Ал туруп алып, Ысрайылдын аскер топторуна мындай деп кыйкырды: «Силер эмнеге согушууга чыктыњар? Мен пелиштилик, силер болсо Шабулдун кулдары эмессињерби? Арањардан киши тандагыла, ал менин жаныма тєшєп келсин.

Эгер ал мени менен согуша алса, мени љлтєрсљ, анда биз силерге кул болобуз. Эгер мен аны љлтєрєп жењсем, анда силер бизге кул болосуњар жана бизге кызмат кыласыњар».

Пелиштилик: «Бєгєн мен Ысрайылдын аскер топторун маскара кылам. Адамыњарды чыгаргыла, жекеме-жеке кармашалы», – деди.

Шабул менен бєт ысрайылдыктар пелиштиликтин бул сљзєн укканда, абдан коркуп єрљйлљрє учту.

Дљљт болсо Жєйєт жериндеги Бейт-Лехемден чыккан, эфраталык, сегиз уулу бар Жышай аттуу кишинин баласы болчу. Ал киши Шабулдун убагындагы эркектердин эњ карысы болгон.

Жышайдын єч улуу уулу Шабул менен согушка кетти. Согушка кеткен єч уулунун аттары: туну – Элийап, андан кийинкиси – Аминадап, єчєнчєсє – Шама.

Дљљт эњ кичєєсє эле. Yч улуу агасы Шабул менен кеткен.

Дљљт болсо Бейт-Лехемде атасынын коюн кайтарыш єчєн, Шабулдукунан кайтып келген.

Тиги пелиштилик болсо кырк кєн бою эртењ менен да, кечинде да алдыга чыгып, љзєн кљрсљттє.

Жышай љз уулу Дљљткљ мындай деди: «Бир эйфа бадырак менен бул он нанды ал да, тезирээк кошуунга, агаларыња алып бар.

Ал эми бул он сырды мињ башыга алып барып, бир туугандарыњдын ден соолугун, эмнеге муктаж экенин бил.

Алар менен Шабул жана бєт ысрайылдыктар да эмендєє љрљљндљ пелиштиликтер менен салгылашууга даярданып жатышат».

Дљљт эртењ менен эрте туруп, койлорун сакчыга табыштап, жєгєн алып, Жышай буйруган жакка жљнљдє. Ал жєктєє арабалардын жанына жеткенде, аскерлер катарга тизилип, ураан чакыра салгылашка даярданып жатышкан эле.

Ысрайылдыктар менен пелиштиликтер бири-биринин каршысында катар-катар болуп тизилип турушту.

Дљљт арабалар тобунун кєзљтчєсєнљ жєгєн калтырып, тизилген катарларга чуркап жетти да, бир туугандарынын ден соолугун сурады.

Дљљт алар менен сєйлљшєп жатканда, Гаттан келген пелиштилик Голийат аттуу жекеме-жеке чыгуучу балбан пелиштиликтердин катарынан чыгып, баягы эле сљздљрдє айтып жатты. Аны Дљљт да укту.

Бєт ысрайылдыктар бул кишини кљргљндљ, абдан коркуп, андан качышчу.

Ысрайылдыктар: «Мына бул алдыга чыккан кишини кљрдєњљрбє? Бул Ысрайылды маскара кылуу єчєн чыкты. Ким аны љлтєрсљ, падыша ага чоњ байлык тартуулап, кызын берип, Ысрайылда анын атасынын єйєн эркин кылмак», – дешти.

Дљљт жанында тургандарга: «Бул пелиштиликти љлтєрєп, Ысрайылды шылдыњдан куткарган адамга эмне кылат? Тирєє Кудайдын аскерин маскаралагыдай, сєннљткљ отургузулбаган бул пелиштилик ким экен?» – деди.

Эл ага: «Аны љлтєргљн кишиге мына ушундай кылынат», – деп, жанагы эле сљздљрдє айтты.

Дљљттєн улуу агасы Элийап анын эл менен сєйлљшєп жатканын укканда, Дљљткљ ачууланып: «Бул жерге эмнеге келдињ? Талаадагы бир аз койду кимге таштадыњ? Сенин текебер экенињди да, жєрљгєњдєн жаман экенин да билем. Сен салгылашты кљргљнє эле келдињ», – деди.

Дљљт: «Мен эмне кылдым? Сєйлљшсљ эмне экен?» – деди.

Дљљт андан бурулуп, жанагы сљздљрдє башкага айтты, эл ага мурдагыдай эле жооп берди.

Дљљттєн айткан сљзєн угуп, Шабулга айтышты. Шабул аны љзєнљ чакыртты.

Дљљт Шабулга: «Андан коркуп, эч кимдин кљњєлє чљкпљсєн. Бул пелиштилик менен кармашууга сенин кулуњ чыгат», – деди.

Шабул Дљљткљ: «Бул пелиштилик менен кармашууга сен бара албайсыњ, анткени сен али жашсыњ, тигил болсо жаштайынан жоокер», – деди.

