Жаробам курмандык чалынуучу жайдын жанына туруп, жыпар жыттуу зат тєтљткљнє жатканда, Тењирдин сљзє боюнча Жєйєт жеринен Бейтелге Кудайдын кишиси келди.

Ал Тењирдин сљзєн жарыя кылып, курмандык чалынуучу жайга мындай деди: «Курмандык чалынуучу жай, курмандык чалынуучу жай! Тењир мындай дейт: “Дљљттєн тукумунан Жошия деген уул тљрљлљт, ал сенин єстєњдљ жыпар жыттуу зат тєтљткљн буткана кызматчыларын сенин єстєњдљ курмандыкка чалып, сенин єстєњдљ адамдардын сљљктљрєн љрттљйт”.

Бул сљздє Тењир айтканын мына бул жышаан далилдейт: бул курмандык чалынуучу жай урайт, єстєндљгє кєлє чачылат», – деп, ошол кєнє жышаан берди.

Падыша Бейтелдеги курмандык чалынуучу жайга сєйлљгљн Кудайдын кишисинин сљзєн укканда, Жаробам курмандык чалынуучу жайдан колун сунуп: «Аны кармагыла», – деди. Ошондо анын сунган колу сенейип катып калды, ал колун љзєнљ тарта албай койду.

Курмандык чалынуучу жай урап, єстєндљгє кєлє Тењирдин сљзє боюнча, Кудайдын кишиси кљрсљткљн белги боюнча чачылды.

Ошондо падыша Кудайдын кишисине: «Колу калыбыња келсин деп, Кудай-Тењириње жалынып сыйын», – деди. Кудайдын кишиси Тењирге жалынды. Падышанын колу калыбына келип, мурункусундай болуп калды.

Падыша Кудайдын кишисине: «Мени менен єйгљ кирип, тамак ичип, кубаттанып ал, мен сага белек берем», – деди.

Бирок Кудайдын кишиси падышага мындай деди: «Мага єйєњдєн жарымын берсењ да, сени менен барбайм, бул жерде нан да жебейм, суу да ичпейм.

Анткени: “Ал жерден нан да жебе, суу да ичпе, љзєњ барган жол менен кайтып келбе”, – деп, Тењир мага буйрук берген».

Ал башка жол менен кетти, Бейтелге келген жолу менен кайткан жок.

Бейтелде бир кары пайгамбар жашачу. Баласы келип, ага Кудайдын кишисинин Бейтелде кылган иштерин айтып берди. Анын падышага айткан сљздљрєн да балдары атасына айтып беришти.

Ошондо атасы алардан: «Ал кайсы жол менен кетти?» – деп сурады. Балдары ага Жєйєт жеринен келген Кудайдын кишисинин кайсы жол менен кеткенин кљрсљтєп беришти.

Ал балдарына: «Мага эшекти токуп бергиле», – деди. Алар эшекти токуп беришти, ал эшекке минди.

Ал Кудайдын кишисинин артынан барып, аны эмен дарагынын тєбєндљ отурган жеринен таап, мындай деди: «Жєйєт жеринен келген Кудайдын кишиси сенсињби?» Ал: «Менмин», – деди.

Тиги: «Менин єйємљ кирип, нан же», –деди.

Ал мындай деди: «Мен артка кайрылып, сеникине бара албайм. Бул жерде нан да жебейм, суу да ичпейм.

Анткени Тењир мага: “Ал жерде нан да жебе, суу да ичпе, барган жолуњ менен кайра келбе”, – деп айткан».

Ошондо ал ага мындай деди: «Мен деле сендей пайгамбармын, периште мага Тењирдин сљзєн айткан: “Аны єйєњљ кайрып кел. Нан жеп, суу ичип алсын”». Бирок ал калп айтып койду.

Тигил аны менен кайрылып келди, анын єйєнљн нан жеп, суу ичти.

Алар дасторкондо отурушканда эле, аны артка кайрып келген пайгамбарга Тењирден сљз болду.

Ал Жєйєт жеринен келген Кудайдын кишисине мындай деди: «Тењир мындай дейт: “Тењирдин сљзєнљ моюн сунбаганыњ єчєн, Кудай-Тењирињдин «Нан да жебе, суу да ичпе» деген буйругун аткарбай,

кайрылып келип, ал жерде суу ичип, нан жегенињ єчєн, сљљгєњ ата-бабаларыњдын мєрзљсєнљ коюлбайт”».

Жолунан кайрылып келген пайгамбар нан жеп, суу ичкенден кийин, кары пайгамбар ага эшек токуп берди.

Ал жолуна тєштє. Жолунан арстан чыгып, аны љлтєрєп салды. Анын љлєгє жолдо жатты. Эшек менен арстан болсо љлєктєн жанында турду.

Жолдо жаткан љлєктє жана анын жанында турган арстанды алардын жанынан љткљн кишилер кљрєшєп, кары пайгамбар жашаган шаарга келип айтышты.

Аны жолдон кайрып келген пайгамбар муну угуп: «Ал – Тењирдин сљзєнљ моюн сунбаган Кудайдын кишиси. Ага айтылган Тењирдин сљзє боюнча Тењир аны арстанга салып берди, арстан аны жара тартып љлтєрдє», – деди.

Анан балдарына: «Мага эшекти токуп бергиле», – деди. Алар токуп беришти.

Ал барып, анын жолдо жаткан љлєгєн тапты. Эшек менен арстан љлєктєн жанында турган экен. Арстан љлєктє жебептир, эшекти да жара тартпаптыр.

Пайгамбар Кудайдын кишисинин љлєгєн кљтљрєп, эшекке артып, алып кетти. Аза кєтєп кљргљ коюш єчєн, кары пайгамбар аны љз шаарына алып кетти.

Анын љлєгєн љз мєрзљсєнљ коюп: «Оо, бир боорум ай!» – деп ыйлады.

Аны кљргљ койгондон кийин, ал љз балдарына мындай деди: «Мен љлгљндљ, мени Кудайдын кишиси коюлган мєрзљгљ койгула. Менин сљљгємдє анын сљљгєнєн жанына койгула.

Анткени анын Бейтелдеги курмандык чалынуучу жай жљнєндљ жана Самария шаарларындагы бийик жерлерде турган бутканалар жљнєндљ Тењирдин буйругу боюнча айткан сљзє орундалат».

Ушул окуядан кийин да Жаробам љзєнєн жаман жолунан кайткан жок, бийик жерлердеги бутканаларга элден ыйык кызмат кылуучуларды коюуну уланта берди. Ким кааласа, ал аны буткана кызматчысы кылып дайындачу, ал буткана кызматчысы болуп калчу.

Бул Жаробамдын тукумунун кєнљљгљ батуусуна, љлєшєнљ, жер бетинен кырылып жок болуусуна себеп болду.