Пайгамбар уулдарынын биринин аялы боздоп, Элишага мындай деди: «Сенин кулуњ, менин кєйљљм, љлєп калды. Сен болсо кулуњдун Тењирден корккон адам болгонун билесињ. Бизге карыз берген адам келип, эки баламды љзєнљ кулдукка алып кеткени жатат».

Элиша ага: «Сага эмне кылышым керек? Айтчы, єйєњдљ эмнењ бар?» – деди. Ал: «Кєњєњдєн єйєндљ кумурадагы зайтун майынан башка эч нерсеси жок», – деди.

Ошондо ал мындай деди: «Барып, тегерегињдеги бардык кошуналарыњдын бош идиштерин сурап кел, кљп идиш чогулт.

Анан уулдарыњ менен єйєњљ кир да, эшигињди бекитип алып, ошол идиштердин баарына май куюп, ары алып коё бер».

Аял барды да, уулдары менен єйєнљ кирип, эшигин бекитти. Алар идиштерди алып берип турушту, љзє болсо май куюп жатты.

Идиштерге май толгондо, ал уулуна: «Мага дагы идиш берчи», – деди. Уулу ага: «Башка идиш жок», – деди. Ошондо май да токтоду.

Аял келип, муну Кудайдын кишисине айтып берди. Ал ага: «Бар, майды сатып, карыздарыњды тљлљп бер. Калганына балдарыњ менен жан бак», – деди.

Бир кєнє Элиша Шунемге келди. Ал жерде жашаган бир бай аял жалынып-жалбарып, аны љзєнєкєнљн тамак ичкенге кљндєрдє. Элиша ал жерден љткљн сайын, аныкына кирип, дайыма тамак ичип жєрдє.

Аял кєйљљсєнљ: «Биздин єйєбєздєн жанынан љткљн киши Кудайдын ыйык кишиси экенин билдим.

Yйдєн єстєнљ чакан бљлмљ куруп, ага тљшљк, єстљл, отургуч, чырак коюп берели. Ал биздикине келгенде, ошол жакка кирсин», – деди.

Ал бир кєнє алардыкына келип, ошол бљлмљгљ кирип жатты.

Анан ал кызматчысы Гейхазиге: «Шунемдик аялды чакыр», – деди. Ал аялды чакырды, аял Элишанын алдына келди.

Анан кызматчысына: «Аялга айт: “Сен биз єчєн аябай кам кљрєп жатасыњ, сага эмне кылып берели? Сен жљнєндљ падыша же аскер башы менен сєйлљшєш керекпи?”» – деди. Аял: «Жок, мен љз элимдин арасында жашап жатам», – деди.

Ал: «Аялга эмне кылсам?» – деди. Ошондо Гейхази: «Анын баласы жок, кєйљљсє болсо кары», – деди.

Ал: «Чакырчы аны», – деди. Гейхази аялды чакырды, аял босогого келип турду.

Ошондо ал: «Бир жылдан кийин, так ушул убакта уулдуу болосуњ», – деди. Аял ага: «Жок, мырзам, Кудайдын кишиси, кєњєњдє алдаба», – деди.

Аялдын боюна бєтєп, кийинки жылы, Элиша айткан убакта уул тљрљдє.

Бала чоњоюп, бир кєнє атасына, орокчуларга барды.

Ал атасына: «Башым! Башым ооруп жатат!» – деди. Ал кызматчысына: «Муну энесине алып бар», – деди.

Ал аны кљтљрєп, энесине алып келди. Ал энесинин тизесинде тєшкљ чейин отуруп, љлєп калды.

Энеси аны Кудайдын кишисинин тљшљгєнљ алып келип жаткырып, эшикти бекитип, сыртка чыкты.

Анан кєйљљсєн чакырып: «Мага бир кызматчыны жана бир ургаачы эшекти жибер. Мен Кудайдын кишисине барып келем», – деди.

Ал: «Ага эмнеге барасыњ? Бєгєн ай да жањыра элек, ишемби да эмес», – деди. Бирок аял: «Эч нерсе эмес, бардыгы жакшы болот», – деди.

