Ошондо Дљљт ордунан турду да, Шабулдун кошууну турган жерге келди. Анан Дљљт Шабулдун жана анын аскер башчысы Hейир уулу Абенердин жайгашкан жерин кљрдє. Шабул чатырда уктап жатыптыр, эл анын тегерегине жайланышыптыр.

Дљљт хеттик Акимелекке жана Серуянын уулу, Жойаптын бир тууганы Абышайга мындай деп кайрылды: «Шабулга, кошуунга мени менен ким барат?» Абышай: «Сени менен мен барам», – деп жооп берди.

Дљљт Абышай менен тєн ичинде Шабулдун кишилерине келди. Шабул чатырында уктап жатыптыр, баш жагында найзасы жерге сайылып туруптур. Абенер жана эл анын тегерегинде экен.

Ошондо Абышай Дљљткљ: «Кудай бєгєн душманыњды колуња салып берди. Эми мага уруксат бер, аны найза менен жерге кадайын, мен бир эле саям, кайталабайм», – деди.

Бирок Дљљт Абышайга: «Аны љлтєрбљ, анткени Тењирдин майланганына кол кљтљргљн адам жазаланбай калмак беле!» – деди.

Дљљт мындай деди: «Тењир тирєє! Аны Тењир Љзє љлтєрсєн, же анын љлљр кєнє келет, же согушта ажал табат! Тењир Љзєнєн майланганына кол кљтљрєємљ жол бербесин.

Анын баш жагындагы найзасы менен суу куюлган идишин ал, љзєбєз жакка кетели».

Дљљт Шабулдун баш жагындагы найзасы менен суу куюлган идишин алды. Анан алар љздљрє жакка кетишти. Эч ким кљргљн да, билген да жок, эч ким ойгонгон да жок, баары уктап жаткан, анткени аларды Тењир уктатып салган эле.

Дљљт тоонун башка бетине љтєп, алыста, чокуда турду. Алардын ортосундагы аралык алыс эле.

Анан Дљљт элди жана Hейир уулу Абенерди чакырып: «Абенер, жооп бер», – деди. Абенер: «Сен кимсињ, эмнеге падышанын тынчын алып, кыйкырып жатасыњ?» – деди.

Дљљт Абенерге мындай деди: «Сен эр жигитсињ, сага Ысрайылда ким тењ келет? Эмне єчєн љз мырзањды, падышаны, жакшы коргобойсуњ? Анткени падышаны, мырзањды, љлтєрєє єчєн, эл ичинен бирљљ келип кетти.

Сенин мындай кылып жатканыњ жакшы эмес. Тењир тирєє! Мырзањарды, Тењирдин майланганын, коргобогонуњар єчєн, силер љлємгљ татыктуусуњар. Карачы, падышанын баш жагында турган найза жана суу куюлган идиш кана?»

Шабул Дљљттєн єнєн таанып: «Дљљт, уулум, бул сенин єнєњбє?» – деди. «Менин єнєм, мырзам падыша», – деп жооп берди Дљљт.

Дљљт дагы мындай деди: «Мырзам љз кулунун артынан эмнеге ањдып жєрљт? Мен эмне кылдым? Кандай кыянаттык кылдым?

Эми менин мырзам, падыша, љз кулунун сљзєн угуп турсун: Эгер Тењир сени мага каршы чыгарып жатса, анда бул кылып жатканыњ сенин Тењирге арнаган жыпар жыттуу курмандыгыњ болсун. Эгерде сени мага адам баласы каршы тукурса, анда аларга Тењирдин каргышы тийсин, анткени алар: “Бар, жат кудайларга кызмат кыл”, – деп, мени Тењирдин мурасчысы кылбай, кууп жиберишкен.

Тењирдин алдында менин каным жерге тљгєлбљсєн, анткени тоодон чил кубалагансып, Ысрайыл падышасынын издеп чыкканы – бир бєргљ».

Ошондо Шабул: «Мен кєнљљ кылдым. Дљљт уулум, кайтып кел, анткени сага мындан кийин жамандык кылбайм, себеби менин жаным бєгєн сенин кљз алдыњда кымбат болду. Мен акылсыздык кылдым, катуу жањылдым», – деди.

Дљљт мындай деп жооп берди: «Мына, падышанын найзасы. Жигиттердин бири келип, алып кетсин.

Тењир ар бир адамга анын адилеттєєлєгєнљ жана ишенимдєєлєгєнљ жараша берсин, анткени сени Тењир менин колума салып берген, бирок мен Тењирдин майланганына кол кљтљрєєнє каалаган жокмун.

Бєгєн менин кљз алдымда сенин љмєрєњ кандай кымбат болсо, Тењирдин кљз алдында менин љмєрєм да ошондой кымбат болсун, Ал мени ар кандай жамандыктан сактасын!»

Шабул Дљљткљ: «Уулум Дљљт, Кудай сага батасын берсин! Сен улуу иштерди кыласыњ, бардык ишињде ийгиликке жетесињ!» – деди. Ошентип, Дљљт љз жолу менен кетти, Шабул да љз єйєнљ кайтты.