Дљљт: «Атасынын мага кылган жакшылыгы єчєн, мен Нахаштын уулу Ханунга жакшылык кыламын», – деди. Дљљт Ханунга кљњєл айтуу єчєн, љз кулдарын жиберди. Дљљттєн кулдары Амон жерине келишти.

Бирок Амон тљрљлљрє љздљрєнєн мырзасы Ханунга мындай дешти: «Эмне, Дљљт сенин атањды сыйлаганынан сага кљњєл айтуучуларды жиберди деп ойлоп жатасыњбы? Дљљт сага љз кулдарын шаарды карап чыгууга, чалгындоого, андан соњ талкалоого жиберип жєрбљсєн?»

Ошондо Ханун Дљљттєн кулдарын кармап алып, алардын ар биринин сакалынын жарымын кырып, кийимдерин белинен ылдый кесип, коё берди.

Бул жљнєндљ Дљљткљ билдиришкенде, ал алардын алдынан тосууга кишилерди жиберди, анткени алар маскара болушкан эле. Падыша аларга мындай деп айттырууну буйруду: «Сакалыњар љскєчљ, Жериходо тура тургула, анан кайтып келгиле».

Амондуктар љздљрєнєн Дљљткљ жек кљрєндє болуп калышканын билип, Бейт-Рекоп менен Собадан сириялык жыйырма мињ жљљ аскер, Мааха падышасынан мињ адам, Тобадан он эки мињ адам жалдаганы кишилерди жиберишти.

Дљљт муну укканда, Жойапты эр жєрљк аскерлери менен жљнљттє.

Салгылашууга чыккан амондуктар дарбаза алдына тизилишти, ал эми Рехоп менен Собадан келген сириялыктар, Мааха менен Тобадан келген кишилер талаада турушту.

Жойап душмандын аскеринин алдынан да, артынан да љзєнљ каршы коюлганын кљрдє. Ошондо ал Ысрайылдын тандамал жоокерлеринин ичинен мыктыларын тандап алып, сириялыктарга каршы катарга тургузду.

Ал эми элдин калган бљлєгєн љзєнєн бир тууганы Абышайга тапшырды, аларды ал амондуктарга каршы тизди.

Жойап мындай деди: «Эгер сириялыктар мени жењип бара жатса, сен мага жардамга келесињ; эгер амондуктар сени жење баштаса, мен сага жардамга келем.

Кайраттуу болгун, љз элибиз єчєн, Кудайыбыздын шаарлары єчєн бекем туралы, Тењир болсо Љзєнљ жакканды кылат».

Ошентип, Жойап жанындагы эл менен сириялыктарга каршы согушка кирди, сириялыктар андан качып жљнљштє.

Амондуктар болсо сириялыктардын качканын кљргљндљ, Абышайдан качып, шаарга бет алышты. Жойап амондуктардан кайтып, Иерусалимге келди.

Сириялыктар љздљрєнєн ысрайылдыктардан жењилгенин кљргљндљ, баары бир жерге чогулду.

Ададезер суунун аркы љйєзєндљгє сириялыктарды чакырууга киши жиберди. Алар Хейламга келишти. Ададезердин аскер башчысы Шобак болсо аларга жетекчилик кылды.

Дљљткљ бул жљнєндљ билдиргенде, ал ысрайылдыктардын бардыгын жыйнап, Иордандан љтєп, Хейламга келди. Сириялыктар Дљљткљ каршы тизилип, аны менен салгылашышты.

Бирок сириялыктар ысрайылдыктардан качып жљнљштє. Дљљт сириялыктардын жети жєз майдан арабасы менен кырк мињ атчан жоокерин жок кылды. Аскер башчы Шобакты да љлтєрдє, ал ошол жерде љлдє.

Ададезерге баш ийген бардык падышалар љздљрєнєн ысрайылдыктардан жењилгенин кљрєшкљндљ, алар менен тынчтык келишимин тєзєп, багынып беришти. Ошондон кийин сириялыктар амондуктарга жардам берєєдљн коркуп калышты.