Анан ал ургаачы эшекти токуп, љз кызматчысына: «Жетелеп бас. Мен айтмайынча токтобо», – деди.

Ошентип, ал жолго чыкты. Кудайдын кишисине, Кармел тоосуна келди. Кудайдын кишиси аны алыстан кљрєп, кызматчысы Гейхазиге мындай деди: «Бул – баягы шунемдик аял.

Алдынан чуркап чыгып: “Аман-эсен жєрљсєњбє? Кєйљљњ менен балањ аман-эсенби?” – деп сура». Аял: «Аман-эсенбиз», – деп жооп берди.

Анан ал тоого, Кудайдын кишисине келип, анын бутун кучактап калды. Гейхази аялды анын жанынан алып кетмекчи болду, бирок Кудайдын кишиси: «Тим кой. Мунун кайгысы бар, Тењир мага айтпай, жашырып койгон тура», – деди.

Аял: «Мен мырзамдан бала сурадым беле? “Мени алдаба”, – деп айткан жок белем?» – деди.

Ошондо Элиша Гейхазиге: «Белињди курчап, колуња менин таягымды алып, жљнљ. Эгер алдыњан киши кезиксе, саламдашпа, бирљљ салам берсе, алик алба. Баланын бетине менин таягымды кой», – деди.

Баланын энеси: «Тењир тирєє, сенин жаныњ да тирєє! Мен сенсиз кетпейм», – деди. Элиша туруп, анын артынан жљнљдє.

Гейхази алардан мурун барып, баланын бетине таякты койду. Бирок єн да, жооп да болбоду. Анан Элишанын алдынан чыгып: «Бала ойгонбой жатат», – деп билдирди.

Элиша єйгљ кирсе, тљшљгєндљ љлгљн бала жатыптыр.

Ал кирип, эшикти бекитип, Тењирге сыйынды.

Анан туруп, баланын єстєнљ жатты. Оозуна оозун, кљзєнљ кљзєн, алаканына алаканын тийгизип, буту-колун сунуп жатты, ошондо баланын денеси жылыды.

Анан туруп, бљлмљдљ ары-бери басты. Анан кайра туруп, анын єстєнљ буту-колун сунуп жатты. Ошондо бала жети жолу чєчкєрєп, кљзєн ачты.

Элиша Гейхазини чакырып: «Шунемдик аялды чакыр», – деди. Ал аны чакырды. Аял киргенде, ал: «Уулуњду ал», – деди.

Аял жакын келип, анын бутуна жыгылып, жерге чейин ийилип таазим кылды. Анан уулун кљтљрєп кетти.

Элиша болсо Гилгалга кайтты. Ал жерде ачарчылык болду. Пайгамбар уулдары анын алдында отурушту. Ал кызматчысына: «Казан асып, пайгамбар уулдарына сорпо бышыр», – деди.

Алардын бири талаага жашылча тергени чыгып, чырмалып љскљн жапайы љсємдєктє таап алып, анын жемишинен этегине толтура терип алды. Анан ал келип, аларды туурап, казандагы сорпого салды. Алар мунун кандай жемиш экенин билишчє эмес.

Анан аларга сорпо куюп беришти. Бирок алар сорпону ооз тийишери менен: «Кудайдын кишиси, казанда љлєм!» – деп кыйкырып жиберишти. Ошентип, алар иче албай коюшту.

Ошондо Элиша: «Ун бергиле», – деди. Ал аны казанга сээп, Гейхазиге: «Элге куюп бер, ичишсин», – деди. Ошондо казандагы зыяндуу нерсе жок болуп калды.

Баал-Шалиштен бир киши келип, Кудайдын кишисине тєшємдєн алгачкы данынан: жыйырма арпа нан жана кабыгы сыйрылбаган, быша элек дан алып келип берди. Элиша: «Элге бер, жешсин», – деди.

Анын кызматчысы: «Ушунун эмнесин жєз кишиге берем?» – деди. Ал: «Элге бер, жешсин, анткени Тењир мындай дейт: “Курсактары тоёт, артып да калат”», – деди.

Ал аларга таратып берди, Тењирдин сљзє боюнча алар жеп тоюшту, артып да калды.