Իմաստուն եւ մարդասէր հոգին չի արդարացնում նրան,
ով հայհոյում է իր բերանով,
որովհետեւ Աստուած վկայ է նրա ներքին ցանկութիւններին,
նրա սրտի ճշմարիտ վերակացուն է
եւ նրա լեզուի ունկնդիրը:

Արդարեւ, Տիրոջ հոգին լցնում է տիեզերքը,
եւ Նա, որ պահում է ամէն ինչ, գիտէ, թէ ով ինչ է բարբառում:

Ուստի նա, ով անիրաւ բաներ է շշնջում,
չի ծածկուելու եւ չի խուսափելու արդարացի դատապարտութիւնից:

Ամբարիշտների խորհուրդների քննութիւն պիտի լինի,
նրանց ասածների լուրը պիտի հասնի Տիրոջը,
եւ նրանք պիտի կրեն իրենց անիրաւութիւննների պատիժը:

Նախանձախնդիր ականջը լսում է ամէն բան,
եւ քրթմնջիւնն ու շշնջիւնն անգամ չեն մնայ ծածուկ:

Ուստի այսուհետեւ զգո՛յշ եղէք անօգուտ քրթմնջիւնից
եւ բամբասանքներից խնայեցէ՛ք ձեր լեզուն,
որովհետեւ գաղտնի շշնջիւնը զուր չի անցնի,
եւ ստախօս բերանը կը սպանի հոգին:

Ձեր կեանքի մոլորութեամբ ձեզ մահ մի՛ ցանկացէք
եւ մի՛ սպանէք ձեր անձերը՝ ձեր իսկ ձեռքերի գործերով:

Արդարեւ, Աստուած մահ չի ստեղծել,
եւ նա չի ուրախանում ողջերի կորստեան համար:

Նա ամէն ինչ հաստատել է լինելու համար,
եւ աշխարհի գործերը փրկութեան համար են:
Ո՛չ մահաբեր թոյն կայ նրանց մէջ
ե՛ւ ոչ էլ դժոխքի թագաւորութիւն՝ երկրի վրայ,

որովհետեւ արդարութիւնը անմահ է:

Իսկ ամբարիշտները ձեռքով ու խօսքով իրենց մօտ կանչեցին մահը,
նրան իրենց բարեկամ համարեցին,
հալումաշ եղան եւ դաշինք կնքեցին նրա հետ.
եւ իսկապէս արժանի են բաժնեկից լինելու նրան: