Дљљт ал жерден чыгып, Мааптын Миспа деген жерине барып, Маап падышасына: «Кудай мени эмне кыларын билгиче, атам менен энем силердикинде тура турсун», – деди.

Анан Дљљт аларды Маап падышасына алып келди. Дљљт ал жерде жашырынып жєргљн учурда алар аныкында жашашты.

Бирок Гат деген пайгамбар Дљљткљ: «Бул жерде калба. Жєйєт жерине кет», – деди. Дљљт жолго чыгып, Херет токоюна келди.

Шабул Дљљттєн жана анын жанындагы кишилердин келгенин укту. Ошол убакта Шабул колуна найза кармап, Гибадагы тоодо, эмендин тєбєндљ отурган. Кулдарынын баары аны тегеректеп турушкан.

Шабул љзєн тегеректеп турган кулдарына мындай деди: «Бенжемин уулдары, уккула. Жышайдын уулу силерге талааларды, жєзємзарларды бермек беле, силерди мињ башы, жєз башы коймок беле.

Эмнеге силер баарыњар сєйлљшєп алып, эч кимињер мага менин уулумдун Жышайдын уулу менен достошконун айткан жоксуњар? Эмне єчєн мени эч кимињер аяган жоксуњар? Љз уулумдун кулумду мага каршы тузак коюуга тукурганын эмнеге айткан жоксуњар?»

Ошондо Шабулдун кулдары менен турган эдомдук Дойек мындай деп жооп берди: «Жышайдын уулунун Hопко, Акитуптун уулу Акимелекке келгенин кљргљм,

ал Дљљт єчєн Тењирге сыйынып, ага тамак-аш жана пелиштилик Голийаттын кылычын берген».

Падыша ыйык кызмат кылуучу Акитуп уулу Акимелекти, анын атасынын бєт тукумун, Hоптогу ыйык кызмат кылуучуларды чакыртканы киши жиберди. Алардын баары падышага келишти.

Шабул мындай деди: «Акитуп уулу, уккун». Тиги: «Мен угуп жатам, мырзам», – деп жооп берди.

Шабул ага мындай деди: «Эмне єчєн Жышайдын уулу экљљњљр мага каршы сєйлљшєп алдыњар? Бєгєн билингендей, ал мага каршы чыгып, тузак коюшу єчєн, сен эмне єчєн ага нан, кылыч бердињ? Эмнеге ал єчєн Кудайга сыйындыњ?»

Акимелек падышага мындай деп жооп берди: «Бардык кулдарыњдын ичинен Дљљттљй ишенимдєє ким бар? Ал – падышанын кєйљљ баласы, буйруктарыњды аткаруучу, єйєњдљгє кадырлуу адам.

Ал єчєн мен Кудайга бєгєн биринчи жолу сыйынып жатыптырмынбы? Жок, падыша, бул єчєн кулуњду жана атамдын тукумун кєнљљлљбљ, анткени кулуњ бул иштин эч нерсесин билбейт».

Падыша ага: «Сен љлєшєњ керек, Акимелек, сен да, атањдын бєт тукуму да љлєшє керек», – деди.

Анан падыша љзєнєн жанында турган сакчыларга: «Баргыла, Тењирдин ыйык кызмат кылуучуларын љлтєргєлљ, анткени алар Дљљт менен бир, алар анын качып кеткенин билип туруп, мага айтышкан эмес», – деди. Бирок падышанын кулдары Тењирдин ыйык кызмат кылуучуларын љлтєрєєнє каалашкан жок.

Ошондо падыша Дойекке: «Сен бар да, ыйык кызмат кылуучуларды љлтєр», – деди. Эдомдук Дойек барды да, ыйык кызмат кылуучуларды кырып салды. Ошол кєнє зыгыр буласынан токулган эфод кийген сексен беш эркекти љлтєрдє.

Ал ыйык кызмат кылуучулардын шаары Нопту кылыч менен кыйратты, эркектер менен аялдарды, љспєрємдљр менен эмчектеги балдарды, љгєздљрдє, эшектерди, койлорду кылыч менен љлтєрдє.

Жалгыз гана Акитуптун уулу Акимелектин уулу Абыйатар аман калып, Дљљткљ качып барды.

Абыйатар Дљљткљ Шабулдун Тењирдин ыйык кызмат кылуучуларын љлтєргљнєн айтып берди.

Дљљт Абыйатарга мындай деди: «Ошол кєнє мен эдомдук Дойекти ошол жерден кљргљм. Анын сљзсєз Шабулга жеткирип барарын билгем. Сенин атањдын тукумунун ар бир кишиси єчєн мен айыптуумун.

Менин жанымда кал, коркпо, анткени мени љлтєрмљкчє болгон адам сени да љлтєрљт. Сен менин жанымда коопсуз болосуњ».