძოლება, შემუსრავს და მოაკვდინებს მათ.

მათი გვამები ეყრება დიდი ქალაქის მოედანზე, რომელსაც სულიერად ჰქვია სიდომი და ეგვიპტე, სადაც ჯვარს აცვეს მათი უფალიც.

სხვადასხვა ტომისა და მოდგმის, ენისა და ერის ხალხი სამნახევარ დღეს უყურებს მათ გვამებს და არავის დართავ მათი დამარხვის ნებას.

დედამიწის მკვიდრნი იხარებენ და ილხენენ მათ გამო და ძღვენს უძღვნიან ერთმანეთს, რადგანაც ამ ორმა წინასწარმეტყველმა აწამა დედამიწის მკვიდრნი.

მაგრამ სამნახევარი დღის შემდეგ სიცოცხლის სული შევიდა მათში ღვთისაგან, და ფეხზე დადგნენ, რამაც თავზარი დასცა ყველას, ვინც კი ხედავდა მათ.

და მოესმათ მგრგვინავი ხმა ზეცით, რომელმაც უთხრა მათ, აქ ამოდითო, და ისინიც, თავიანთი მტრების თვალწინ, ღრუბლით ავიდნენ ზეცას.

იმავე საათს საშინელი მიწისძვრა მოხდა, ქალაქის მეათედი დაიქცა და მიწისძვრისას შვიდი ათასი კაცი ამოწყდა, სხვები კი შეძრწუნდნენ და დიდება მიაგეს ცის ღმერთს.

მეორე ვაებამ გადაიარა, და აჰა, მოგელავს მესამე ვაება.

მეშვიდე ანგელოზმა ჩაბერა საყვირს და გაისმა ცაში გრგვინვა, რომელიც ხმობდა: ქვეყნის სამეფო ჩვენი უფლისა და მისი ქრისტეს სამეფო გახდა, და იმეფებს უკუნითი უკუნისამდე.

ოცდაოთხი უხუცესი, თავიანთ ტახტებზე რომ სხედან ღვთის წინაშე, პირქვე დაემხო და თაყვანი სცა ღმერთს.

და თქვეს: მადლს გწირავთ, უფალო ღმერთო, ყოვლისმპყრობელო, რომელიც ხარ, რომელიც იყავი და რომელიც მოხვალ, რომ მოიღე შენი დიადი ძალი და დაამკვიდრე შენი სუფევა.

წარმართნი გაშმაგდნენ და მოვიდა ჟამი შენი რისხვისა, რათა სანაცვლო მიაგო შენს მონებს - წინასწარმეტყველთ, წმიდათა და შენი სახელის მოშიშთ, დიდსა თუ მცირეს, და დაღუპო ქვეყნის დამღუპველნი.

მაშინ გაიღო ტაძარი ცაში და გამოჩნდა კიდობანი მისი აღთქმისა მისსავ ტაძარში. და იქმნა ელვა და ქუხილი, გრგვინვა, მიწისძვრა და სასტიკი სეტყვა.