Ал менден: «Амос, сен эмнени кљрєп турасыњ?» – деп сурады. Мен: «Бир себет бышкан жемишти», – дедим. Ошондо Тењир мага мындай деди: «Менин элим Ысрайылдын акыры келди. Мындан ары аны кечирбейм.

Ошол кєнє падыша сарайындагы ырлар ыйга айланат, – дейт Кудай Тењир, – љлєктљр кљп болот, ар кайсы жерде аларды єн-сљзсєз ыргытышат».

Кембагалдарды жеп-жуткусу келгендер, жакырларды љлтєргєсє келгендер,

«Жањырган ай майрамы љтсљ, биз нан сата алабыз, ишемби кєнє љтсљ, биз кампаларды ачабыз, эйфанын кљлљмєн азайтабыз, шекелдин баасын кљтљрљбєз, туура эмес таразалар менен алдайбыз,

кедейлерди кємєшкљ, кембагалдарды бир жуп бут кийимге сатып алабыз, ал эми дандын калбырдан љтпљй калганын сатабыз», – дегендер, муну уккула!

Тењир Жакыптын дањкы менен ант берди: «Чындыгында, алардын бул иштеринин эч бирин тєбљлєккљ унутпайм!

Мына ушундан жер солкулдабас бекен, анын єстєндљ жашаган ар бир адам ыйлабас бекен? Жер бєт бойдон дарыядай ташкындайт, ал Мисир дарыясына окшоп бирде кљтљрєлєп, бирде тљмљн тєшљт.

Ошол кєнє мындай болот, – дейт Кудай-Тењир, – чак тєштљ кєндє батырам, кєндєз жерди карањгылатам,

майрамдарыњарды кайгыга, ырларыњардын бардыгын ыйга айлантам, баарыњарга зумбал кийгизип, чачыњарды кырам. Љлкљдљ жалгыз уулун жоктоп ыйлагандагыдай ый кљтљрљм, анын аягы кайгылуу кєн сыяктуу болот.

Мына, кєндљр келе жатат, – дейт Тењир, – ошол кєндљрє Мен жер єстєнљ ачарчылык жиберем, ал нанга болгон ачарчылык эмес, сууга болгон суусоо эмес, Тењирдин сљздљрєн угууга болгон суусоону жиберем.

Ошондо Тењирдин сљзєн издеп, дењизден дењизге тењселип басышат, тєндєктљн чыгышка сандалышат, бирок аны табышпайт.

Ошол кєнє ошол суусоодон сулуу кыздар менен жигиттер соолушат.

Алар Самариянын кєнљљсє менен: “Дан, сенин кудайыњ тирєє! Бейер-Шебага барчу жол тирєє!” – деп ант беришет. Алар кулашат, ошол бойдон турушпайт».