Πρὸς τὸν πατριάρχην Ἀντιοχείας Μεθόδιον 30 δεκεμβρίου 1843

Ἐπιτυχὼν τοῦ ἁρμοδίου τούτου καιροῦ διὰ τῆς ἐν Δαμασκῷ ἐλεύσεως τοῦ ἐπιφέροντος τὸ παρόν μου, τολμῶ διὰ νὰ ἐπαναλάβω τὴν υἱικήν μου ὑπακοὴν καὶ ἀγάπην τὴν πρὸς τὴν μακαριότητά της. Εὐχαριστῶ τὸν Θεόν μου, ὅστις μὲ ἠξίωσε, διὰ νὰ ἰδῶ τὸ πρόσωπόν σας καὶ νὰ ἀπολαύσω τῶν ἀρετῶν σας, διὰ τῶν ὁποίων τὸ ὑποκείμενον τῆς μακαριότητός σας ἀεννάως ἐχαρακτηρίσθη εἰς τὴν ψυχήν μου. Διὰ τῶν μακαρίων σας εὐχῶν ἐγὼ καλῶς κατευοδόθην εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὰς 20 του δεκεμβρίου μηνός. Ἐπληρώθη τέλος καὶ ἡ ἐπιθυμία μου, ἥτις πρὸ πολλοῦ ἀνεπαύετο εἰς τὴν ψυχὴν μου. Ἐγὼ ἐμετανόησα, ἔκλαυσα καὶ ἐδεήθην εἰς τὴν ἁγίαν φάτνην καὶ εἰς τὸν πανάγιον τάφον τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἐν ᾧ εὑρισκόμην εἰς αὐτὰ τὰ ἅγια μέρη τῆς προσκυνήσεως, ἤμην μακάριος καὶ εὐτυχὴς εὶς ἐκείνας τὰς στιγμάς. Τώρα ἐγὼ καθαρότερα καταλαμβάνω, ὄτι ἡ ἀληθινὴ ἀνθρώπινος μακαριότης συνίσταται εἰς τὴν πνευματικὴν αὐτοῦ κοινωνίαν μὲ τὸν Θεόν. Παρακαλῶ τὸν πανάγαθον Θεόν, διὰ νὰ ὑπερπερισσεύσῃ τὰς πολυτίμους ἡμέρας τῆς ζωῆς σας εἰς παρηγορίαν ἐν Συρίᾳ ἐκκλησίας. Ἐπικαλούμενος δὲ τὰς μακαρίας αὐτῆς εὐχὰς καὶ εὐλογίας, μένω τῆς μακαριότητός της ὁ ταπεινότατος ὑποτακτικός της καὶ υἱός.

P. S. Σᾶς παρακαλῶ, νὰ εἰπῆτε τὸν ἅγιον ἀρχιμανδρίτην Ἀγαθάγγελον καὶ τὸν κύριον Ἰωάννην, ὄτι ἐγὼ τοὺς ἐνθυμοῦμαι αὐτοὺς καὶ τὴν πρὸς ἐμὲ καλοκαγαθίαν τους, καὶ ἐπιθυμῶ νὰ ἀπολαύσωσι κάθε τέλος ἀγαθὸν εἰς ὄφελος καὶ αὐτῆς τῆς προσκαίρου ζωῆς καὶ τῆς αἰωνίου αὐτῶν σωτηρίας. Ἐμένα πολὺ θὰ μὲ ὑποχρεώσουν, ἐὰν μὲ στείλουν τὸ ὀγληγορώτερον εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ διὰ μέσον τοῦ κυρίου Μόστρα τὰ ἀραβικὰ χειρογράμματα, διὰ τὰ ὁποῖα τοὺς ἐπαρακάλεσα, ἐπειδὴ ἐγὼ ἐδῶ ηὗρα ἔμπειρον μεταφραστήν, ὄστις θέλει νά μοι τὰ μεταφράσῃ ἀπὸ τὸ ἀραβικὸν εἰς τὸ γραικικόν. Πρὸς τούτοις παραδίδω εἰς τὴν εὔνοιάν της τὸν ἐπιφέροντα τὸ παρόν μου κύριον Μπερέζην, ὄστις διὰ βασιλικῆς προσταγῆς περιηγεῖται, διὰ νὰ τελειοποιηθῇ εἰς τὴν τουρκικὴν καὶ περσικὴν διάλεκτον.