Бирок Дљљт Шабулга: «Сенин кулуњ атасынын коюн кайтарып жєргљндљ, койлорго арстан же аюу тийип алып кеткенде,

артынан кууп барып, кол салып, анын оозунан сууруп алчумун. Эгер ал мага секирсе, мен аны желкесинен алып, кармашып жатып љлтєрчємєн.

Сенин кулуњ арстанды да, аюуну да љлтєргљн, тирєє Кудайдын аскерин шылдыњдагандыгы єчєн мына бул сєннљткљ отургузулбаган пелиштиликти да дал ошондой кылат», – деди.

Дљљт дагы мындай деди: «Арстан менен аюудан куткарган Тењир мени бул пелиштиликтин колунан да куткарат». Ошондо Шабул Дљљткљ: «Бар, Тењир Љзє сени менен болсун», – деди.

Шабул Дљљткљ љзєнєн кийимин, башына туулга, єстєнљ соот кийгизди.

Дљљт кийимдин сыртынан кылычын курчанып, басып кљрдє, анткени ал мындай куралданууга кљнгљн эмес эле. Анан Дљљт Шабулга: «Мен муну менен баса албайм, анткени кљнгљн эмесмин», – деп, баарын чечип салды.

Анан Дљљт колуна таягын алып, арыктан беш жылмакай таш тандап алып, аларды жанындагы малчы баштыгына салды. Анан баштыгы жана колундагы салмоору менен пелиштиликке каршы алдыга чыкты.

Пелиштилик да алдыга чыгып, Дљљткљ жакындады, алдында курал кљтљрєєчєсє келе жатты.

Пелиштилик Дљљттє кљргљндљ, жекире карады, анткени Дљљт жаш, кызыл жєздєє жана келишимдєє жигит эле.

Анан пелиштилик Дљљткљ: «Мага таяк кљтљргєдљй, мен итминби?» – деди. Пелиштилик Дљљткљ љзєнєн кудайларын оозанып каргыш айтты.

Пелиштилик Дљљткљ: «Бери кел, сенин денењди асман куштары менен талаа жырткычтарына салып берейин», – деди.

Дљљт болсо пелиштиликке мындай деп жооп берди: «Сен мага каршы найза, кылыч, калкан менен келе жатасыњ, мен болсо сага каршы љзєњ шылдыњдаган Ысрайыл аскеринин Кудайынын, Себайот Тењирдин, атынан келе жатам.

Бєгєн Тењир сени менин колума салып берет, мен сени љлтєрєп, башыњды кесип, пелиштилик аскерлердин љлєктљрєн асман куштары менен жер жырткычтарына берем, ошондо бєт жер жєзє Ысрайылда Кудай бар экенин билет.

Ошондо бул жерге чогулгандардын баары Тењирдин кылычсыз, найзасыз куткарарын билет, анткени бул – Тењирдин согушу. Ал силерди биздин колубузга салып берет».

Пелиштилик туруп, Дљљттє карай басканда, Дљљт катарды кљздљй тез жєгєрєп, анын алдынан чыкты.

Дљљт баштыктан таш алып, салмоорго салып, пелиштиликти мањдайга соккондо, таш анын чекесине батып кетти, ал бети менен жерге жыгылды.

Ошентип, Дљљт салмоор жана таш менен пелиштиликти жењди, ал пелиштиликти љлтєрдє. Дљљттєн колунда кылыч жок эле.

Ошондо Дљљт чуркап барып, пелиштиликтин єстєнљ бутун коюп, анын кылычын кынынан сууруп алып, анын башын кыя чапты. Пелиштиликтер балбанынын љлгљнєн кљрєп, качып жљнљштє.

Ысрайыл менен Жєйєт аймагынын эркектери жапырт кљтљрєлєп, ураан чакырышып, пелиштиликтерди Гатка киргенче, Экрондун дарбазасына чейин кууп барышты. Пелиштиликтер Шаарайым жолунда Гат менен Экронго чейин сулап жатышты.

Ысрайыл уулдары пелиштиликтерди кууп барып, кайра кайтып келишкенден кийин, алардын кошуунун талап-тоношту.

Дљљт пелиштиликтин башын алып, аны Иерусалимге алып барды, ал эми анын куралын љзєнєн чатырына койду.

Шабул Дљљттєн пелиштиликке каршы чыкканын кљргљндљ, аскер башчысы Абенерден мындай деп сурады: «Абенер! Бул жаш жигит кимдин уулу?» Абенер ага: «Сенин љмєрєњ менен ант берем, падышам, мен билбейм», – деп жооп берди.

Падыша ага: «Бул жаш жигит кимдин уулу экенин сура», – деди.

Дљљт пелиштиликти љлтєрєп кайткандан кийин, Абенер аны Шабулга алып келди. Пелиштиликтин башы Дљљттєн колунда эле.

Шабул андан: «Жаш жигит, сен кимдин уулусуњ?» – деп сурады. Дљљт: «Бейт-Лехемдик кулуњ Жышайдын уулумун», – деп жооп берди.