Ошондой болсо да ал экљљ ал жерде бир топ убакыт болуп, Тењир жљнєндљ кайраттуулук менен айтып жєрєштє. Тењир болсо Љзєнєн ырайымы жљнєндљгє сљзєн кєбљлљндєрєє єчєн, алардын колдору аркылуу ажайыптар менен кереметтерди кљрсљтєп жатты.

Бирок шаардын эли экиге бљлєндє: элдин бир бљлєгє жєйєттљр тарапта, экинчи бљлєгє элчилер тарапта болду.

Эки элчини шылдыњдап, таш барањга алыш єчєн, бутпарастар менен жєйєттљр љздљрєнєн башчылары менен бирдикте аларды кљздљй бет алышты,

Алар бул жљнєндљ билип калып, Лукония дубанынын Листра жана Дербе шаарларына, алардын чет жакаларына кетип калышты да,

ошол жерлерде Жакшы Кабар таратып жєрєштє.

Листрада буттары кыймылдабаган бир адам отурчу. Ал тубаса майып болчу, љмєрєндљ эч качан баскан эмес.

Ал Пабылдын сљзєн угуп отурган. Пабыл аны карап, айыгарына ишенерин кљрдє да,

єнєн бийик чыгарып, мындай деди: «Тењир Ыйса Машайактын атынан сага айтамын, ордуњдан тур». Ал ошол замат ордунан ыргып туруп, баса баштады.

Пабылдын эмне кылганын кљргљн адамдар лукониялыктардын тилинде: «Кудайлар бизге асмандан адам бейнесинде тєшєп келишти», – деп кыйкырып жатышты.

Анан Барнабаны Зевс деп, ал эми Пабылды Эрмес деп аташты, анткени, негизинен, Пабыл сљз сєйлљп жаткан эле.

Алардын шаарынын алдында турган Зевс бурканынын кызматчысы дарбазанын алдына љгєздљрдє жана гєлчамбарларды алып келди да, эл менен бирдикте курмандык чалмакчы болду.

Бирок элчилер Барнаба менен Пабыл муну укканда, љз кийимдерин айрып, элдин ортосуна жулунуп кирип, катуу єн менен мындай дешти:

«Эркектер! Эмне кылып жатасыњар? Биз силерге окшогон эле адамдарбыз. Ушул жасалма кудайлардан бурулуп, асман менен жерди, дењизди жана алардын ичиндеги бардык нерселерди жараткан тирєє Кудайга кайрылышыњар єчєн, биз силерге Жакшы Кабар айтып жатабыз.

Ал љткљн кылымдарда бардык элдердин љз жолдору менен жєрєєсєнљ жол берген.

Ошого карабастан, Ал жакшы иштери аркылуу Љзє жљнєндљ кєбљлљндєргљнєн токтоткон эмес: Ал силерге асмандан жамгыр жаадырып, тєшєм берип, тамак-аш менен камсыз кылып, жєрљгєњљрдє кубанычка толтуруп келген».

Алар ушул сљздљрдє айтып, элди курмандык чалдырбай, єйлљрєнљ тарап кетєєгљ арањ кљндєрєштє. Љздљрє ошол жерде калып, элди окутуп жатышканда,

Антийохея менен Икониядан жєйєттљр келишти. Элчилер кайраттуулук менен Жакшы Кабар айтып жатышканда, алар: «Булардын эч бир сљзє чындык эмес, булар жалган айтып жатышат», – деп, элди алардын жанынан кетєєгљ кљндєрєштє. Анан алар элди тукуруп, Пабылды таш барањга алышты да, љлдє деп ойлоп, шаардын сыртына сєйрљп чыгарып салышты.

Шакирттер Пабылдын тегерегине чогулуп калышканда, ал ордунан туруп, шаарга кирди. Эртеси кєнє Барнаба менен бирге Дербеге жљнљп кетти.

Алар бул шаарда Жакшы Кабар таратып, бир нече адамды Ыйсанын шакирти кылышкандан кийин, кайрадан Листраны, Иконияны жана Антийохеяны аралап,

шакирттерди бекемдеп, ишенимден баш тартпоону насааттап: «Кудайдын Падышачылыгына кљптљгљн кыйынчылыктар аркылуу киришибиз керек», – деп окутуп жєрєштє.

Анан алар ар бир Жыйынга башчыларды дайындашты да, орозо кармап сыйынып, аларды љздљрє ишенген Тењирге тапшырышты.

Андан кийин Писидияны аралап љтєп, Памфилияга келишти.

Пергеде Тењирдин сљзєн жарыя кылышкандан кийин, Аталея шаарына келишти.

Ал жерден Антийохеяга сєзєп кетишти. Антийохеяда алар љздљрєнљ берилген тапшырма боюнча Кудайдын ырайымына тапшырылышкан эле. Ошол тапшырманы аткарышкандан кийин,

алар Антийохеяга келишти да, Жыйынды чогултуп, Кудайдын љздљрє аркылуу кылган иштеринин бардыгын, Анын бутпарастар єчєн ишеним эшигин ачкандыгын айтып беришти.

Алар Антийохеяда шакирттер менен бир топ убакыт бирге болушту.