Бирок жетинчи жылы Жойат кєч алып, жєз башчылар: Жерохам уулу Азария, Жоханан уулу Ысмайыл, Обейт уулу Азария, Адая уулу Маасея, Зихри уулу Элишапат менен келишим тєздє.

Алар бєткєл Жєйєт аймагын кыдырып, бардык Жєйєт аймагынын шаарларынан лебилер менен Ысрайыл тукумунун уруу башчыларын чогултуп, Иерусалимге келишти.

Чогулган жыйын Кудай єйєндљ падыша менен келишим тєздє. Жойат аларга мындай деди: «Тењир Дљљттєн тукуму жљнєндљ айткандай, падышанын уулу падыша болушу керек.

Силер эми мындай кылгыла: ишембиде келе турган силердин ыйык кызмат кылуучуларыњар менен лебилерињердин єчтљн бир бљлєгє дарбазачы болуп босогодо турушат,

дагы єчтљн бир бљлєгєњљр падыша єйєндљ, калган єчтљн бир бљлєгєњљр Жесот дарбазасында турасыњар. Ал эми бєт эл Тењир єйєнєн короосунда болот.

Тењирдин єйєнљ ыйык кызмат кылуучулар менен кызмат кылган лебилерден тышкары эч ким кирбесин. Алар гана кирєєгљ акылуу, анткени алар ыйыкталышкан. Калган эл Тењирдин єйєн кайтарып турсун.

Лебилер падышаны туш тараптан курчап турушсун, ар биринин колунда курал болсун, ийбадатканага ким кирсе, ал љлтєрєлсєн. Падыша киргенде жана чыкканда, силер дайыма анын жанында болгула».

Ыйык кызмат кылуучу Жойат кандай буйруса, лебилер менен бєт жєйєттљр так ошондой кылышты. Ар бири ишембиде келип, ишембиде кете турган љз адамдарын алып калышты, анткени ыйык кызмат кылуучу Жойат алмаша турган кезектин эч кимисин коё берген жок.

Анан ыйык кызмат кылуучу Жойат Кудайдын єйєндљгє Дљљттєн курал-жарагын: найзалар менен чоњ-кичине калкандарды жєз башыларга таратып берди.

Колдоруна курал кармаган бєткєл элди ийбадаткананын оњ жагынан сол жагына чейин тизип, курмандык чалынуучу жайдын жанына, єйдєн жанына, падышанын тегерегине койду.

Анан падышанын уулун алып чыгып, башына таажы кийгизип, мыйзамдын кљчєрмљсєн берип, падыша кљтљрєштє. Жойат жана анын уулдары аны майлап: «Жашасын падыша!» – деп кыйкырышты.

Падышаны жар салып чуркап жєргљн элдин єнєн угуп, Аталея Тењирдин єйєндљгє элге чыгып барды.

Ошондо ал падышанын кире бериштеги мамынын жанында турганын, падышанын жанында тљрљлљр, сурнайчылар турганын, бардык эл шаттанып, сурнай тартып, ырчылар музыкалык аспаптары менен ырдап, аны дањазалап жатканын кљрдє. Аталея кийимдерин айрып: «Чыккынчылык! Чыккынчылык!» – деп кыйкырды.

Ыйык кызмат кылуучу Жойат жєз башыларды чакырып алып, мындай деди: «Аны сыртка алып чыккыла, аны ээрчигендерди кылычтап салгыла». Ыйык кызмат кылуучу: «Аны Тењирдин єйєндљ љлтєрбљгєлљ», – деди.

Ага жол бошотушту, ал падыша єйєнєн ат сарайынын кире беришине келгенде, аны ошол жерде љлтєрєп салышты.

Бул эл Тењирдин эли болушу єчєн, Жойат љзє менен падышанын жана бєт элдин ортосунда келишим тєздє.

Бєт эл Баалдын бутканасына барып, аны да, анын курмандык чалынуучу жайын да, таш буркандарын да талкалады. Анан алар Баалдын бутканасынын буткана кызматчысы Матанды курмандык чалынуучу жайлардын жанында љлтєрєштє.

Жойат Тењир єйєндљгє кызматтарды Дљљт бљлєштєрєп кеткендей, лебилер менен ыйык кызмат кылуучуларга тапшырды. Алар Мусанын мыйзамында жазылгандай, Дљљт айткан эреже боюнча ыр менен, кубаныч менен Тењирге арнап бєтєндљй љрттљлєєчє курмандыкты љрттљш єчєн коюлду.

Тењирдин єйєнљ кандайдыр бир себептерден улам таза эмес болуп калган адам кирбеши єчєн, Тењир єйєнєн дарбазасына дарбазачыларды койду.

Жєз башыларды, тљрљлљрдє, эл башчыларын, ошол жердеги бардык элди алып, падышаны Тењирдин єйєнљн узатып чыкты. Алар жогорку дарбаза аркылуу падышанын єйєнљ келишип, падышаны падышачылык такка отургузушту.

Ошол жердин бардык адамдары кубанычка батып, шаар бейкуттукка бљлљндє. Аталеяны болсо кылыч менен љлтєрєп салышты.