եւ դէպի իրենց ձգեցին քեզ:
Մենք կը գանք քո օծման իւղերի հոտի յետեւից»:
Հարսն օրիորդներին պատմում է, թէ Փեսան ինչ է շնորհել իրեն.
«Արքան ինձ իր սենեակը տարաւ»:
Հարսը պատմում է օրիորդներին, եւ նրանք ասում են.
«Մենք պիտի ցնծանք եւ ուրախ լինենք քեզնով,
եւ պիտի սիրենք քո ստինքները գինուց աւելի»:
Օրիորդները Հարսին յայտնում են Փեսայի անունը.
«Արժանին սիրեց քեզ»:
Հարսն ասում է.

«Ես սեւ եմ եւ գեղեցիկ,
ո՜վ Երուսաղէմի դուստրեր,
Կեդարի վրանների պէս
եւ Սողոմոնի խորանի նման:

Մի՛ նայէք ինձ, որ թխացել եմ ու սեւացել,
քանզի խէթ նայեց արեգակն ինձ:
Իմ մօր որդիները կռուեցին ինձ հետ,
ինձ այգեստանի պահապան դրին,
բայց ես իմ այգին չպահպանեցի»:
Հարսն ասում է Փեսային.

«Պատմի՛ր ինձ, իմ հոգո՛ւ սիրած,
ու՞ր ես քո հօտը հովուում,
ո՞ւր ես հանգստի տանում միջօրէին,
որ չմոլորուեմ քո ընկերների երամակների մէջ»: ՄԱՐԴԸ Փեսան ասում է հարսին.

«Եթէ չգիտես, ո՜վ գեղեցիկդ կանանց մէջ,
թէ որտեղ կը գտնես ինձ,
գնա՛ հօտերի ոտնահետքերով
եւ քո ուլերն արածեցրո՛ւ հովիւների վրանների մօտ:

Ո՛վ իմ սիրելի, ես քեզ նմանեցրի փարաւոնի կառքին լծուած իմ երիվարներին»:
Օրիորդներն ասում են Հարսին.

«Գեղեցիկ են քո ծնօտները տատրակի ծնօտների նման,
եւ գեղեցիկ է քո պարանոցը,
ասես մանեակներով զարդարուած լինի:

Մենք քեզ կը զուգենք ոսկէ զարդի պէս,
որ ընդելուզուած է արծաթէ կիտուածքներով,

մինչեւ որ արքան քեզ իր գիրկն առնի»:
Հարսն ասում է իր եւ Փեսայի մասին.

«Իմ նարդոսը իր հոտը բուրեց.
ստաշխի փունջ է իմ սիրեցեալն ինձ համար,
որ պիտի հանգստանայ իմ ստինքների միջեւ:

Նոճու ողկոյզ է իմ սիրեցեալն ինձ համար՝
Ենգադդի այգիների մէջ»:
Փեսան ասում է Հարսին.

«Ահաւասիկ, ի՜նչ գեղեցիկ ես, ո՛վ իմ սիրելի,
ի՜նչ գեղեցիկ ես.
քո աչքերը նման են աղաւնիների»:
Հարսն ասում է Փեսային.

«Ի՜նչ բարետես ես, ահա, ո՛վ իմ սիրեցեալ,
եւ որքա՜ն գեղեցիկ ես գահաւորակի վրայ՝ հովանու ներքոյ:

Մեր տան գերանները մայրիներ են,
եւ նոճիներ են մեր առաստաղները»: