ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΥ

Η ΚΑΘ» ΗΜΕΡΑΝ

Ιερεύς Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνων.

Αναγνώστης Αμήν.

Ιερεύς Δόξα σοί ο Θεός, δόξα σοί.

Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της Αληθείας, ο Πανταχού Παρών και τα Πάντα Πληρών, ο Θησαυρός των Αγαθών και Ζωής Χορτηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον, Αγαθέ τας ψυχάς ημών.

Αναγνώστης Αμήν. Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς (εκ γ»)

Δόξα... Καί νύν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών,

Δέσποτα, συγχώρησον τάς ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι καί ίασαι τάς ασθενείας ημών,

ένεκεν τού ονόματός σου.

Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον.

Δόξα... Καί νύν...

Πάτερ ημών ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω τό όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω τό θέλημά σου, ώς εν ουρανώ, καί επί τής γής. Τόν άρτον ημών τόν επιούσιον δός ημίν σήμερον, καί άφες ημίν τά οφειλήματα ημών, ώς καί ημείς άφίεμεν τοίς οφειλέταις ημών, καί μή εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από τού πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Αμήν.

Κύριε ελέησον ιβ"

Δόξα... Και νυν...

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ, Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών.

Ψαλμός 50

Ελέησόν με ο Θεός κατά τό μέγα ελεός σου καί κατά τό πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον τό ανόμημά μου

επί πλείον πλύνόν με από τής ανομίας μου καί από τής αμαρτίας μου καθάρισόν με

ότι τήν ανομίαν μου εγώ γινώσκω καί η αμαρτία μου ενώπιόν μού εστιν διά παντός

σοί μόνω ήμαρτον καί τό πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα όπως άν δικαιωθής εν τοίς λόγοις σου καί νικήσης εν τώ κρίνεσθαί σε

ιδού γάρ εν ανομίαις συνελήμφθην καί εν αμαρτίαις εκίσσησέν με η μήτηρ μου

ιδού γάρ αλήθειαν ηγάπησας τά άδηλα καί τά κρύφια τής σοφίας σου εδήλωσάς μοι

ραντιείς με υσσώπω καί καθαρισθήσομαι πλυνείς με καί υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι

ακουτιείς με αγαλλίασιν καί ευφροσύνην αγαλλιάσονται οστά τεταπεινωμένα

απόστρεψον τό πρόσωπόν σου από τών αμαρτιών μου καί πάσας τάς ανομίας μου εξάλειψον

καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός καί πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοίς εγκάτοις μου

μή απορρίψης με από τού προσώπου σου καί τό πνεύμα τό άγιόν σου μή αντανέλης απ» εμού

απόδος μοι τήν αγαλλίασιν τού σωτηρίου σου καί πνεύματι ηγεμονικώ στήρισόν με

διδάξω ανόμους τάς οδούς σου καί ασεβείς επί σέ επιστρέψουσιν

ρύσαί με εξ αιμάτων ο Θεός ο Θεός τής σωτηρίας μου αγαλλιάσεται η γλώσσά μου τήν δικαιοσύνην σου

κύριε τά χείλη μου ανοίξεις καί τό στόμα μου αναγγελεί τήν αίνεσίν σου

ότι ει ηθέλησας θυσίαν έδωκα άν ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις

θυσία τώ Θεώ πνεύμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουθενώσει

αγάθυνον κύριε εν τή ευδοκία σου τήν Σιων καί οικοδομηθήτω τά τείχη Ιερουσαλημ

τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης αναφοράν καί ολοκαυτώματα τότε ανοίσουσιν επί τό θυσιαστήριόν σου μόσχους.

Καί ευθύς

Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων.

Και εις έναν Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον Μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι» ου τα πάντα εγένετο. Τον δι» ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς. Και ανελθόντα εις τους Ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, Ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος. Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν διά των Προφητών. Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Ομολογώ εν Βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών. Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.

Είτα ψάλλεται, υπό τού Ιερέως, ισταμένου εν τώ Χορώ, καί τού Διακόνου, ή τού Αναγνώστου, ο Τ ρ ι α δ ι κ ό ς Κ α ν ώ ν τού Ήχου τής εβδομάδος μετά Στίχου,

Αγία Τριάς, ο Θεός, ελέησον καί σώσον ημάς.

Μετά τόν Τριαδικόν Κανόνα ψάλλομεν τά τέσσαρα Τριαδικά Μεγαλυνάρια, άτινα παραλείπονται, όταν συμπέση εν Κυριακή Δεσποτική εορτή.

ΤΡΙΑΔΙΚΑ ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ

Αξιόν εστιν ως αληθώς, τήν υπέρθεον υμνείν Τριάδα, Άναρχον Πατέρα καί παντουργόν, Συνάναρχον Λόγον, πρό αιώνων εκ τού Πατρός, αρρεύστως τεχθέντα, καί τό Άγιον Πνεύμα, τό εκ τού Πατρός αχρόνως εκπορευόμενον.

Αξιόν εστιν ως αληθώς, τού δοξάζειν σε τόν Θεόν Λόγον.

Όν φρίττει καί τρέμει τά Χερουβείμ, καί δοξολογούσιν αι Δυνάμεις τών ουρανών, τόν εξαναστάντα τριήμερον εκ τάφου, Χριστόν τόν ζωοδότην, φόβω δοξάσωμεν.

Υμνήσωμεν πάντες θεοπρεπώς, άσμασιν ενθέοις, τόν Πατέρα καί τόν Υιόν, καί Πνεύμα τό θείον, τρισυπόστατον κράτος, τήν μίαν Βασιλείαν, καί Κυριότητα.

Εκ νεκρών ιδούσα τόν σόν Υιόν, άχραντε Παρθένε, αναστάντα θεοπρεπώς, χαράς ανεκφράστου, η κτίσις επληρούτο, αυτόν δοξολογούσα, καί σέ γεραίρουσα.

Πληρωθέντων δέ τών Τριαδικών Μεγαλυναρίων, ο Αναγνώστης λέγει τό,

Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ, καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τών Σεραφείμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, τήν όντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.

Τρισάγιον, Μετανοίας (γ» ), Δόξα... Καί νύν... Παναγία Τριάς... Κύριε, ελέησον (γ»), Δόξα... Καί νύν... Πάτερ ημών...

Ο Ιερεύς, Ότι σού εστιν...

Κύριε έλέησον μ"

Δόξα... Και νυν...

Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ, καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τών Σεραφείμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, τήν όντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.

Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον Πατερ.

Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα ελεός Σου, δεόμεθά Σου, επάκουσον και ελέησον. Κύριε, ελέησον. (3)

Έτι δεόμεθα υπέρ τών ευσεβών καί ορθοδόξων Χριστιανών. Κύριε, ελέησον. (3)

Έτι δεόμεθα υπέρ του Αρχιεπισκόπου ημών, (δεινός) και πάσης της εν χριστώ ημών αδελφότητος. Κύριε, ελέησον. (3)

Έτι δεόμεθα υπέρ του ευσεβούς ημών Έθνους, πάσης Αρχής και Εξουσίας εν αυτώ, του κατά ξηράν θάλασσαν και αέρα φιλοχρίστου ημών στρατού. Κύριε, ελέησον. (3)

Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του Θεού, πάντων των ευσεβών και ορθοδόξων χριστιανών, των κατοικούντων και παρεπιδημούντων εν τη πόλη ταύτη, επιτρόπων, συνδορομητών και αφειρωτών του αγίου ναού τούτου. Κύριε, ελέησον. (3)

Έτι δεόμεθα υπέρ τού διαφυλαχθήναι τήν αγίαν Εκκλησίαν καί τήν πόλιν ταύτην, καί πάσαν πόλιν και χώραν από οργής, λοιμού, λιμού, σεισμού, καταποντισμού, πυρός, μαχαίρας, επιδρομής αλλοφύλων, εμφιλίου πολέμου, καί αιφνιδίου θανάτου, υπέρ τον ίλεων, ευμενή καί ευδιάλακτον, γενέσθαι τόν αγαθόν και φιλάνθρωπον Θεόν ημών, τού αποστρέψαι καί, διασκεδάσαι πάσαν οργήν και νόσον, τήν καθ» ημών κινουμένην, καί ρύσασθαι ημάς εκ τής επικειμένης δικαίας αυτού απειλής, καί ελέησαι ημάς. Κύριε, ελέησον. (3)

Έτι δεόμεθα καί υπέρ τού εισακούσαι Κύριον τόν Θεόν φωνής τής δεήσεως ημών τών αμαρτωλών, και ελέησαι ημάς. Κύριε, ελέησον. (3)

Επάκουσον ημών, ο Θεός, ο Σωτήρ ημών, η ελπίς πάντων τών περάτων τής γής καί τών εν θαλάσση μακράν, καί ίλεως, ίλεως γενού ημίν, Δέσποτα επί ταίς αμαρτίαις ημών, καί ελέησον ημάς. Ελεήμων γάρ και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Δόξα... Καί νύν... , Κύριε ελέησον (γ»), Δέσποτα/Πάτερ άγιε, ευλόγησον.

Δόξα σοι ο Θεός, η ελπίς ημών, Κύριε, δόξα Σοι.

(Ο αναστάς εκ νεκρών) Χριστός ο αληθινός Θεός ημών ταις πρεσβείαις της παναχράντου και παναμώμου αγίας Αυτού μητρός, δυνάμει του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, προστασίαις των τιμίων επουρανίων Δυνάμεων ασωμάτων, ικεσίαις του τιμίου, ενδόξου, προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου, των αγίων, ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων, των αγίων ενδόξων και καλλινίκων Μαρτύρων, των οσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών, των αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, και πάντων τον Αγίων, ελέησαι και σώσαι ημάς, ως αγαθός και φιλάνθρωπος και ελεήμων Θεός.

Είτα ο Ιερεύς λέγει (αποκρινομένων ημών τό Κύριε, ελέησον, συνεχώς).

Ευξώμεθα υπέρ ειρήνης τού κόσμου.

Υπερ τών ευσεβών καί ορθοδόξων Χριστιανών.

Υπέρ τού Αρχιεπισκόπου ημών (δείνος) καί πάσης τής εν Χριστώ ημών αδελφότητος.

Υπέρ τού ευσεβούς ημών έθνους.

Υπέρ ευοδώσεως καί ενισχύσεως τού φιλοχρίστου στρατού.

Υπερ τών απολειφθέντων πατέρων, καί αδελφών ημών.

Υπερ τών διακονούντων καί διακονησάντων ημίν.

Υπέρ τών μισούντων καί αγαπώντων ημάς.

Υπερ τών εντειλαμένων ημίν τοίς αναξίοις εύχεσθαι υπέρ αυτών.

Υπέρ αναρρύσεως τών αιχμαλώτων.

Υπερ τών εν θαλάσση καλώς πλεόντων.

Υπέρ τών εν ασθενείαις κατακειμένων.

Ευξώμεθα καί υπέρ ευφορίας τών καρπών τής γής.

Καί υπέρ πάντων τών προαναπαυσαμένων πατέρων καί αδελφών ημών, τών ενθάδε ευσεβώς κειμένων, καί απανταχού Ορθοδόξων.

Είπωμεν καί υπέρ εαυτών, τό Κύριε, ελέησον, (γ» ).

ο Ιερεύς Δι» ευχών...

ο Χορός. Αμήν.

Ιερεύς Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.

Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον αγαθέ, τας ψυχάς ημών. Αμήν.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Αμήν.

Κύριε ελέησον ιβ"

Δόξα... Και νυν...

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ, Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών.

Ψαλμός 5

Τά ρήματά μου ενώτισαι κύριε σύνες τής κραυγής μου

πρόσχες τή φωνή τής δεήσεώς μου ο βασιλεύς μου καί ο Θεός μου ότι πρός σέ προσεύξομαι κύριε

τό πρωί εισακουση τής φωνής μου τό πρωί παραστήσομαί σοι καί επόψομαι

ότι ουχί Θεός θέλων ανομίαν σύ εί ουδέ παροικήσει σοι πονηρευόμενος

ου διαμενούσιν παράνομοι κατέναντι τών οφθαλμών σου εμίσησας πάντας τούς εργαζομένους τήν ανομίαν

απολείς πάντας τούς λαλούντας τό ψεύδος άνδρα αιμάτων καί δόλιον βδελύσσεται κύριος

εγώ δέ εν τώ πλήθει τού ελέους σου εισελεύσομαι εις τόν οίκόν σου προσκυνήσω πρός ναόν άγιόν σου εν φόβω σου

κύριε οδήγησόν με εν τή δικαιοσύνη σου ένεκα τών εχθρών μου κατεύθυνον ενώπιόν μου τήν οδόν σου

ότι ουκ έστιν εν τώ στόματι αυτών αλήθεια η καρδία αυτών ματαία τάφος ανεωγμένος ο λάρυγξ αυτών ταίς γλώσσαις αυτών εδολιούσαν

κρίνον αυτούς ο Θεός αποπεσάτωσαν από τών διαβουλίων αυτών κατά τό πλήθος τών ασεβειών αυτών έξωσον αυτούς ότι παρεπίκρανάν σε κύριε

καί ευφρανθήτωσαν πάντες οι ελπίζοντες επί σέ εις αιώνα αγαλλιάσονται καί

κατασκηνώσεις εν αυτοίς καί καυχήσονται εν σοί παντες οι αγαπώντες τό όνομά σου

ότι σύ ευλογήσεις δίκαιον κύριε ως όπλω ευδοκίας εστεφάνωσας ημάς

Ψαλμός 89

Κύριε καταφυγή εγενηθης ημίν εν γενεά καί γενεά

πρό τού όρη γενηθήναι καί πλασθήναι τήν γήν καί τήν οικουμένην καί από τού αιώνος έως τού αιώνος σύ εί

μή αποστρέψης άνθρωπον εις ταπείνωσιν καί είπας επιστρέψατε υιοί ανθρώπων

ότι χιλια έτη εν οφθαλμοίς σου, Κύριε ως ημέρα η εχθές ήτις διήλθεν καί φυλακή εν νυκτί

τά εξουδενώματα αυτών έτη έσονται τό πρωί ωσεί χλόη παρέλθοι

τό πρωί ανθήσαι καί παρέλθοι τό εσπέρας αποπέσοι σκληρυνθείη καί ξηρανθείη

ότι εξελίπομεν εν τή οργή σου καί εν τώ θυμώ σου εταράχθημεν

έθου τάς ανομίας ημών ενώπιόν σου ο αιών ημών εις φωτισμόν τού προσώπου σου

ότι πάσαι αι ημέραι ημών εξέλιπον καί εν τή οργή σου εξελίπομεν τά έτη ημών ως αράχνην εμελέτων

αι ημέραι τών ετών ημών εν αυτοίς εβδομήκοντα έτη εάν δέ εν δυναστείαις ογδοήκοντα έτη καί τό πλείον αυτών κόπος καί πόνος ότι επήλθεν πραϋτης εφ» ημάς καί παιδευθησόμεθα

τίς γινώσκει τό κράτος τής οργής σου καί από τού φόβου σου τόν θυμόν σου

εξαριθμήσασθαι τήν δεξιάν σου ούτως γνώρισον καί τούς πεπεδημένους τή καρδία εν σοφία

επίστρεψον Κύριε έως πότε καί παρακλήθητι επί τοίς δούλοις σου

ενεπλήσθημεν τό πρωί τού ελέους σου καί ηγαλλιασάμεθα καί ευφράνθημεν εν πάσαις ταίς ημέραις ημών

ευφράνθημεν ανθ» ων ημερών εταπείνωσας ημάς ετών ων είδομεν κακά

καί ιδέ επί τούς δούλους σου καί τά έργα σου καί οδήγησον τούς υιούς αυτών

καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ» ημάς καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ» ημάς

Ψαλμός 100

Έλεος καί κρίσιν άσομαί σοι Κύριε

ψαλώ καί συνήσω εν οδώ αμώμω πότε ήξεις πρός με διεπορευόμην εν ακακία καρδίας μου εν μέσω τού οίκου μου

ου προεθέμην πρό οφθαλμών μου πράγμα παράνομον ποιούντας παραβάσεις εμίσησα

ουκ εκολλήθη μοι καρδία σκαμβή εκκλίνοντος απ» εμού τού πονηρού ουκ εγίνωσκον

τόν καταλαλούντα λάθρα τού πλησίον αυτού τούτον εξεδίωκον υπερηφάνω οφθαλμώ καί απλήστω καρδία τούτω ου συνήσθιον

οι οφθαλμοί μου επί τούς πιστούς τής γής τού συγκαθήσθαι αυτούς μετ» εμού πορευόμενος εν οδώ αμώμω ουτός μοι ελειτούργει

ου κατώκει εν μέσω τής οικίας μου ποιών υπερηφανίαν λαλών άδικα ου κατεύθυνεν εναντίον τών οφθαλμών μου

εις τάς πρωίας απέκτεννον πάντας τούς αμαρτωλούς τής γής τού εξολεθρεύσαι εκ πόλεως Κυρίου πάντας τούς εργαζομένους τήν ανομίαν

Δόξα... Καί νύν... Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα. Δόξα σοι ο Θεός, Κύριε, ελέησον (γ»)

Δόξα...

Απολυτίκιον τής ημέρας

Καί νύν... Θεοτοκίον

Τί σε καλέσωμεν, ώ Κεχαριτωμένη; Ουρανόν, ότι ανέτειλας τόν Ήλιον τής δικαιοσύνης. Παράδεισον, ότι εβλάστησας τό άνθος τής αφθαρσίας. Παρθένον, ότι έμεινας άφθορος. αγνήν Μητέρα, ότι έσχες σαίς αγίαις αγκάλαις υιόν, τόν πάντων Θεόν. Αυτόv ικέτευε, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Τά διαβήματά μου κατεύθυνοv κατά τό λόγιόν σου, καί μή κατακυριευσάτω μου πάσα ανομία.

Λύτρωσαί με από συκοφαντίας ανθρώπωv, καί φυλάξω τάς εντολάς σου.

Τό πρόσωπόν σου επίφανον επί τόν δούλόν σου, καί δίδαξόν με τά δικαιώματά σου.

Πληρωθήτω τό στόμα μου αιvέσεώς σου, Κύριε, όπως υμνήσω τήν δόξαν σου, όληv τήv ημέραν τήv μεγαλοποέπειάv σου.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Κοντάκιον τής ημέρας

Κύριε έλέησον μ«

Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος Χριστός ο Θεός, ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πολυέσπλαγχνος, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, ο πάντας καλών προς σωτηρίαν διά της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών , αυτός. Κύριε, πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύτη τας εντεύξεις και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς σου. Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον , τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως, κακών και οδύνης. Τείχισον ημάς αγίοις σου Αγγέλοις, ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως και εις την επίγνωσιν της απροσίτου σου δόξης, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Κύριε ελέησον γ»

Δόξα... Και νυν...

Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ, καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τών Σεραφείμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, τήν όντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.

Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον Πατερ.

Χριστέ, τό φώς τό αληθιvόv, τό φωτίζον καί αγιάζον πάντα άνθρωπον ερχόμεvοv εις τόν κόσμον, σημειωθήτω εφ» ημάς τό φώς τού προσώπου σου, ίνα εν αυτώ οψώμεθα φώς τό απρόσιτον, καί κατεύθυνον τά διαβήματα ημώv πρός εργασίαν τώv εντολών σου, πρεσβείαις τής παναχράντου σου Μητρός, καί πάντων σου τών αγίων. Αμήv.

Δόξα... Και νυν... Κύριε ελέησον γ"

ο Ιερεύς αμέσως τήν Απόλυσιν

Ιερεύς Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.

Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον αγαθέ, τας ψυχάς ημών. Αμήν.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Αμήν.

Κύριε ελέησον ιβ"

Δόξα... Και νυν...

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ, Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών.

Ψαλμός 16

Εισάκουσον Κύριε τής δικαιοσύνης μου πρόσχες τή δεήσει μου ενώτισαι τής προσευχής μου ουκ εν χείλεσιν δολίοις

εκ προσώπου σου τό κρίμα μου εξέλθοι οι οφθαλμοί μου ιδέτωσαν ευθύτητας

εδοκίμασας τήν καρδίαν μου επεσκέψω νυκτός επύρωσάς με καί ουχ ευρέθη εν εμοί αδικία

όπως άν μή λαλήση τό στόμα μου τά έργα τών ανθρώπων διά τούς λόγους τών χειλέων σου εγώ εφύλαξα οδούς σκληράς

κατάρτισαι τά διαβήματά μου εν ταίς τρίβοις σου ίνα μή σαλευθώσιν τά διαβήματά μου

εγώ εκέκραξα ότι επήκουσάς μου ο Θεός κλίνον τό ούς σου εμοί καί εισάκουσον τών ρημάτων μου

θαυμάστωσον τά ελέη σου ο σώζων τούς ελπίζοντας επί σέ εκ τών ανθεστηκότων τή δεξιά σου

φύλαξόν με ως κόραν οφθαλμού εν σκέπη τών πτερύγων σου σκεπάσεις με

από προσώπου ασεβών τών ταλαιπωρησάντων με οι εχθροί μου τήν ψυχήν μου περιέσχον

τό στέαρ αυτών συνέκλεισαν τό στόμα αυτών ελάλησεν υπερηφανίαν

εκβάλλοντές με νυνί περιεκύκλωσάν με τούς οφθαλμούς αυτών έθεντο εκκλίναι εν τή γή

υπέλαβόν με ωσεί λέων έτοιμος εις θήραν καί ωσεί σκύμνος οικών εν αποκρύφοις

ανάστηθι Κύριε πρόφθασον αυτούς καί υποσκέλισον αυτούς ρύσαι τήν ψυχήν μου από ασεβούς ρομφαίαν σου από εχθρών τής χειρός σου

Κύριε από ολίγων από γής διαμέρισον αυτούς εν τή ζωή αυτών καί τών κεκρυμμένων σου επλήσθη η γαστήρ αυτών εχορτάσθησαν υιών καί αφήκαν τά κατάλοι πα τοίς νηπίοις αυτών

εγώ δέ εν δικαιοσύνη οφθήσομαι τώ προσώπω σου χορτασθήσομαι εν τώ οφθήναι τήν δόξαν σου

Ψαλμός 24

Πρός σέ, Κύριε, ήρα τήν ψυχήν μου, ο Θεός μου, επί σοί πέποιθα, μή καταισχυνθείην εις τόν αιώνα.

Μηδέ καταγελασάτωσάν με οι εχθροί μου, καί γάρ πάντες οι υπομένοντές σε, ου μή καταισχυνθώσιν.

Αισχυνθήτωσαν οι ανομούντες διακενής, Τάς οδούς σου, Κύριε, γνώρισόν μοι, καί τάς τρίβους σου δίδαξόν με.

Οδήγησόν με επί τήν αλήθειάν σου, καί δίδαξόν με, ότι σύ εί ο Θεός ο σωτήρ μου, καί σέ υπέμεινα όλην τήν ημέραν.

Μνήσθητι τών οικτιρμών σου, Κύριε, καί τά ελέη σου, ότι από τού αιώνός εισιν.

Αμαρτίας νεότητός μου καί αγνοίας μου μή μνησθής.

Κατά τό έλεός σου μνήσθητί μου σύ, ένεκεν τής χρηστότητός σου, Κύριε,

Χρηστός καί ευθύς ο Κύριος, διά τούτο νομοθετήσει αμαρτάνοντας εν οδώ.

Οδηγήσει πραείς εν κρίσει, διδάξει πραείς οδούς αυτού.

Πάσαι αι οδοί Κυρίου έλεος, καί αλήθεια τοίς εκζητούσι τήν διαθήκην αυτού, καί τά μαρτύρια αυτού.

Ένεκεν τού ονόματός σου, Κύριε, καί ιλάσθητι τή αμαρτία μου, πολλή γάρ εστι.

Τίς εστιν άνθρωπος ο φοβούμενος τόν Κύριον; νομοθετήσει αυτώ εν οδώ ή ηρετίσατο.

Η ψυχή αυτού εν αγαθοίς αυλισθήσεται, καί τό σπέρμα αυτού κληρονομήσει γήν,

Κραταίωμα Κύριος τών φοβουμένων αυτόν, καί η διαθήκη αυτού δηλώσει αυτοίς.

Οι οφθαλμοί μου διά παντός πρός τόν Κύριον, ότι αυτός εκσπάσει εκ παγίδος τους πόδας μου.

Επίβλεψον επ» εμέ, καί ελέησόν με, ότι μονογενής καί πτωχός ειμι εγώ,

Αι θλίψεις τής καρδίας μου επληθύνθησαν, εκ τών αναγκών μου εξάγαγέ με.

Ίδε τήν ταπείνωσίν μου, καί τόν κόπον μου, καί άφες πάσας τάς αμαρτίας μου,

Ίδε τούς εχθρούς μου, ότι επληθύνθησαν, καί μίσος άδικον εμίσησάν με.

Φύλαξον τήν ψυχήν μου, καί ρύσαί με, μή καταισχυνθείην ότι ήλπισα επί σέ.

Άκακοι καί ευθείς εκολλώντό μοι, ότι υπέμεινά σε, Κύριε.

Λύτρωσαι, ο Θεός, τόν Ισραήλ εκ πασών τών θλίψεων αυτού.

Ψαλμός 50

Ελέησόν με ο Θεός κατά τό μέγα ελεός σου καί κατά τό πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον τό ανόμημά μου

επί πλείον πλύνόν με από τής ανομίας μου καί από τής αμαρτίας μου καθάρισόν με

ότι τήν ανομίαν μου εγώ γινώσκω καί η αμαρτία μου ενώπιόν μού εστιν διά παντός

σοί μόνω ήμαρτον καί τό πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα όπως άν δικαιωθής εν τοίς λόγοις σου καί νικήσης εν τώ κρίνεσθαί σε

ιδού γάρ εν ανομίαις συνελήμφθην καί εν αμαρτίαις εκίσσησέν με η μήτηρ μου

ιδού γάρ αλήθειαν ηγάπησας τά άδηλα καί τά κρύφια τής σοφίας σου εδήλωσάς μοι

ραντιείς με υσσώπω καί καθαρισθήσομαι πλυνείς με καί υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι

ακουτιείς με αγαλλίασιν καί ευφροσύνην αγαλλιάσονται οστά τεταπεινωμένα

απόστρεψον τό πρόσωπόν σου από τών αμαρτιών μου καί πάσας τάς ανομίας μου εξάλειψον

καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός καί πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοίς εγκάτοις μου

μή απορρίψης με από τού προσώπου σου καί τό πνεύμα τό άγιόν σου μή αντανέλης απ» εμού

απόδος μοι τήν αγαλλίασιν τού σωτηρίου σου καί πνεύματι ηγεμονικώ στήρισόν με

διδάξω ανόμους τάς οδούς σου καί ασεβείς επί σέ επιστρέψουσιν

ρύσαί με εξ αιμάτων ο Θεός ο Θεός τής σωτηρίας μου αγαλλιάσεται η γλώσσά μου τήν δικαιοσύνην σου

κύριε τά χείλη μου ανοίξεις καί τό στόμα μου αναγγελεί τήν αίνεσίν σου

ότι ει ηθέλησας θυσίαν έδωκα άν ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις

θυσία τώ Θεώ πνεύμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουθενώσει

αγάθυνον κύριε εν τή ευδοκία σου τήν Σιων καί οικοδομηθήτω τά τείχη Ιερουσαλημ

τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης αναφοράν καί ολοκαυτώματα τότε ανοίσουσιν επί τό θυσιαστήριόν σου μόσχους

Δόξα... Καί νύν... Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα. Δόξα σοι ο Θεός, Κύριε, ελέησον (γ»)

Δόξα...

Απολυτίκιον τής ημέρας

Καί νύν... Θεοτοκίον

Θεοτόκε, σύ εί η άμπελος η αληθινή, η βλαστήσασα τόν καρπόν τής ζωής. Σέ ικετεύομεν, πρέσβευε, Δέσποινα, μετά τών Αποστόλων, καί πάντων τών Αγίων, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Κύριος ο Θεός ευλογητός, ευλογητός Κύριος ημέραν καθ» ημέραν. κατευοδώσαι ημίν ό Θεός τών σωτηρίων ημών, ο Θεός ημών, ο Θεός τού σώζειν.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Κοντάκιον τής ημέρας

Κύριε έλέησον μ«

Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος Χριστός ο Θεός, ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πολυέσπλαγχνος, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, ο πάντας καλών προς σωτηρίαν διά της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών , αυτός. Κύριε, πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύτη τας εντεύξεις και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς σου. Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον , τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως, κακών και οδύνης. Τείχισον ημάς αγίοις σου Αγγέλοις, ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως και εις την επίγνωσιν της απροσίτου σου δόξης, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Κύριε ελέησον γ»

Δόξα... Και νυν...

Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ, καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τών Σεραφείμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, τήν όντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.

Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον Πατερ.

Δέσποτα Θεέ, Πάτερ Παντοκράτορ, Κύριε, Υιέ μονογενές, Ιησού Χριστέ, καί Άγιον Πνεύμα, μία Θεότης, μία Δύναμις, ελέησόν με τόν αμαρτωλοv. καί οίς επίστασαι κρίμασι, σώσόν με τόν ανάξιον δούλόv σου, ότι ευλογητός εί εις τούς αιώνας τών αιώνωv. Αμήν.

Δόξα... Και νυν... Κύριε ελέησον γ"

ο Ιερεύς αμέσως τήν Απόλυσιν

Ιερεύς Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.

Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον αγαθέ, τας ψυχάς ημών. Αμήν.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Αμήν.

Κύριε ελέησον ιβ"

Δόξα... Και νυν...

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ, Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών.

Ψαλμός 53

Ο Θεός εν τώ ονόματί σου σώσόν με καί εν τή δυνάμει σου κρίνόν με

ο Θεός εισάκουσον τής προσευχής μου ενώτισαι τά ρήματα τού στόματός μου

ότι αλλότριοι επανέστησαν επ» εμέ καί κραταιοί εζήτησαν τήν ψυχήν μου ου προέθεντο τόν Θεόν ενώπιον αυτών

ιδού γάρ ο Θεός βοηθεί μοι καί ο Κύριος αντιλήμπτωρ τής ψυχής μου

αποστρέψει τά κακά τοίς εχθροίς μου εν τή αληθεία σου εξολέθρευσον αυτούς

εκουσίως θύσω σοι εξομολογήσομαι τώ ονόματί σου Κύριε ότι αγαθόν

ότι εκ πάσης θλίψεως ερρύσω με καί εν τοίς εχθροίς μου επείδεν ο οφθαλμός μου

Ψαλμός 54

Ενώτισαι ο Θεός τήν προσευχήν μου καί μή υπερίδης τήν δέησίν μου

πρόσχες μοι καί εισάκουσόν μου ελυπήθην εν τή αδολεσχία μου καί εταράχθην

από φωνής εχθρού καί από θλίψεως αμαρτωλού ότι εξέκλιναν επ» εμέ ανομίαν καί εν οργή ενεκότουν μοι

η καρδία μου εταράχθη εν εμοί καί δειλία θανάτου επέπεσεν επ» εμέ

φόβος καί τρόμος ήλθεν επ» εμέ καί εκάλυψέν με σκότος

καί είπα τίς δώσει μοι πτέρυγας ωσεί περιστεράς καί πετασθήσομαι καί καταπαύσω

ιδού εμάκρυνα φυγαδεύων καί ηυλίσθην εν τή ερήμω

προσεδεχόμην τόν σώζοντά με από ολιγοψυχίας καί καταιγίδος

καταπόντισον Κύριε καί καταδίελε τάς γλώσσας αυτών ότι είδον ανομίαν καί αντιλογίαν εν τή πόλει

ημέρας καί νυκτός κυκλώσει αυτήν επί τά τείχη αυτής ανομία καί κόπος εν μέσω αυτής καί αδικία

καί ουκ εξέλιπεν εκ τών πλατειών αυτής τόκος καί δόλος

ότι ει εχθρός ωνείδισέν με υπήνεγκα άν καί ει ο μισών με επ» εμέ εμεγαλορρημόνησεν εκρύβην άν απ» αυτού

σύ δέ άνθρωπε ισόψυχε ηγεμών μου καί γνωστέ μου

ός επί τό αυτό μοι εγλύκανας εδέσματα εν τώ οίκω τού Θεού επορεύθημεν εν ομονοία

ελθέτω θάνατος επ» αυτούς καί καταβήτωσαν εις άδου ζώντες ότι πονηρίαι εν ταίς παροικίαις αυτών εν μέσω αυτών

εγώ δέ πρός τόν Θεόν εκέκραξα καί ο Κύριος εισήκουσέν μου

εσπέρας καί πρωί καί μεσημβρίας διηγήσομαι απαγγελώ καί εισακούσεται τής φωνής μου

λυτρώσεται εν ειρήνη τήν ψυχήν μου από τών εγγιζόντων μοι ότι εν πολλοίς ήσαν σύν εμοί

εισακούσεται ο Θεός καί ταπεινώσει αυτούς ο υπάρχων πρό τών αιώνων

ου γάρ εστιν αυτοίς αντάλλαγμα καί ουκ εφοβήθησαν τόν Θεόν

εξέτεινεν τήν χείρα αυτού εν τώ αποδιδόναι εβεβήλωσαν τήν διαθήκην αυτού

διεμερίσθησαν από οργής τού προσώπου αυτού καί ήγγισεν η καρδία αυτού ηπαλύνθησαν οι λόγοι αυτού υπέρ έλαιον καί αυτοί εισιν βολίδες

επίρριψον επί Κύριον τήν μέριμνάν σου καί αυτός σε διαθρέψει ου δώσει εις τόν αιώνα σάλον τώ δικαίω

σύ δέ ο Θεός κατάξεις αυτούς εις φρέαρ διαφθοράς άνδρες αιμάτων καί δολιότητος ου μή ημισεύσωσιν τάς ημέρας αυτών εγώ δέ ελπιώ επί σέ Κύριε

Ψαλμός 90

Ο κατοικών εν βοηθεία τού Υψίστου, εν σκέπη τού Θεού τού ουρανού αυλισθήσεται.

Ερεί τώ Κυρίω, Αντιλήπτωρ μου εί, καί καταφυγή μου, ο Θεός μου, καί ελπιώ επ» αυτόν.

Ότι αυτός ρύσεταί σε εκ παγίδος θηρευτών, καί από λόγου ταραχώδους.

Εν τοίς μεταφρένοις αυτού επισκιάσει σοι, καί υπό τάς πτέρυγας αυτού ελπιείς, όπλω κυκλώσει σε η αλήθεια αυτού.

Όυ φοβηθήση από φόβου νυκτερινού, από βέλους πετομένου ημέρας.

Από πράγματος εν σκότει διαπορευομένου, από συμπτώματος καί δαιμονίου μεσημβρινού.

Πεσείται εκ τού κλίτους σου χιλιάς, καί μυριάς εκ δεξιών σου, πρός σέ δέ ουκ εγγιεί.

Πλήν τοίς οφθαλμοίς σου κατανοήσεις, καί ανταπόδοσιν αμαρτωλών όψει.

Ότι σύ, Κύριε, η ελπίς μου, τόν Ύψιστον έθου καταφυγήν σου.

Όυ προσελεύσεται πρός σέ κακά, καί μάστιξ ουκ εγγιεί εν τώ σκηνώματί σου.

Ότι τοίς Αγγέλοις αυτού εντελείται περί σού, τού διαφυλάξαι σε εν πάσαις ταίς οδοίς σου.

Επί χειρών αρούσί σε, μήποτε προσκόψης πρός λίθον τόν πόδα σου.

Επί ασπίδα καί βασιλίσκον επιβήσει, καί καταπατήσεις λέοντα καί δράκοντα,

Ότι επ» εμέ ήλπισε, καί ρύσομαι αυτόν, σκεπάσω αυτόν, ότι εγνω τό όνομά μου.

Κεκράξεται πρός με, καί εισακούσομαι αυτού, μετ» αυτού ειμι εν θλίψει, εξελούμαι αυτόν, καί δοξάσω αυτόν.

Μακρότητα ημερών εμπλήσω αυτόν, καί δείξω αυτώ τό σωτή ριόν μου

Δόξα... Καί νύν... Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα. Δόξα σοι ο Θεός, Κύριε, ελέησον (γ»)

Δόξα...

Απολυτίκιον τής ημέρας

Καί νύν... Θεοτοκίον

Ότι ούκ έχομεv παρρησίαν διά τά πολλά ημώv αμαρτήματα, σύ τόν εκ σού γεννηθέντα δυσώπησον, Θεοτόκε Παρθένε. πολλά γάρ ισχύει δέησις Μητρός πρός ευμέvειαν Δεσπότου. Μή παρίδης αμαρτωλώv ικεσίας η πάνσεμνος, ότι ελεήμων εστί, καί σώζειν δυvάμενος, ο καί παθείv υπέρ ημώv καταδεξάμεvος.

Ταχύ προκαταλαβέτωσαv ημάς οι οικτιρμοί σου, Κύριε, ότι επτωχεύσαμεv σφόδρα. βοήθησοv ημίv, ο Θεός,ο Σωτήρ ημών, έvεκεν τής δόξης τού ονόματός σου. Κύριε, ρύσαι ημάς, καί ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών, ένεκεν τού ονοματός σου.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Κοντάκιον τής ημέρας

Κύριε έλέησον μ«

Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος Χριστός ο Θεός, ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πολυέσπλαγχνος, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, ο πάντας καλών προς σωτηρίαν διά της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών , αυτός. Κύριε, πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύτη τας εντεύξεις και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς σου. Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον , τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως, κακών και οδύνης. Τείχισον ημάς αγίοις σου Αγγέλοις, ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως και εις την επίγνωσιν της απροσίτου σου δόξης, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Κύριε ελέησον γ»

Δόξα... Και νυν...

Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ, καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τών Σεραφείμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, τήν όντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.

Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον Πατερ.

Θεέ, καί Κύριε τών δυvάμεων καί πάσης κτίσεως Δημιουργέ, ο διά σπλάγχνα ανεικάστου ελέους σου τόν μοvογενή σου Υιόv, τόv Κύριον ημών Ιησούv Χριστόν, καταπέμψας επί σωτηρία τού γένους ημών, καί διά τού τιμίου αυτού Σταυρού τό χειρόγραφον τών αμαρτιών ημών διαρρήξας, καί θριαμβεύσας εv αυτώ τάς αρχάς καί εξουσίας τού σκότους. Αυτός Δέσποτα φιλάνθρωπε, πρόσδεξαι καί ημών τώv αμαρτωλώv τάς ευχαριστηρίους ταύτας, καί ικετηρίους εντεύξεις, καί ρύσαι ημάς από παντός ολεθρίου καί σκοτεινού παραπτώματος, καί πάντων τώv κακώσαι ημάς ζητούvτων ορατών καί αοράτων εχθρώv. Καθήλωσοv εκ τού φόβου σου τάς σάρκας ημώv, καί μή εκκλίνης τάς καρδίας ημώv εις λόγους, ή εις λογισμούς πονηρίας. αλλά τώ πόθω σου τρώσοv ημώv τάς ψυχάς. Ίvα διά παντός πρός σέ ατεvίζοντες, καί τώ παρά σού φωτί οδηγούμεvοι, σέ τό απρόσιτον και αϊδιοv κατοπτεύοντες φώς, ακατάπαυστόv σοι τήv εξομολόγησιν, καί ευχαριστίαν αναπέμπωμεv, τώ ανάρχω Πατρί, σύv τώ μοvογενεί σου Υιώ, καί τώ παvαγίω καί αγαθώ καί ζωοποιώ σου Πνεύματι, νύv καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώvων. Αμήν.

Δόξα... Και νυν... Κύριε ελέησον γ"

ο Ιερεύς αμέσως τήν Απόλυσιν

Ιερεύς Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.

Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον αγαθέ, τας ψυχάς ημών. Αμήν.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Αμήν.

Κύριε ελέησον ιβ"

Δόξα... Και νυν...

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ, Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών.

Ψαλμός 83

Ως αγαπητά τά σκηνώματά σου Κύριε τών δυνάμεων

επιποθεί καί εκλείπει η ψυχή μου εις τάς αυλάς τού Κυρίου η καρδία μου καί η σάρξ μου ηγαλλιάσαντο επί Θεόν ζώντα

καί γάρ στρουθίον εύρεν εαυτώ οικίαν καί τρυγών νοσσιάν εαυτή ου θήσει τά νοσσία αυτής τά θυσιαστήριά σου Κύριε τών δυνάμεων ο βασιλεύς μου καί ο Θεός μου

μακάριοι οι κατοικούντες εν τώ οίκω σου εις τούς αιώνας τών αιώνων αινέσουσίν σε

μακάριος ανήρ ου εστιν η αντίλημψις αυτού παρά σού Κύριε αναβάσεις εν τή καρδία αυτού διέθετο

εν τή κοιλάδι τού κλαυθμώνος εις τόπον όν έθετο καί γάρ ευλογίας δώσει ο νομοθετών

πορεύσονται εκ δυνάμεως εις δύναμιν οφθήσεται ο Θεός τών θεών εν Σιων

Κύριε ο Θεός τών δυνάμεων εισάκουσον τής προσευχής μου ενώτισαι ο Θεός Ιακωβ

υπερασπιστά ημών ιδέ ο Θεός καί επίβλεψον επί τό πρόσωπον τού χριστού σου

ότι κρείσσων ημέρα μία εν ταίς αυλαίς σου υπέρ χιλιάδας εξελεξάμην παραρριπτείσθαι εν τώ οίκω τού Θεού μάλλον ή οικείν εν σκηνώμασιν αμαρτωλών

ότι έλεον καί αλήθειαν αγαπά Κύριος ο Θεός χάριν καί δόξαν δώσει Κύριος ου στερήσει τά αγαθά τούς πορευομένους εν ακακία

Κύριε τών δυνάμεων μακάριος άνθρωπος ο ελπίζων επί σέ

Ψαλμός 84

Ευδόκησας Κύριε τήν γήν σου απέστρεψας τήν αιχμαλωσίαν Ιακωβ

αφήκας τάς ανομίας τώ λαώ σου εκάλυψας πάσας τάς αμαρτίας αυτών

κατέπαυσας πάσαν τήν οργήν σου απέστρεψας από οργής θυμού σου

επίστρεψον ημάς ο Θεός τών σωτηρίων ημών καί απόστρεψον τόν θυμόν σου αφ» ημών

μή εις τόν αιώνα οργισθήση ημίν ή διατενείς τήν οργήν σου από γενεάς εις γενεάν

ο Θεός σύ επιστρέψας ζωώσεις ημάς καί ο λαός σου ευφρανθήσεται επί σοί

δείξον ημίν Κύριε τό έλεός σου καί τό σωτήριόν σου δώης ημίν

ακούσομαι τί λαλήσει εν εμοί Κύριος ο Θεός ότι λαλήσει ειρήνην επί τόν λαόν αυτού καί επί τούς οσίους αυτού καί επί τούς επιστρέφοντας πρός αυτόν καρδίαν

πλήν εγγύς τών φοβουμένων αυτόν τό σωτήριον αυτού τού κατασκηνώσαι δόξαν εν τή γή ημών

έλεος καί αλήθεια συνήντησαν δικαιοσύνη καί ειρήνη κατεφίλησαν

αλήθεια εκ τής γής ανέτειλεν καί δικαιοσύνη εκ τού ουρανού διέκυψεν

καί γάρ ο Κύριος δώσει χρηστότητα καί η γή ημών δώσει τόν καρπόν αυτής

δικαιοσύνη εναντίον αυτού προπορεύσεται καί θήσει εις οδόν τά διαβήματα αυτού

Ψαλμός 85

Κλίνον κύριε τό ούς σου καί επάκουσόν μου ότι πτωχός καί πένης ειμί εγώ

φύλαξον τήν ψυχήν μου ότι όσιός ειμι σώσον τόν δούλόν σου ο Θεός μου τόν ελπίζοντα επί σέ

ελέησόν με κύριε ότι πρός σέ κεκράξομαι όλην τήν ημέραν

εύφρανον τήν ψυχήν τού δούλου σου ότι πρός σέ κύριε ήρα τήν ψυχήν μου

ότι σύ κύριε χρηστός καί επιεικής καί πολυέλεος πάσι τοίς επικαλουμένοις σε

ενώτισαι κύριε τήν προσευχήν μου καί πρόσχες τή φωνή τής δεήσεώς μου

εν ημέρα θλίψεώς μου εκέκραξα πρός σέ ότι εισήκουσάς μου

ουκ έστιν όμοιός σοι εν θεοίς κύριε καί ουκ έστιν κατά τά έργα σου πάντα τά έθνη όσα εποίησας ήξουσιν καί προσκυνήσουσιν ενώπιόν σου κύριε καί δοξάσουσιν τό όνομά σου

ότι μέγας εί σύ καί ποιών θαυμάσια σύ εί ο Θεός μόνος ο μέγας

οδήγησόν με κύριε τή οδώ σου καί πορεύσομαι εν τή αληθεία σου ευφρανθήτω η καρδία μου τού φοβείσθαι τό όνομά σου

εξομολογήσομαί σοι κύριε ο Θεός μου εν όλη καρδία μου καί δοξάσω τό όνομά σου εις τόν αιώνα

ότι τό έλεός σου μέγα επ» εμέ καί ερρύσω τήν ψυχήν μου εξ άδου κατωτάτου

ο Θεός παράνομοι επανέστησαν επ» εμέ καί συναγωγή κραταιών εζήτησαν τήν ψυχήν μου καί ου προέθεντό σε ενώπιον αυτών

καί σύ κύριε ο Θεός οικτιρμών καί ελεήμων μακρόθυμος καί πολυέλεος καί αληθινός

επίβλεψον επ» εμέ καί ελέησόν με δός τό κράτος σου τώ παιδί σου καί σώσον τόν υιόν τής παιδίσκης σου

ποίησον μετ» εμού σημείον εις αγαθόν καί ιδέτωσαν οι μισούντές με καί αισχυνθήτωσαν ότι σύ κύριε εβοήθησάς μοι καί παρεκάλεσάς με

Δόξα... Καί νύν... Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα. Δόξα σοι ο Θεός, Κύριε, ελέησον (γ»)

Δόξα...

Απολυτίκιον τής ημέρας

Καί νύν... Θεοτοκίον

Ο δι» ημάς γεννηθείς εκ Παρθέvου, καί σταύρωσιν υπομείνας Αγαθέ, ο θανάτω τόν θάνατον σκυλεύσας, καί έγερσιν δείξας ως Θεός, μή παρίδης ούς έπλασας τή χειρί σου, δείξον τήν φιλανθρωπίαν σου ελεήμον, δέξαι τήv τεκούσάν σε Θεοτόκοv, πρεσβεύουσαv υπέρ ημών, καί σώσοv, Σωτήρ ημών, λαόν απεγνωσμένον.

Μή δή παραδώης ημάς εις τέλος, διά τό όνομά σου τό Άγιοv, καί μή διασκεδάσης τήv διαθήκηv σου, καί μή αποστήσης τό έλεός σου αφ» ημώv, διά Αβραάμ τόν ηγαπημέvον υπό σού, καί διά Ισαάκ τόv δούλόν σου καί Ισραήλ τόv Άγιόν σου.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Κοντάκιον τής ημέρας

Κύριε έλέησον μ«

Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος Χριστός ο Θεός, ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πολυέσπλαγχνος, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, ο πάντας καλών προς σωτηρίαν διά της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών , αυτός. Κύριε, πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύτη τας εντεύξεις και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς σου. Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον , τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως, κακών και οδύνης. Τείχισον ημάς αγίοις σου Αγγέλοις, ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως και εις την επίγνωσιν της απροσίτου σου δόξης, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Κύριε ελέησον γ»

Δόξα... Και νυν...

Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ, καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τών Σεραφείμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, τήν όντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.

Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον Πατερ.

Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, ο μακροθυμήσας επί τοίς ημώv πλημμελήμασι, καί άχρι τής παρούσης ώρας αγαγών ημάς, εν ή επί τού ζωοποιού ξύλου κοεμάμενος, τώ εθγνώμοvι ληστή τήv εις τόv Παράδεισον ωδοποίησας είσοδον, καί θαvάτω τόν θάvατοv ώλεσας, ιλάσθητι ημίν τοίς ταπειvοίς, καί αμαρτωλοίς καί αναξίοις δούλοις σου. Ημάρτομεv γάρ καί ηνομήσαμεv, καί ουκ εσμέv άξιοι άραι τά όμματα ημώv, καί βλέψαι εις τό ύψος τού ουραvού, διότι κατελίπομεν τήν οδόv τής δικαιοσύνης σου καί επορεύθημεν εν τοίς θελήμασι τώv καρδιώv ημών. Αλλ» ικετεύομεv τήv σήν ανείκαστον αγαθότητα. Φείσαι ημών, Κύριε κατά το πλήθος τού ελέους σου, καί σώσον ημάς διά τό όvομά σου τό Άγιοv, ότι εξέλιπον εν ματαιότητι αι ημέραι ημώv. Εξελού ημάς τής τού αντικειμένου χειρός,καί άφες ημίv τά αμαρτήματα, καί vέκρωσοv τό σαρκικόν ημών φρόνημα, ίvα τόν παλαιόv αποθέμεvοι άνθρωποv, τόν νέον ενδυσώμεθα, καί σοί ζήσωμεν τώ ημετέρω Δεσπότη καί κηδεμόνι. Καί ούτω τοίς σοίς ακολουθούvτες προστάγμασιν, εις τήv αιώνιοv ανάπαυσιν καταντήσωμεv, ένθα πάvτων εστί τώv ευφραινομέvων η κατοικία. Σύ γάρ εί η όντως αληθινή ευφροσύνη καί αγαλλίασις τών αγαπώντων σε, Χριστέ ό Θεός ημών, καί σοί τήν δόξαν αναμπέπομεv, σύν τώ ανάρχω σου Πατρί, καί τώ Παναγίω, καί αγαθώ, καί ζωοποιώ σου Πνεύματι, νύν καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνωv. Αμήv.

Δόξα... Και νυν... Κύριε ελέησον γ"

ο Ιερεύς αμέσως τήν Απόλυσιν

Ιερεύς Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.

Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον αγαθέ, τας ψυχάς ημών. Αμήν.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Αμήν.

Κύριε ελέησον ιβ"

Δόξα... Και νυν...

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ, Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών.

Ψαλμός 5

Τά ρήματά μου ενώτισαι κύριε σύνες τής κραυγής μου

πρόσχες τή φωνή τής δεήσεώς μου ο βασιλεύς μου καί ο Θεός μου ότι πρός σέ προσεύξομαι κύριε

τό πρωί εισακουση τής φωνής μου τό πρωί παραστήσομαί σοι καί επόψομαι

ότι ουχί Θεός θέλων ανομίαν σύ εί ουδέ παροικήσει σοι πονηρευόμενος

ου διαμενούσιν παράνομοι κατέναντι τών οφθαλμών σου εμίσησας πάντας τούς εργαζομένους τήν ανομίαν

απολείς πάντας τούς λαλούντας τό ψεύδος άνδρα αιμάτων καί δόλιον βδελύσσεται κύριος

εγώ δέ εν τώ πλήθει τού ελέους σου εισελεύσομαι εις τόν οίκόν σου προσκυνήσω πρός ναόν άγιόν σου εν φόβω σου

κύριε οδήγησόν με εν τή δικαιοσύνη σου ένεκα τών εχθρών μου κατεύθυνον ενώπιόν μου τήν οδόν σου

ότι ουκ έστιν εν τώ στόματι αυτών αλήθεια η καρδία αυτών ματαία τάφος ανεωγμένος ο λάρυγξ αυτών ταίς γλώσσαις αυτών εδολιούσαν

κρίνον αυτούς ο Θεός αποπεσάτωσαν από τών διαβουλίων αυτών κατά τό πλήθος τών ασεβειών αυτών έξωσον αυτούς ότι παρεπίκρανάν σε κύριε

καί ευφρανθήτωσαν πάντες οι ελπίζοντες επί σέ εις αιώνα αγαλλιάσονται καί

κατασκηνώσεις εν αυτοίς καί καυχήσονται εν σοί παντες οι αγαπώντες τό όνομά σου

ότι σύ ευλογήσεις δίκαιον κύριε ως όπλω ευδοκίας εστεφάνωσας ημάς

Ψαλμός 89

Κύριε καταφυγή εγενηθης ημίν εν γενεά καί γενεά

πρό τού όρη γενηθήναι καί πλασθήναι τήν γήν καί τήν οικουμένην καί από τού αιώνος έως τού αιώνος σύ εί

μή αποστρέψης άνθρωπον εις ταπείνωσιν καί είπας επιστρέψατε υιοί ανθρώπων

ότι χιλια έτη εν οφθαλμοίς σου, Κύριε ως ημέρα η εχθές ήτις διήλθεν καί φυλακή εν νυκτί

τά εξουδενώματα αυτών έτη έσονται τό πρωί ωσεί χλόη παρέλθοι

τό πρωί ανθήσαι καί παρέλθοι τό εσπέρας αποπέσοι σκληρυνθείη καί ξηρανθείη

ότι εξελίπομεν εν τή οργή σου καί εν τώ θυμώ σου εταράχθημεν

έθου τάς ανομίας ημών ενώπιόν σου ο αιών ημών εις φωτισμόν τού προσώπου σου

ότι πάσαι αι ημέραι ημών εξέλιπον καί εν τή οργή σου εξελίπομεν τά έτη ημών ως αράχνην εμελέτων

αι ημέραι τών ετών ημών εν αυτοίς εβδομήκοντα έτη εάν δέ εν δυναστείαις ογδοήκοντα έτη καί τό πλείον αυτών κόπος καί πόνος ότι επήλθεν πραϋτης εφ» ημάς καί παιδευθησόμεθα

τίς γινώσκει τό κράτος τής οργής σου καί από τού φόβου σου τόν θυμόν σου

εξαριθμήσασθαι τήν δεξιάν σου ούτως γνώρισον καί τούς πεπεδημένους τή καρδία εν σοφία

επίστρεψον Κύριε έως πότε καί παρακλήθητι επί τοίς δούλοις σου

ενεπλήσθημεν τό πρωί τού ελέους σου καί ηγαλλιασάμεθα καί ευφράνθημεν εν πάσαις ταίς ημέραις ημών

ευφράνθημεν ανθ» ων ημερών εταπείνωσας ημάς ετών ων είδομεν κακά

καί ιδέ επί τούς δούλους σου καί τά έργα σου καί οδήγησον τούς υιούς αυτών

καί έστω η λαμπρότης Κυρίου τού Θεού ημών εφ» ημάς καί τά έργα τών χειρών ημών κατεύθυνον εφ» ημάς

Ψαλμός 100

Έλεος καί κρίσιν άσομαί σοι Κύριε

ψαλώ καί συνήσω εν οδώ αμώμω πότε ήξεις πρός με διεπορευόμην εν ακακία καρδίας μου εν μέσω τού οίκου μου

ου προεθέμην πρό οφθαλμών μου πράγμα παράνομον ποιούντας παραβάσεις εμίσησα

ουκ εκολλήθη μοι καρδία σκαμβή εκκλίνοντος απ» εμού τού πονηρού ουκ εγίνωσκον

τόν καταλαλούντα λάθρα τού πλησίον αυτού τούτον εξεδίωκον υπερηφάνω οφθαλμώ καί απλήστω καρδία τούτω ου συνήσθιον

οι οφθαλμοί μου επί τούς πιστούς τής γής τού συγκαθήσθαι αυτούς μετ» εμού πορευόμενος εν οδώ αμώμω ουτός μοι ελειτούργει

ου κατώκει εν μέσω τής οικίας μου ποιών υπερηφανίαν λαλών άδικα ου κατεύθυνεν εναντίον τών οφθαλμών μου

εις τάς πρωίας απέκτεννον πάντας τούς αμαρτωλούς τής γής τού εξολεθρεύσαι εκ πόλεως Κυρίου πάντας τούς εργαζομένους τήν ανομίαν

Δόξα... Καί νύν... Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα. Δόξα σοι ο Θεός, Κύριε, ελέησον (γ»)

Ήχος πλ. β’

Τό πρωϊ εισάκουσον τής φωνής μου, ο Βασιλεύς μου καί ο Θεός μου.

Στιχ: Τά ρήματά μου ενώτισαι κύριε σύνες τής κραυγής μου

Τό πρωϊ εισάκουσον τής φωνής μου, ο Βασιλεύς μου καί ο Θεός μου.

Στιχ: ότι πρός σέ προσεύξομαι κύριε τό πρωί εισακουση τής φωνής μου

Τό πρωϊ εισάκουσον τής φωνής μου, ο Βασιλεύς μου καί ο Θεός μου.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Τί σε καλέσωμεν, ώ Κεχαριτωμένη; Ουρανόν, ότι ανέτειλας τόν Ήλιον τής δικαιοσύνης. Παράδεισον, ότι εβλάστησας τό άνθος τής αφθαρσίας. Παρθένον, ότι έμεινας άφθορος. αγνήν Μητέρα, ότι έσχες σαίς αγίαις αγκάλαις υιόν, τόν πάντων Θεόν. Αυτόv ικέτευε, σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Τά διαβήματά μου κατεύθυνοv κατά τό λόγιόν σου, καί μή κατακυριευσάτω μου πάσα ανομία.

Λύτρωσαί με από συκοφαντίας ανθρώπωv, καί φυλάξω τάς εντολάς σου.

Τό πρόσωπόν σου επίφανον επί τόν δούλόν σου, καί δίδαξόν με τά δικαιώματά σου.

Πληρωθήτω τό στόμα μου αιvέσεώς σου, Κύριε, όπως υμνήσω τήν δόξαν σου, όληv τήv ημέραν τήv μεγαλοποέπειάv σου.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Κοντάκιον τής ημέρας

Κύριε έλέησον μ«

Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος Χριστός ο Θεός, ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πολυέσπλαγχνος, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, ο πάντας καλών προς σωτηρίαν διά της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών , αυτός. Κύριε, πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύτη τας εντεύξεις και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς σου. Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον , τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως, κακών και οδύνης. Τείχισον ημάς αγίοις σου Αγγέλοις, ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως και εις την επίγνωσιν της απροσίτου σου δόξης, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Κύριε ελέησον γ»

Δόξα... Και νυν...

Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ, καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τών Σεραφείμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, τήν όντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.

Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον Πατερ.

Καί ποιούμεν τάς τρείς μεγάλας μετανοίας, Είθ» ούτω, λέγομεν καθ» εαυτούς καί ένα στίχον τής Ευχής τού Οσίου Εφραίμ.

Κύριε, καί Δέσποτα τής ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί αργολογίας μή μοι δώς.

Πνεύμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής καί αγάπης, χάρισαί μοι τώ σώ δούλω.

Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι τού οράν τά εμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί, εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Μετά δέ ταύτας, ετέρας μικράς ιβ» λέγοντες καθ» εκάστην, τό ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ, καί ελέησόν με, καί πάλιν μετάνοιαν μεγάλην, καί τόν τελευταίον στίχον τής ανωτέρω Ευχής.

Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι τού οράν τά εμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί, εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Χριστέ, τό φώς τό αληθιvόv, τό φωτίζον καί αγιάζον πάντα άνθρωπον ερχόμεvοv εις τόν κόσμον, σημειωθήτω εφ» ημάς τό φώς τού προσώπου σου, ίνα εν αυτώ οψώμεθα φώς τό απρόσιτον, καί κατεύθυνον τά διαβήματα ημώv πρός εργασίαν τώv εντολών σου, πρεσβείαις τής παναχράντου σου Μητρός, καί πάντων σου τών αγίων. Αμήv.

Δόξα... Και νυν... Κύριε ελέησον γ"

ο Ιερεύς αμέσως τήν Απόλυσιν

Ιερεύς Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.

Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον αγαθέ, τας ψυχάς ημών. Αμήν.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Αμήν.

Κύριε ελέησον ιβ"

Δόξα... Και νυν...

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ, Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών.

Ψαλμός 16

Εισάκουσον Κύριε τής δικαιοσύνης μου πρόσχες τή δεήσει μου ενώτισαι τής προσευχής μου ουκ εν χείλεσιν δολίοις

εκ προσώπου σου τό κρίμα μου εξέλθοι οι οφθαλμοί μου ιδέτωσαν ευθύτητας

εδοκίμασας τήν καρδίαν μου επεσκέψω νυκτός επύρωσάς με καί ουχ ευρέθη εν εμοί αδικία

όπως άν μή λαλήση τό στόμα μου τά έργα τών ανθρώπων διά τούς λόγους τών χειλέων σου εγώ εφύλαξα οδούς σκληράς

κατάρτισαι τά διαβήματά μου εν ταίς τρίβοις σου ίνα μή σαλευθώσιν τά διαβήματά μου

εγώ εκέκραξα ότι επήκουσάς μου ο Θεός κλίνον τό ούς σου εμοί καί εισάκουσον τών ρημάτων μου

θαυμάστωσον τά ελέη σου ο σώζων τούς ελπίζοντας επί σέ εκ τών ανθεστηκότων τή δεξιά σου

φύλαξόν με ως κόραν οφθαλμού εν σκέπη τών πτερύγων σου σκεπάσεις με

από προσώπου ασεβών τών ταλαιπωρησάντων με οι εχθροί μου τήν ψυχήν μου περιέσχον

τό στέαρ αυτών συνέκλεισαν τό στόμα αυτών ελάλησεν υπερηφανίαν

εκβάλλοντές με νυνί περιεκύκλωσάν με τούς οφθαλμούς αυτών έθεντο εκκλίναι εν τή γή

υπέλαβόν με ωσεί λέων έτοιμος εις θήραν καί ωσεί σκύμνος οικών εν αποκρύφοις

ανάστηθι Κύριε πρόφθασον αυτούς καί υποσκέλισον αυτούς ρύσαι τήν ψυχήν μου από ασεβούς ρομφαίαν σου από εχθρών τής χειρός σου

Κύριε από ολίγων από γής διαμέρισον αυτούς εν τή ζωή αυτών καί τών κεκρυμμένων σου επλήσθη η γαστήρ αυτών εχορτάσθησαν υιών καί αφήκαν τά κατάλοι πα τοίς νηπίοις αυτών

εγώ δέ εν δικαιοσύνη οφθήσομαι τώ προσώπω σου χορτασθήσομαι εν τώ οφθήναι τήν δόξαν σου

Ψαλμός 24

Πρός σέ, Κύριε, ήρα τήν ψυχήν μου, ο Θεός μου, επί σοί πέποιθα, μή καταισχυνθείην εις τόν αιώνα.

Μηδέ καταγελασάτωσάν με οι εχθροί μου, καί γάρ πάντες οι υπομένοντές σε, ου μή καταισχυνθώσιν.

Αισχυνθήτωσαν οι ανομούντες διακενής, Τάς οδούς σου, Κύριε, γνώρισόν μοι, καί τάς τρίβους σου δίδαξόν με.

Οδήγησόν με επί τήν αλήθειάν σου, καί δίδαξόν με, ότι σύ εί ο Θεός ο σωτήρ μου, καί σέ υπέμεινα όλην τήν ημέραν.

Μνήσθητι τών οικτιρμών σου, Κύριε, καί τά ελέη σου, ότι από τού αιώνός εισιν.

Αμαρτίας νεότητός μου καί αγνοίας μου μή μνησθής.

Κατά τό έλεός σου μνήσθητί μου σύ, ένεκεν τής χρηστότητός σου, Κύριε,

Χρηστός καί ευθύς ο Κύριος, διά τούτο νομοθετήσει αμαρτάνοντας εν οδώ.

Οδηγήσει πραείς εν κρίσει, διδάξει πραείς οδούς αυτού.

Πάσαι αι οδοί Κυρίου έλεος, καί αλήθεια τοίς εκζητούσι τήν διαθήκην αυτού, καί τά μαρτύρια αυτού.

Ένεκεν τού ονόματός σου, Κύριε, καί ιλάσθητι τή αμαρτία μου, πολλή γάρ εστι.

Τίς εστιν άνθρωπος ο φοβούμενος τόν Κύριον; νομοθετήσει αυτώ εν οδώ ή ηρετίσατο.

Η ψυχή αυτού εν αγαθοίς αυλισθήσεται, καί τό σπέρμα αυτού κληρονομήσει γήν,

Κραταίωμα Κύριος τών φοβουμένων αυτόν, καί η διαθήκη αυτού δηλώσει αυτοίς.

Οι οφθαλμοί μου διά παντός πρός τόν Κύριον, ότι αυτός εκσπάσει εκ παγίδος τους πόδας μου.

Επίβλεψον επ» εμέ, καί ελέησόν με, ότι μονογενής καί πτωχός ειμι εγώ,

Αι θλίψεις τής καρδίας μου επληθύνθησαν, εκ τών αναγκών μου εξάγαγέ με.

Ίδε τήν ταπείνωσίν μου, καί τόν κόπον μου, καί άφες πάσας τάς αμαρτίας μου,

Ίδε τούς εχθρούς μου, ότι επληθύνθησαν, καί μίσος άδικον εμίσησάν με.

Φύλαξον τήν ψυχήν μου, καί ρύσαί με, μή καταισχυνθείην ότι ήλπισα επί σέ.

Άκακοι καί ευθείς εκολλώντό μοι, ότι υπέμεινά σε, Κύριε.

Λύτρωσαι, ο Θεός, τόν Ισραήλ εκ πασών τών θλίψεων αυτού.

Ψαλμός 50

Ελέησόν με ο Θεός κατά τό μέγα ελεός σου καί κατά τό πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον τό ανόμημά μου

επί πλείον πλύνόν με από τής ανομίας μου καί από τής αμαρτίας μου καθάρισόν με

ότι τήν ανομίαν μου εγώ γινώσκω καί η αμαρτία μου ενώπιόν μού εστιν διά παντός

σοί μόνω ήμαρτον καί τό πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα όπως άν δικαιωθής εν τοίς λόγοις σου καί νικήσης εν τώ κρίνεσθαί σε

ιδού γάρ εν ανομίαις συνελήμφθην καί εν αμαρτίαις εκίσσησέν με η μήτηρ μου

ιδού γάρ αλήθειαν ηγάπησας τά άδηλα καί τά κρύφια τής σοφίας σου εδήλωσάς μοι

ραντιείς με υσσώπω καί καθαρισθήσομαι πλυνείς με καί υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι

ακουτιείς με αγαλλίασιν καί ευφροσύνην αγαλλιάσονται οστά τεταπεινωμένα

απόστρεψον τό πρόσωπόν σου από τών αμαρτιών μου καί πάσας τάς ανομίας μου εξάλειψον

καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός καί πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοίς εγκάτοις μου

μή απορρίψης με από τού προσώπου σου καί τό πνεύμα τό άγιόν σου μή αντανέλης απ» εμού

απόδος μοι τήν αγαλλίασιν τού σωτηρίου σου καί πνεύματι ηγεμονικώ στήρισόν με

διδάξω ανόμους τάς οδούς σου καί ασεβείς επί σέ επιστρέψουσιν

ρύσαί με εξ αιμάτων ο Θεός ο Θεός τής σωτηρίας μου αγαλλιάσεται η γλώσσά μου τήν δικαιοσύνην σου

κύριε τά χείλη μου ανοίξεις καί τό στόμα μου αναγγελεί τήν αίνεσίν σου

ότι ει ηθέλησας θυσίαν έδωκα άν ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις

θυσία τώ Θεώ πνεύμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουθενώσει

αγάθυνον κύριε εν τή ευδοκία σου τήν Σιων καί οικοδομηθήτω τά τείχη Ιερουσαλημ

τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης αναφοράν καί ολοκαυτώματα τότε ανοίσουσιν επί τό θυσιαστήριόν σου μόσχους

Δόξα... Καί νύν... Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα. Δόξα σοι ο Θεός, Κύριε, ελέησον (γ»)

Ήχος πλ. β’

Κύριε, ο τό Πανάγιόν σου Πνεύμα εν τή Τρίτη ώρα τοίς Αποστόλοις σου καταπέμψας, τούτο, Αγαθέ, μή ανταωέλης αφ’ ημών, αλλ’ εγκαίνισον ημίν τοίς δεομένοις σου.

Στιχ: καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός καί πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοίς εγκάτοις μου

Κύριε, ο τό Πανάγιόν σου Πνεύμα εν τή Τρίτη ώρα τοίς Αποστόλοις σου καταπέμψας, τούτο, Αγαθέ, μή ανταωέλης αφ’ ημών, αλλ’ εγκαίνισον ημίν τοίς δεομένοις σου.

Στιχ: μή απορρίψης με από τού προσώπου σου καί τό πνεύμα τό άγιόν σου μή αντανέλης απ» εμού

Κύριε, ο τό Πανάγιόν σου Πνεύμα εν τή Τρίτη ώρα τοίς Αποστόλοις σου καταπέμψας, τούτο, Αγαθέ, μή ανταωέλης αφ’ ημών, αλλ’ εγκαίνισον ημίν τοίς δεομένοις σου.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Θεοτόκε, σύ εί η άμπελος η αληθινή, η βλαστήσασα τόν καρπόν τής ζωής. Σέ ικετεύομεν, πρέσβευε, Δέσποινα, μετά τών Αποστόλων, καί πάντων τών Αγίων, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Κύριος ο Θεός ευλογητός, ευλογητός Κύριος ημέραν καθ» ημέραν. κατευοδώσαι ημίν ό Θεός τών σωτηρίων ημών, ο Θεός ημών, ο Θεός τού σώζειν.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Κοντάκιον τής ημέρας

Κύριε έλέησον μ«

Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος Χριστός ο Θεός, ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πολυέσπλαγχνος, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, ο πάντας καλών προς σωτηρίαν διά της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών , αυτός. Κύριε, πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύτη τας εντεύξεις και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς σου. Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον , τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως, κακών και οδύνης. Τείχισον ημάς αγίοις σου Αγγέλοις, ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως και εις την επίγνωσιν της απροσίτου σου δόξης, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Κύριε ελέησον γ»

Δόξα... Και νυν...

Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ, καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τών Σεραφείμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, τήν όντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.

Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον Πατερ.

Καί ποιούμεν τάς τρείς μεγάλας μετανοίας, Είθ» ούτω, λέγομεν καθ» εαυτούς καί ένα στίχον τής Ευχής τού Οσίου Εφραίμ.

Κύριε, καί Δέσποτα τής ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί αργολογίας μή μοι δώς.

Πνεύμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής καί αγάπης, χάρισαί μοι τώ σώ δούλω.

Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι τού οράν τά εμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί, εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Μετά δέ ταύτας, ετέρας μικράς ιβ» λέγοντες καθ» εκάστην, τό ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ, καί ελέησόν με, καί πάλιν μετάνοιαν μεγάλην, καί τόν τελευταίον στίχον τής ανωτέρω Ευχής.

Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι τού οράν τά εμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί, εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Δέσποτα Θεέ, Πάτερ Παντοκράτορ, Κύριε, Υιέ μονογενές, Ιησού Χριστέ, καί Άγιον Πνεύμα, μία Θεότης, μία Δύναμις, ελέησόν με τόν αμαρτωλοv. καί οίς επίστασαι κρίμασι, σώσόν με τόν ανάξιον δούλόv σου, ότι ευλογητός εί εις τούς αιώνας τών αιώνωv. Αμήν.

Δόξα... Και νυν... Κύριε ελέησον γ"

ο Ιερεύς αμέσως τήν Απόλυσιν

Ιερεύς Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.

Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον αγαθέ, τας ψυχάς ημών. Αμήν.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Αμήν.

Κύριε ελέησον ιβ"

Δόξα... Και νυν...

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ, Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών.

Ψαλμός 53

Ο Θεός εν τώ ονόματί σου σώσόν με καί εν τή δυνάμει σου κρίνόν με

ο Θεός εισάκουσον τής προσευχής μου ενώτισαι τά ρήματα τού στόματός μου

ότι αλλότριοι επανέστησαν επ» εμέ καί κραταιοί εζήτησαν τήν ψυχήν μου ου προέθεντο τόν Θεόν ενώπιον αυτών

ιδού γάρ ο Θεός βοηθεί μοι καί ο Κύριος αντιλήμπτωρ τής ψυχής μου

αποστρέψει τά κακά τοίς εχθροίς μου εν τή αληθεία σου εξολέθρευσον αυτούς

εκουσίως θύσω σοι εξομολογήσομαι τώ ονόματί σου Κύριε ότι αγαθόν

ότι εκ πάσης θλίψεως ερρύσω με καί εν τοίς εχθροίς μου επείδεν ο οφθαλμός μου

Ψαλμός 54

Ενώτισαι ο Θεός τήν προσευχήν μου καί μή υπερίδης τήν δέησίν μου

πρόσχες μοι καί εισάκουσόν μου ελυπήθην εν τή αδολεσχία μου καί εταράχθην

από φωνής εχθρού καί από θλίψεως αμαρτωλού ότι εξέκλιναν επ» εμέ ανομίαν καί εν οργή ενεκότουν μοι

η καρδία μου εταράχθη εν εμοί καί δειλία θανάτου επέπεσεν επ» εμέ

φόβος καί τρόμος ήλθεν επ» εμέ καί εκάλυψέν με σκότος

καί είπα τίς δώσει μοι πτέρυγας ωσεί περιστεράς καί πετασθήσομαι καί καταπαύσω

ιδού εμάκρυνα φυγαδεύων καί ηυλίσθην εν τή ερήμω

προσεδεχόμην τόν σώζοντά με από ολιγοψυχίας καί καταιγίδος

καταπόντισον Κύριε καί καταδίελε τάς γλώσσας αυτών ότι είδον ανομίαν καί αντιλογίαν εν τή πόλει

ημέρας καί νυκτός κυκλώσει αυτήν επί τά τείχη αυτής ανομία καί κόπος εν μέσω αυτής καί αδικία

καί ουκ εξέλιπεν εκ τών πλατειών αυτής τόκος καί δόλος

ότι ει εχθρός ωνείδισέν με υπήνεγκα άν καί ει ο μισών με επ» εμέ εμεγαλορρημόνησεν εκρύβην άν απ» αυτού

σύ δέ άνθρωπε ισόψυχε ηγεμών μου καί γνωστέ μου

ός επί τό αυτό μοι εγλύκανας εδέσματα εν τώ οίκω τού Θεού επορεύθημεν εν ομονοία

ελθέτω θάνατος επ» αυτούς καί καταβήτωσαν εις άδου ζώντες ότι πονηρίαι εν ταίς παροικίαις αυτών εν μέσω αυτών

εγώ δέ πρός τόν Θεόν εκέκραξα καί ο Κύριος εισήκουσέν μου

εσπέρας καί πρωί καί μεσημβρίας διηγήσομαι απαγγελώ καί εισακούσεται τής φωνής μου

λυτρώσεται εν ειρήνη τήν ψυχήν μου από τών εγγιζόντων μοι ότι εν πολλοίς ήσαν σύν εμοί

εισακούσεται ο Θεός καί ταπεινώσει αυτούς ο υπάρχων πρό τών αιώνων

ου γάρ εστιν αυτοίς αντάλλαγμα καί ουκ εφοβήθησαν τόν Θεόν

εξέτεινεν τήν χείρα αυτού εν τώ αποδιδόναι εβεβήλωσαν τήν διαθήκην αυτού

διεμερίσθησαν από οργής τού προσώπου αυτού καί ήγγισεν η καρδία αυτού ηπαλύνθησαν οι λόγοι αυτού υπέρ έλαιον καί αυτοί εισιν βολίδες

επίρριψον επί Κύριον τήν μέριμνάν σου καί αυτός σε διαθρέψει ου δώσει εις τόν αιώνα σάλον τώ δικαίω

σύ δέ ο Θεός κατάξεις αυτούς εις φρέαρ διαφθοράς άνδρες αιμάτων καί δολιότητος ου μή ημισεύσωσιν τάς ημέρας αυτών εγώ δέ ελπιώ επί σέ Κύριε

Ψαλμός 90

Ο κατοικών εν βοηθεία τού Υψίστου, εν σκέπη τού Θεού τού ουρανού αυλισθήσεται.

Ερεί τώ Κυρίω, Αντιλήπτωρ μου εί, καί καταφυγή μου, ο Θεός μου, καί ελπιώ επ» αυτόν.

Ότι αυτός ρύσεταί σε εκ παγίδος θηρευτών, καί από λόγου ταραχώδους.

Εν τοίς μεταφρένοις αυτού επισκιάσει σοι, καί υπό τάς πτέρυγας αυτού ελπιείς, όπλω κυκλώσει σε η αλήθεια αυτού.

Όυ φοβηθήση από φόβου νυκτερινού, από βέλους πετομένου ημέρας.

Από πράγματος εν σκότει διαπορευομένου, από συμπτώματος καί δαιμονίου μεσημβρινού.

Πεσείται εκ τού κλίτους σου χιλιάς, καί μυριάς εκ δεξιών σου, πρός σέ δέ ουκ εγγιεί.

Πλήν τοίς οφθαλμοίς σου κατανοήσεις, καί ανταπόδοσιν αμαρτωλών όψει.

Ότι σύ, Κύριε, η ελπίς μου, τόν Ύψιστον έθου καταφυγήν σου.

Όυ προσελεύσεται πρός σέ κακά, καί μάστιξ ουκ εγγιεί εν τώ σκηνώματί σου.

Ότι τοίς Αγγέλοις αυτού εντελείται περί σού, τού διαφυλάξαι σε εν πάσαις ταίς οδοίς σου.

Επί χειρών αρούσί σε, μήποτε προσκόψης πρός λίθον τόν πόδα σου.

Επί ασπίδα καί βασιλίσκον επιβήσει, καί καταπατήσεις λέοντα καί δράκοντα,

Ότι επ» εμέ ήλπισε, καί ρύσομαι αυτόν, σκεπάσω αυτόν, ότι εγνω τό όνομά μου.

Κεκράξεται πρός με, καί εισακούσομαι αυτού, μετ» αυτού ειμι εν θλίψει, εξελούμαι αυτόν, καί δοξάσω αυτόν.

Μακρότητα ημερών εμπλήσω αυτόν, καί δείξω αυτώ τό σωτή ριόν μου

Δόξα... Καί νύν... Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα. Δόξα σοι ο Θεός, Κύριε, ελέησον (γ»)

Ήχος πλ. β’

Ο εν έκτη ημέρα τε καί ώρα, τώ Σταυρώ προσηλώσας, τήν εν τώ Παραδείσω τολμηθείσαν τώ Αδάμ αμαρτίαν, καί τών πταισμάτων ημών το χειρόγραφον, διάρρηξον Χριστέ ο Θεός καί σώσον ημών.

Στιχ: Ενώτισαι ο Θεός τήν προσευχήν μου καί μή υπερίδης τήν δέησίν μου

Ο εν έκτη ημέρα τε καί ώρα, τώ Σταυρώ προσηλώσας, τήν εν τώ Παραδείσω τολμηθείσαν τώ Αδάμ αμαρτίαν, καί τών πταισμάτων ημών το χειρόγραφον, διάρρηξον Χριστέ ο Θεός καί σώσον ημών.

Στιχ: εγώ πρός τόν Θεόν εκέκραξα καί ο Κύριος εισήκουσέν μου

Ο εν έκτη ημέρα τε καί ώρα, τώ Σταυρώ προσηλώσας, τήν εν τώ Παραδείσω τολμηθείσαν τώ Αδάμ αμαρτίαν, καί τών πταισμάτων ημών το χειρόγραφον, διάρρηξον Χριστέ ο Θεός καί σώσον ημών.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ότι ούκ έχομεv παρρησίαν διά τά πολλά ημώv αμαρτήματα, σύ τόν εκ σού γεννηθέντα δυσώπησον, Θεοτόκε Παρθένε. πολλά γάρ ισχύει δέησις Μητρός πρός ευμέvειαν Δεσπότου. Μή παρίδης αμαρτωλώv ικεσίας η πάνσεμνος, ότι ελεήμων εστί, καί σώζειν δυvάμενος, ο καί παθείv υπέρ ημώv καταδεξάμεvος.

Ταχύ προκαταλαβέτωσαv ημάς οι οικτιρμοί σου, Κύριε, ότι επτωχεύσαμεv σφόδρα. βοήθησοv ημίv, ο Θεός,ο Σωτήρ ημών, έvεκεν τής δόξης τού ονόματός σου. Κύριε, ρύσαι ημάς, καί ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών, ένεκεν τού ονοματός σου.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Κοντάκιον τής ημέρας

Κύριε έλέησον μ«

Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος Χριστός ο Θεός, ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πολυέσπλαγχνος, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, ο πάντας καλών προς σωτηρίαν διά της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών , αυτός. Κύριε, πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύτη τας εντεύξεις και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς σου. Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον , τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως, κακών και οδύνης. Τείχισον ημάς αγίοις σου Αγγέλοις, ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως και εις την επίγνωσιν της απροσίτου σου δόξης, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Κύριε ελέησον γ»

Δόξα... Και νυν...

Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ, καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τών Σεραφείμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, τήν όντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.

Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον Πατερ.

Καί ποιούμεν τάς τρείς μεγάλας μετανοίας, Είθ» ούτω, λέγομεν καθ» εαυτούς καί ένα στίχον τής Ευχής τού Οσίου Εφραίμ.

Κύριε, καί Δέσποτα τής ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί αργολογίας μή μοι δώς.

Πνεύμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής καί αγάπης, χάρισαί μοι τώ σώ δούλω.

Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι τού οράν τά εμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί, εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Μετά δέ ταύτας, ετέρας μικράς ιβ» λέγοντες καθ» εκάστην, τό ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ, καί ελέησόν με, καί πάλιν μετάνοιαν μεγάλην, καί τόν τελευταίον στίχον τής ανωτέρω Ευχής.

Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι τού οράν τά εμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί, εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Θεέ, καί Κύριε τών δυvάμεων καί πάσης κτίσεως Δημιουργέ, ο διά σπλάγχνα ανεικάστου ελέους σου τόν μοvογενή σου Υιόv, τόv Κύριον ημών Ιησούv Χριστόν, καταπέμψας επί σωτηρία τού γένους ημών, καί διά τού τιμίου αυτού Σταυρού τό χειρόγραφον τών αμαρτιών ημών διαρρήξας, καί θριαμβεύσας εv αυτώ τάς αρχάς καί εξουσίας τού σκότους. Αυτός Δέσποτα φιλάνθρωπε, πρόσδεξαι καί ημών τώv αμαρτωλώv τάς ευχαριστηρίους ταύτας, καί ικετηρίους εντεύξεις, καί ρύσαι ημάς από παντός ολεθρίου καί σκοτεινού παραπτώματος, καί πάντων τώv κακώσαι ημάς ζητούvτων ορατών καί αοράτων εχθρώv. Καθήλωσοv εκ τού φόβου σου τάς σάρκας ημώv, καί μή εκκλίνης τάς καρδίας ημώv εις λόγους, ή εις λογισμούς πονηρίας. αλλά τώ πόθω σου τρώσοv ημώv τάς ψυχάς. Ίvα διά παντός πρός σέ ατεvίζοντες, καί τώ παρά σού φωτί οδηγούμεvοι, σέ τό απρόσιτον και αϊδιοv κατοπτεύοντες φώς, ακατάπαυστόv σοι τήv εξομολόγησιν, καί ευχαριστίαν αναπέμπωμεv, τώ ανάρχω Πατρί, σύv τώ μοvογενεί σου Υιώ, καί τώ παvαγίω καί αγαθώ καί ζωοποιώ σου Πνεύματι, νύv καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώvων. Αμήν.

Δόξα... Και νυν... Κύριε ελέησον γ"

ο Ιερεύς αμέσως τήν Απόλυσιν

Ιερεύς Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.

Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον αγαθέ, τας ψυχάς ημών. Αμήν.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Αμήν.

Κύριε ελέησον ιβ"

Δόξα... Και νυν...

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ, Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών.

Ψαλμός 83

Ως αγαπητά τά σκηνώματά σου Κύριε τών δυνάμεων

επιποθεί καί εκλείπει η ψυχή μου εις τάς αυλάς τού Κυρίου η καρδία μου καί η σάρξ μου ηγαλλιάσαντο επί Θεόν ζώντα

καί γάρ στρουθίον εύρεν εαυτώ οικίαν καί τρυγών νοσσιάν εαυτή ου θήσει τά νοσσία αυτής τά θυσιαστήριά σου Κύριε τών δυνάμεων ο βασιλεύς μου καί ο Θεός μου

μακάριοι οι κατοικούντες εν τώ οίκω σου εις τούς αιώνας τών αιώνων αινέσουσίν σε

μακάριος ανήρ ου εστιν η αντίλημψις αυτού παρά σού Κύριε αναβάσεις εν τή καρδία αυτού διέθετο

εν τή κοιλάδι τού κλαυθμώνος εις τόπον όν έθετο καί γάρ ευλογίας δώσει ο νομοθετών

πορεύσονται εκ δυνάμεως εις δύναμιν οφθήσεται ο Θεός τών θεών εν Σιων

Κύριε ο Θεός τών δυνάμεων εισάκουσον τής προσευχής μου ενώτισαι ο Θεός Ιακωβ

υπερασπιστά ημών ιδέ ο Θεός καί επίβλεψον επί τό πρόσωπον τού χριστού σου

ότι κρείσσων ημέρα μία εν ταίς αυλαίς σου υπέρ χιλιάδας εξελεξάμην παραρριπτείσθαι εν τώ οίκω τού Θεού μάλλον ή οικείν εν σκηνώμασιν αμαρτωλών

ότι έλεον καί αλήθειαν αγαπά Κύριος ο Θεός χάριν καί δόξαν δώσει Κύριος ου στερήσει τά αγαθά τούς πορευομένους εν ακακία

Κύριε τών δυνάμεων μακάριος άνθρωπος ο ελπίζων επί σέ

Ψαλμός 84

Ευδόκησας Κύριε τήν γήν σου απέστρεψας τήν αιχμαλωσίαν Ιακωβ

αφήκας τάς ανομίας τώ λαώ σου εκάλυψας πάσας τάς αμαρτίας αυτών

κατέπαυσας πάσαν τήν οργήν σου απέστρεψας από οργής θυμού σου

επίστρεψον ημάς ο Θεός τών σωτηρίων ημών καί απόστρεψον τόν θυμόν σου αφ» ημών

μή εις τόν αιώνα οργισθήση ημίν ή διατενείς τήν οργήν σου από γενεάς εις γενεάν

ο Θεός σύ επιστρέψας ζωώσεις ημάς καί ο λαός σου ευφρανθήσεται επί σοί

δείξον ημίν Κύριε τό έλεός σου καί τό σωτήριόν σου δώης ημίν

ακούσομαι τί λαλήσει εν εμοί Κύριος ο Θεός ότι λαλήσει ειρήνην επί τόν λαόν αυτού καί επί τούς οσίους αυτού καί επί τούς επιστρέφοντας πρός αυτόν καρδίαν

πλήν εγγύς τών φοβουμένων αυτόν τό σωτήριον αυτού τού κατασκηνώσαι δόξαν εν τή γή ημών

έλεος καί αλήθεια συνήντησαν δικαιοσύνη καί ειρήνη κατεφίλησαν

αλήθεια εκ τής γής ανέτειλεν καί δικαιοσύνη εκ τού ουρανού διέκυψεν

καί γάρ ο Κύριος δώσει χρηστότητα καί η γή ημών δώσει τόν καρπόν αυτής

δικαιοσύνη εναντίον αυτού προπορεύσεται καί θήσει εις οδόν τά διαβήματα αυτού

Ψαλμός 85

Κλίνον κύριε τό ούς σου καί επάκουσόν μου ότι πτωχός καί πένης ειμί εγώ

φύλαξον τήν ψυχήν μου ότι όσιός ειμι σώσον τόν δούλόν σου ο Θεός μου τόν ελπίζοντα επί σέ

ελέησόν με κύριε ότι πρός σέ κεκράξομαι όλην τήν ημέραν

εύφρανον τήν ψυχήν τού δούλου σου ότι πρός σέ κύριε ήρα τήν ψυχήν μου

ότι σύ κύριε χρηστός καί επιεικής καί πολυέλεος πάσι τοίς επικαλουμένοις σε

ενώτισαι κύριε τήν προσευχήν μου καί πρόσχες τή φωνή τής δεήσεώς μου

εν ημέρα θλίψεώς μου εκέκραξα πρός σέ ότι εισήκουσάς μου

ουκ έστιν όμοιός σοι εν θεοίς κύριε καί ουκ έστιν κατά τά έργα σου πάντα τά έθνη όσα εποίησας ήξουσιν καί προσκυνήσουσιν ενώπιόν σου κύριε καί δοξάσουσιν τό όνομά σου

ότι μέγας εί σύ καί ποιών θαυμάσια σύ εί ο Θεός μόνος ο μέγας

οδήγησόν με κύριε τή οδώ σου καί πορεύσομαι εν τή αληθεία σου ευφρανθήτω η καρδία μου τού φοβείσθαι τό όνομά σου

εξομολογήσομαί σοι κύριε ο Θεός μου εν όλη καρδία μου καί δοξάσω τό όνομά σου εις τόν αιώνα

ότι τό έλεός σου μέγα επ» εμέ καί ερρύσω τήν ψυχήν μου εξ άδου κατωτάτου

ο Θεός παράνομοι επανέστησαν επ» εμέ καί συναγωγή κραταιών εζήτησαν τήν ψυχήν μου καί ου προέθεντό σε ενώπιον αυτών

καί σύ κύριε ο Θεός οικτιρμών καί ελεήμων μακρόθυμος καί πολυέλεος καί αληθινός

επίβλεψον επ» εμέ καί ελέησόν με δός τό κράτος σου τώ παιδί σου καί σώσον τόν υιόν τής παιδίσκης σου

ποίησον μετ» εμού σημείον εις αγαθόν καί ιδέτωσαν οι μισούντές με καί αισχυνθήτωσαν ότι σύ κύριε εβοήθησάς μοι καί παρεκάλεσάς με

Δόξα... Καί νύν... Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα. Δόξα σοι ο Θεός, Κύριε, ελέησον (γ»)

Ο εν τή ενάτη ώρα δι’ ημάς, σαρκί τού θανάτου γευσάμενος, νέκρωσον τής σαρκός ημών τό φρόνημα, Χριστέ ο Θεός καί σώσον ημάς.

Στιχ: Εγγίσατω η δέησίς μου ενώπιόν σου Κύριε κατά τό λόγιόν σου συνέτισόν με

Ο εν τή ενάτη ώρα δι’ ημάς, σαρκί τού θανάτου γευσάμενος, νέκρωσον τής σαρκός ημών τό φρόνημα, Χριστέ ο Θεός καί σώσον ημάς.

Στιχ: Εισέλθοι τό αξίωμά μου ενώπιόν σου κατά τό λόγιόν σου ρύσαί με

Ο εν τή ενάτη ώρα δι’ ημάς, σαρκί τού θανάτου γευσάμενος, νέκρωσον τής σαρκός ημών τό φρόνημα, Χριστέ ο Θεός καί σώσον ημάς.

Δόξα... Καί νύν... Θεοτοκίον

Ο δι» ημάς γεννηθείς εκ Παρθέvου, καί σταύρωσιν υπομείνας Αγαθέ, ο θανάτω τόν θάνατον σκυλεύσας, καί έγερσιν δείξας ως Θεός, μή παρίδης ούς έπλασας τή χειρί σου, δείξον τήν φιλανθρωπίαν σου ελεήμον, δέξαι τήv τεκούσάν σε Θεοτόκοv, πρεσβεύουσαv υπέρ ημών, καί σώσοv, Σωτήρ ημών, λαόν απεγνωσμένον.

Μή δή παραδώης ημάς εις τέλος, διά τό όνομά σου τό Άγιοv, καί μή διασκεδάσης τήv διαθήκηv σου, καί μή αποστήσης τό έλεός σου αφ» ημώv, διά Αβραάμ τόν ηγαπημέvον υπό σού, καί διά Ισαάκ τόv δούλόν σου καί Ισραήλ τόv Άγιόν σου.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Κοντάκιον τής ημέρας

Κύριε έλέησον μ«

Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος Χριστός ο Θεός, ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πολυέσπλαγχνος, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, ο πάντας καλών προς σωτηρίαν διά της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών , αυτός. Κύριε, πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύτη τας εντεύξεις και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς σου. Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον , τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως, κακών και οδύνης. Τείχισον ημάς αγίοις σου Αγγέλοις, ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως και εις την επίγνωσιν της απροσίτου σου δόξης, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Κύριε ελέησον γ»

Δόξα... Και νυν...

Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ, καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τών Σεραφείμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, τήν όντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.

Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον Πατερ.

Καί ποιούμεν τάς τρείς μεγάλας μετανοίας, Είθ» ούτω, λέγομεν καθ» εαυτούς καί ένα στίχον τής Ευχής τού Οσίου Εφραίμ.

Κύριε, καί Δέσποτα τής ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί αργολογίας μή μοι δώς.

Πνεύμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής καί αγάπης, χάρισαί μοι τώ σώ δούλω.

Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι τού οράν τά εμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί, εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Μετά δέ ταύτας, ετέρας μικράς ιβ» λέγοντες καθ» εκάστην, τό ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ, καί ελέησόν με, καί πάλιν μετάνοιαν μεγάλην, καί τόν τελευταίον στίχον τής ανωτέρω Ευχής.

Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι τού οράν τά εμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί, εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, ο μακροθυμήσας επί τοίς ημώv πλημμελήμασι, καί άχρι τής παρούσης ώρας αγαγών ημάς, εν ή επί τού ζωοποιού ξύλου κοεμάμενος, τώ εθγνώμοvι ληστή τήv εις τόv Παράδεισον ωδοποίησας είσοδον, καί θαvάτω τόν θάvατοv ώλεσας, ιλάσθητι ημίν τοίς ταπειvοίς, καί αμαρτωλοίς καί αναξίοις δούλοις σου. Ημάρτομεv γάρ καί ηνομήσαμεv, καί ουκ εσμέv άξιοι άραι τά όμματα ημώv, καί βλέψαι εις τό ύψος τού ουραvού, διότι κατελίπομεν τήν οδόv τής δικαιοσύνης σου καί επορεύθημεν εν τοίς θελήμασι τώv καρδιώv ημών. Αλλ» ικετεύομεv τήv σήν ανείκαστον αγαθότητα. Φείσαι ημών, Κύριε κατά το πλήθος τού ελέους σου, καί σώσον ημάς διά τό όvομά σου τό Άγιοv, ότι εξέλιπον εν ματαιότητι αι ημέραι ημώv. Εξελού ημάς τής τού αντικειμένου χειρός,καί άφες ημίv τά αμαρτήματα, καί vέκρωσοv τό σαρκικόν ημών φρόνημα, ίvα τόν παλαιόv αποθέμεvοι άνθρωποv, τόν νέον ενδυσώμεθα, καί σοί ζήσωμεν τώ ημετέρω Δεσπότη καί κηδεμόνι. Καί ούτω τοίς σοίς ακολουθούvτες προστάγμασιν, εις τήv αιώνιοv ανάπαυσιν καταντήσωμεv, ένθα πάvτων εστί τώv ευφραινομέvων η κατοικία. Σύ γάρ εί η όντως αληθινή ευφροσύνη καί αγαλλίασις τών αγαπώντων σε, Χριστέ ό Θεός ημών, καί σοί τήν δόξαν αναμπέπομεv, σύν τώ ανάρχω σου Πατρί, καί τώ Παναγίω, καί αγαθώ, καί ζωοποιώ σου Πνεύματι, νύν καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνωv. Αμήv.

Δόξα... Και νυν... Κύριε ελέησον γ"

ο Ιερεύς αμέσως τήν Απόλυσιν

Ιερεύς Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.

Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον αγαθέ, τας ψυχάς ημών. Αμήν.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Αμήν.

Κύριε ελέησον ιβ"

Δόξα... Και νυν...

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ, Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών.

Ψαλμός 45

Ο Θεος ημών καταφυγή καί δύναμις βοηθός εν θλίψεσιν ταίς ευρούσαις ημάς σφόδρα

διά τούτο ου φοβηθησόμεθα εν τώ ταράσσεσθαι τήν γήν καί μετατίθεσθαι όρη εν καρδίαις θαλασσών

ήχησαν καί εταράχθησαν τά ύδατα αυτών εταράχθησαν τά όρη εν τή κραταιότητι αυτού

τού ποταμού τά ορμήματα ευφραίνουσιν τήν πόλιν τού Θεού ηγίασεν τό σκήνωμα αυτού ο ύψιστος,

ο Θεός εν μέσω αυτής ου σαλευθήσεται βοηθήσει αυτή ο Θεός τό πρός πρωί

εταράχθησαν έθνη έκλιναν βασιλείαι έδωκεν φωνήν αυτού εσαλεύθη η γή

Κύριος τών δυνάμεων μεθ» ημών αντιλήμπτωρ ημών ο Θεός Ιακωβ

δεύτε ίδετε τά έργα Κυρίου ά έθετο τέρατα επί τής γής

ανταναιρών πολέμους μέχρι τών περάτων τής γής τόξον συντρίψει καί συγκλάσει όπλον καί θυρεούς κατακαύσει εν πυρί

σχολάσατε καί γνώτε ότι εγώ ειμι ο Θεός υψωθήσομαι εν τοίς έθνεσιν υψωθήσομαι εν τή γή

Κύριος τών δυνάμεων μεθ» ημών αντιλήμπτωρ ημών ο Θεός Ιακωβ

Ψαλμός 91

Αγαθόν τό εξομολογείσθαι τώ κυρίω καί ψάλλειν τώ ονόματί σου ύψιστε

τού αναγγέλλειν τό πρωί τό έλεός σου καί τήν αλήθειάν σου κατά νύκτα

εν δεκαχόρδω ψαλτηρίω μετ» ωδής εν κιθάρα

ότι εύφρανάς με Κύριε εν τώ ποιήματί σου καί εν τοίς έργοις τών χειρών σου αγαλλιάσομαι

ως εμεγαλύνθη τά έργα σου Κύριε σφόδρα εβαθύνθησαν οι διαλογισμοί σου

ανήρ άφρων ου γνώσεται καί ασύνετος ου συνήσει ταύτα

εν τώ ανατείλαι τούς αμαρτωλούς ως χόρτον καί διέκυψαν πάντες οι εργαζόμενοι τήν ανομίαν

όπως άν εξολεθρευθώσιν εις τόν αιώνα τού αιώνος σύ δέ ύψιστος εις τόν αιώνα Κύριε

ότι ιδού οι εχθροί σου απολούνται καί διασκορπισθήσονται πάντες οι εργαζόμενοι τήν ανομίαν

καί υψωθήσεται ως μονοκέρωτος τό κέρας μου καί τό γήράς μου εν ελαίω πίονι

καί επείδεν ο οφθαλμός μου εν τοίς εχθροίς μου καί εν τοίς επανιστανομένοις επ» εμέ πονηρευομένοις ακούσεται τό ούς μου

δίκαιος ως φοίνιξ ανθήσει ωσεί κέδρος η εν τώ Λιβάνω πληθυνθήσεται

πεφυτευμένοι εν τώ οίκω Κυρίου εν ταίς αυλαίς τού Θεού ημών εξανθήσουσιν

έτι πληθυνθήσονται εν γήρει πίονι καί ευπαθούντες έσονται

τού αναγγείλαι ότι ευθής Κύριος ο Θεός μου καί ουκ έστιν αδικία εν αυτώ

Ψαλμός 92

Ο Κύριος εβασίλευσεν ευπρέπειαν ενεδύσατο ενεδύσατο Κύριος δύναμιν καί περιεζώσατο καί γάρ εστερέωσεν τήν οικουμένην ήτις ου σαλευθήσεται

έτοιμος ο θρόνος σου από τότε από τού αιώνος σύ εί

επήραν οι ποταμοί Κύριε επήραν οι ποταμοί φωνάς αυτών

από φωνών υδάτων πολλών θαυμαστοί οι μετεωρισμοί τής θαλάσσης θαυμαστός εν υψηλοίς ο Κύριος

τά μαρτύριά σου επιστώθησαν σφόδρα τώ οίκω σου πρέπει αγίασμα Κύριε εις μακρότητα ημερών

Δόξα... Καί νύν... Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα. Δόξα σοι ο Θεός, Κύριε, ελέησον (γ») Δόξα... Και νυν...

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, πάσης γάρ απολογίας απορούντες, ταύτην σοι τήν ικεσίαν, ώς Δεσπότη, οι αμαρτωλοί προσφέρομεν, ελεήσον ημάς.

Δόξα...

Κύριε, ελέησον ημάς, επί σοί γάρ πεποίθαμεν, μή οργισθής ημίν σφόδρα, μηδέ μνησθής τών ανομιών ημών, αλλ» επίβλεψον καί νύν, ώς εύσπλαγχνος, καί λύτρωσαι ημάς εκ τών εχθρών ημών, σύ γάρ εί Θεός ημών, καί ημείς λαός σου, πάντες έργα χειρών σου, καί τό όνομά σου επικεκλήμεθα.

Καί νύν...

Τής ευσπλαγχνίας τήν πύλην άνοιξον ημίν, ευλογημένη Θεοτόκε, ελπίζοντες εις σέ, μή αστοχήσωμεν, ρυσθείημεν διά σού τών περιστάσεων, σύ γάρ εί η σωτρηρία τού γένους τών χριστιανών.

Κύριε έλέησον μ«

Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος Χριστός ο Θεός, ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πολυέσπλαγχνος, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, ο πάντας καλών προς σωτηρίαν διά της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών , αυτός. Κύριε, πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύτη τας εντεύξεις και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς σου. Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον , τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως, κακών και οδύνης. Τείχισον ημάς αγίοις σου Αγγέλοις, ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως και εις την επίγνωσιν της απροσίτου σου δόξης, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Κύριε ελέησον γ»

Δόξα... Και νυν...

Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ, καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τών Σεραφείμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, τήν όντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.

Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον Πατερ.

Ιερεύς Δι’ ευχών...

Καί ποιούμεν τάς τρείς μεγάλας μετανοίας, Είθ» ούτω, λέγομεν καθ» εαυτούς καί ένα στίχον τής Ευχής τού Οσίου Εφραίμ.

Κύριε, καί Δέσποτα τής ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί αργολογίας μή μοι δώς.

Πνεύμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής καί αγάπης, χάρισαί μοι τώ σώ δούλω.

Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι τού οράν τά εμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί, εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Μετά δέ ταύτας, ετέρας μικράς ιβ» λέγοντες καθ» εκάστην, τό ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ, καί ελέησόν με, καί πάλιν μετάνοιαν μεγάλην, καί τόν τελευταίον στίχον τής ανωτέρω Ευχής.

Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι τού οράν τά εμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί, εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Ο Θεός ο αιώνιος, τό άναρχον καί αϊδιον φώς, ο πάσης κτίσεως Δημιουργός, η τού ελέους πηγή, τό τής αγαθότητος πέλαγος, καί τής φιλανθρωπίας ανεξιχνίαστος άβυσσος, επίφανον εφ» ημάς τό φώς τού προσώπου σου, Κύριε. Λάμψον εν ταίς καρδίαις ημών, νοητέ Ήλιε τής δικαιοσύνης, καί τής σής ευφροσύνης τάς ψυχάς ημών πληρωσον, καί δίδαξον ημάς τά σά μελετάν αεί καί φθέγγεσθαι κρίματα, καί εξομολογείσθαί σοι διηνεκώς τώ ημετέρω Δεσπότη καί ευεργέτη. Τά τών χειρών ημών έργα πρός τό σόν κατεύθυνον θέλημα, καί πράττειν ημάς τά σοί ευάρεστα καί φίλα ευόδωσον, ίνα καί διά τών αναξίων ημών δοξάζηταί σου τό πανάγιον όνομα, τού Πατρός, καί τού Υιού, καί τού Αγίου Πνεύματος, τής μιάς θεότητός τε καί Βασιλείας, ή πρέπει πάσα δόξα, τιμή, καί προσκύνησις εις τούς αιώνας. Αμήν.

Ο εξαποστέλλων τό φώς, καί πορεύεται. ο ανατέλλων τόν Ήλιον επί δικαίους καί αδίκους, πονηρούς τε καί αγαθούς, ο ποιών όρθρον, καί φωτίζων πάσαν τήν οικουμένην. φώτισον καί ημών τάς καρδίας, Δέσποτα τών απάντων. Χάρισαι ημίν εν τή παρούση ημέρα ευαρεστείν σοι, διαφυλάττων ημάς από πάσης, αμαρτίας, καί πάσης πονηράς πράξεως, ρυόμενος ημάς από παντός βέλους πετομένου ημέρας, καί πάσης αντικειμένης δυνάμεως, πρεσβείαις τής Παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, τών αϋλων σου λειτουργών καί επουρανίων Δυνάμεων, καί πάντων τών Αγίων, τών απ» αιώνός σοι ευαρεστησάντων. Σόν γάρ εστι τό ελεείν καί σώζειν ημάς, ο Θεός ημών, καί σοί τήν δόξαν άναπέμπομεν, τώ Πατρί, καί τώ Υιώ, καί τώ Αγίω Πνεύματι, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Δόξα... Και νυν... Κύριε ελέησον γ"

ο Ιερεύς αμέσως τήν Απόλυσιν

Ιερεύς Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.

Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον αγαθέ, τας ψυχάς ημών. Αμήν.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Αμήν.

Κύριε ελέησον ιβ"

Δόξα... Και νυν...

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ, Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών.

Ψαλμός 29

Υψώσω σε Κύριε ότι υπέλαβές με καί ουκ ηύφρανας τούς εχθρούς μου επ» εμέ

Κύριε ο Θεός μου εκέκραξα πρός σέ καί ιάσω με

Κύριε ανήγαγες εξ άδου τήν ψυχήν μου έσωσάς με από τών καταβαινόντων εις λάκκον

ψάλατε τώ κυρίω οι όσιοι αυτού καί εξομολογείσθε τή μνήμη τής αγιωσύνης αυτού

ότι οργή εν τώ θυμώ αυτού καί ζωή εν τώ θελήματι αυτού τό εσπέρας αυλισθήσεται κλαυθμός καί εις τό πρωί αγαλλίασις

εγώ δέ είπα εν τή ευθηνία μου ου μή σαλευθώ εις τόν αιώνα

Κύριε εν τώ θελήματί σου παρέσχου τώ κάλλει μου δύναμιν απέστρεψας δέ τό πρόσωπόν σου καί εγενήθην τεταραγμένος

πρός σέ Κύριε κεκράξομαι καί πρός τόν Θεόν μου δεηθήσομαι

τίς ωφέλεια εν τώ αίματί μου εν τώ καταβήναί με εις διαφθοράν μη εξομολογήσεταί σοι χούς ή αναγγελεί τήν αλήθειάν σου

ήκουσεν Κύριος καί ηλέησέν με Κύριος εγενήθη βοηθός μου

έστρεψας τόν κοπετόν μου εις χορόν εμοί διέρρηξας τόν σάκκον μου καί περιέζωσάς με ευφροσύνην

όπως άν ψάλη σοι η δόξα μου καί ου μη κατανυγώ Κύριε ο Θεός μου εις τόν αιώνα εξομολογήσομαί σοι

Ψαλμός 31

Μακάριοι ων αφέθησαν αι ανομίαι καί ων επεκαλύφθησαν αι αμαρτίαι

μακάριος ανήρ ου ου μή λογίσηται Κύριος αμαρτίαν ουδέ έστιν εν τώ στόματι αυτού δόλος

ότι εσίγησα επαλαιώθη τά οστά μου από τού κράζειν με όλην τήν ημέραν

ότι ημέρας καί νυκτός εβαρύνθη επ» εμέ η χείρ σου εστράφην εις ταλαιπωρίαν εν τώ εμπαγήναι άκανθαν

τήν αμαρτίαν μου εγνώρισα καί τήν ανομίαν μου ουκ εκάλυψα είπα εξαγορεύσω κατ» εμού τήν ανομίαν μου τώ κυρίω καί σύ αφήκας τήν ασέβειαν τής αμαρτίας μου

υπέρ ταύτης προσεύξεται πάς όσιος πρός σέ εν καιρώ ευθέτω πλήν εν κατακλυσμώ υδάτων πολλών πρός αυτόν ουκ εγγιούσιν

σύ μου εί καταφυγή από θλίψεως τής περιεχούσης με τό αγαλλίαμά μου λύτρωσαί με από τών κυκλωσάντων με

συνετιώ σε καί συμβιβώ σε εν οδώ ταύτη η πορεύση επιστηριώ επί σέ τούς οφθαλμούς μου

μή γίνεσθε ως ίππος καί ημίονος οις ουκ έστιν σύνεσις εν χαλινώ καί κημώ τάς σιαγόνας αυτών άγξαι τών μή εγγιζόντων πρός σέ

πολλαί αι μάστιγες τού αμαρτωλού τόν δέ ελπίζοντα επί Κύριον έλεος κυκλώσει

ευφράνθητε επί Κύριον καί αγαλλιάσθε δίκαιοι καί καυχάσθε πάντες οι ευθείς τή καρδία

Ψαλμός 60

Εισάκουσον ο Θεός τής δεήσεώς μου πρόσχες τή προσευχή μου

από τών περάτων τής γής πρός σέ εκέκραξα εν τώ ακηδιάσαι τήν καρδίαν μου εν πέτρα ύψωσάς με

ωδήγησάς με ότι εγενήθης ελπίς μου πύργος ισχύος από προσώπου εχθρού

παροικήσω εν τώ σκηνώματί σου εις τούς αιώνας σκεπασθήσομαι εν σκέπη τών πτερύγων σου

ότι σύ ο Θεός εισήκουσας τών ευχών μου έδωκας κληρονομίαν τοίς φοβουμένοις τό όνομά σου

ημέρας εφ» ημέρας βασιλέως προσθήσεις έτη αυτού έως ημέρας γενεάς καί γενεάς

διαμενεί εις τόν αιώνα ενώπιον τού Θεού έλεος καί αλήθειαν αυτού τίς εκζητήσει

ούτως ψαλώ τώ ονόματί σου εις τόν αιώνα τού αιώνος τού αποδούναί με τάς ευχάς μου ημέραν εξ ημέρας

Δόξα... Καί νύν... Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα. Δόξα σοι ο Θεός, Κύριε, ελέησον (γ») Δόξα... Και νυν...

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Ο Θεός των πατέρων ημών, ο ποιών αεί μεθ» ημών κατά την σην επιείκειαν, μη αποστήσης το έλεός σου αφ» ημών, αλλά ταις αυτών ικεσίαις, εν ειρήνη κυβέρνησαν την ζωήν ημών.

Δόξα...

Οι Μάρτυρές σου, Κύριε, εν τή αθλήσει αυτών, στεφάνους εκομίσαντο τής αφθαρσίας, εκ σού τού Θεού ημών, σχόντες γάρ τήν ισχύν σου, τούς τυράννους καθείλον, έθραυσαν καί δαιμόνων τά ανίσχυρα θράση, αυτών ταίς ικεσίαις, Χριστέ ο Θεός, σώσον τάς ψυχάς ημών.

Καί νύν...

Τείχος ακαταμάχητον ημών τών Χριστιανών, υπάρχεις Θεοτόκε Παρθένε, πρός σέ γάρ καταφεύγοντες, άτρωτοι διαμένομεν, καί πάλιν αμαρτάνοντες, βοώμέν σοι, Χαίρε κεχαριτωμένη ο Κύριος μετά σού.

Κύριε έλέησον μ«

Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος Χριστός ο Θεός, ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πολυέσπλαγχνος, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, ο πάντας καλών προς σωτηρίαν διά της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών , αυτός. Κύριε, πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύτη τας εντεύξεις και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς σου. Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον , τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως, κακών και οδύνης. Τείχισον ημάς αγίοις σου Αγγέλοις, ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως και εις την επίγνωσιν της απροσίτου σου δόξης, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Κύριε ελέησον γ»

Δόξα... Και νυν...

Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ, καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τών Σεραφείμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, τήν όντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.

Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον Πατερ.

Ιερεύς Δι’ ευχών...

Καί ποιούμεν τάς τρείς μεγάλας μετανοίας, Είθ» ούτω, λέγομεν καθ» εαυτούς καί ένα στίχον τής Ευχής τού Οσίου Εφραίμ.

Κύριε, καί Δέσποτα τής ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί αργολογίας μή μοι δώς.

Πνεύμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής καί αγάπης, χάρισαί μοι τώ σώ δούλω.

Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι τού οράν τά εμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί, εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Μετά δέ ταύτας, ετέρας μικράς ιβ» λέγοντες καθ» εκάστην, τό ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ, καί ελέησόν με, καί πάλιν μετάνοιαν μεγάλην, καί τόν τελευταίον στίχον τής ανωτέρω Ευχής.

Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι τού οράν τά εμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί, εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Κύριε, ο Θεός ημών, ο τήν σήν ειρήνην δεδωκώς τοίς ανθρώποις, καί τήν τού Παναγίου Πνεύματος δωρεάν τοίς σοίς Μαθηταίς καί Αποστόλοις καταπέμψας, καί τά τούτων χείλη εκ πυρίνων γλωσσών διανοίξας δυνάμει σου, διάνοιξον καί ημών τών αμαρτωλών τά χείλη, καί δίδαξον ημάς, πώς δεί, καί υπέρ ών χρή προσεύχεσθαι. Κυβέρνησον ημών τήν ζωήν, ο εύδιος τών χειμαζομένων λιμήν, καί γνώρισον ημίν οδόν, εν ή πορευσόμεθα. Πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοίς εγκάτοις ημών, καί Πνεύματι ηγεμονικώ τό τής διανοίας ημών στήριξον όλισθηρόν, ίνα καθ» εκάστην ημέραν, τώ Πνεύματί σου τώ αγαθώ, πρός τό συμφέρον οδηγούμενοι, καταξιωθώμεν ποιείν τας εντολάς σου, καί τής σής αεί μνημονεύειν ενδόξου καί ερευνητικής τών πεπραγμένων τοίς ανθρώποις παρουσίας, καί μή τοίς φθειρομένοις τού κόσμου τούτου εναπατάσθαι τερπνοίς, αλλά τής τών μελλόντων ορέγεσθαι απολαύσεως ενίσχυσον θησαυρών, ότι ευλογητός καί αινετός υπάρχεις εν πάσι τοίς Αγίοις σου, είς τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Δόξα... Και νυν... Κύριε ελέησον γ"

ο Ιερεύς αμέσως τήν Απόλυσιν

Ιερεύς Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.

Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον αγαθέ, τας ψυχάς ημών. Αμήν.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Αμήν.

Κύριε ελέησον ιβ"

Δόξα... Και νυν...

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ, Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών.

Ψαλμός 55

Ελέησόν με Κύριε ότι κατεπάτησέν με άνθρωπος όλην τήν ημέραν πολεμών έθλιψέν με

κατεπάτησάν με οΙ εχθροί μου όλην τήν ημέραν ότι πολλοί οι πολεμούντές με από ύψους

ημέρας φοβηθήσομαι εγώ δέ επί σοί ελπιώ

εν τώ Θεώ επαινέσω τούς λόγους μου όλην τήν ημέραν επί τώ Θεώ ήλπισα ου φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι σάρξ

όλην τήν ημέραν τούς λόγους μου εβδελύσσοντο κατ» εμού πάντες οι διαλογισμοί αυτών εις κακόν

παροικήσουσιν καί κατακρύψουσιν αυτοί τήν πτέρναν μου φυλάξουσιν καθάπερ υπέμειναν τήν ψυχήν μου

υπέρ τού μηθενός σώσεις αυτούς εν οργή λαούς κατάξεις ο Θεός

τήν ζωήν μου εξήγγειλά σοι έθου τά δάκρυά μου ενώπιόν σου ως καί εν τή επαγγελία σου

επιστρέψουσιν οι εχθροί μου εις τά οπίσω εν η άν ημέρα επικαλέσωμαί σε ιδού έγνων ότι Θεός μου εί σύ

επί τώ Θεώ αινέσω ρήμα επί τώ κυρίω αινέσω λόγον

επί τώ Θεώ ήλπισα ου φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι άνθρωπος

εν εμοί ο Θεός αι ευχαί άς αποδώσω αινέσεώς σοι

ότι ερρύσω τήν ψυχήν μου εκ θανάτου καί τούς πόδας μου εξ ολισθήματος τού ευαρεστήσαι ενώπιον τού Θεού εν φωτί ζώντων

Ψαλμός 56

Ελέησόν με ο Θεός ελέησόν με ότι επί σοί πέποιθεν η ψυχή μου καί εν τή σκιά τών πτερύγων σου ελπιώ έως ου παρέλθη η ανομία

κεκράξομαι πρός τόν Θεόν τόν ύψιστον τόν Θεόν τόν ευεργετήσαντά με

εξαπέστειλεν εξ ουρανού καί έσωσέν με έδωκεν εις όνειδος τούς καταπατούντάς με

εξαπέστειλεν ο Θεός τό έλεος αυτού καί τήν αλήθειαν αυτού

καί ερρύσατο τήν ψυχήν μου εκ μέσου σκύμνων εκοιμήθην τεταραγμένος υιοί ανθρώπων οι οδόντες αυτών όπλον καί βέλη καί η γλώσσα αυτών μάχαιρα οξεία

υψώθητι επί τούς ουρανούς ο Θεός καί επί πάσαν τήν γήν η δόξα σου

παγίδα ητοίμασαν τοίς ποσίν μου καί κατέκαμψαν τήν ψυχήν μου ώρυξαν πρό προσώπου μου βόθρον καί ενέπεσαν εις αυτόν

ετοίμη η καρδία μου ο Θεός ετοίμη η καρδία μου άσομαι καί ψαλώ

εξεγέρθητι η δόξα μου εξεγέρθητι ψαλτήριον καί κιθάρα εξεγερθήσομαι όρθρου

εξομολογήσομαί σοι εν λαοίς Κύριε ψαλώ σοι εν έθνεσιν

ότι εμεγαλύνθη έως τών ουρανών τό έλεός σου καί έως τών νεφελών η αλήθειά σου

υψώθητι επί τούς ουρανούς ο Θεός καί επί πάσαν τήν γήν η δόξα σου

Ψαλμός 69

Ο Θεός, εις την βοήθειάν μου πρόσχες, Κύριε, εις το βοηθήσαι μοι σπεύσον. Αισχυνθήτωσαν και εντραπήτωσαν οι ζητούντες την ψυχήν μου.

Αποστραφήτωσαν εις τα οπίσω και καταισχυνθήτωσαν οι βουλόμενοί μοι κακά.

Αποστραφήτωσαν παραυτίκα αισχυνόμενοι οι λέγοντές μοι, εύγε, εύγε.

Αγαλλιάσθωσαν και ευφρανθήτωσαν επί σο πάντες οι ζητούντές σε, ο Θεός.

Και λεγέτωσαν δια παντός, μεγαλυνθήτω ό Κύριος, οι αγαπώντες το σωτήριόν σου.

Εγώ δε πτωχός ειμί και πένης, ο Θεός, βοήθησόν μοι.

Βοηθός μου και ρύστης μου ει συ, Κύριε, μη χρονίσης.

Δόξα... Καί νύν... Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα. Δόξα σοι ο Θεός, Κύριε, ελέησον (γ») Δόξα... Και νυν...

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Σώσον, Κύριε, τόν λαόν σου, καί ευλόγησον τήν κληρονομίαν σου, νίκας τοίς βασιλεύσι, κατά βαρβάρων δωρούμενος, καί τό σόν φυλάττων, διά τού Σταυρού σου πολίτευμα.

Δόξα...

Τάς αλγηδόνας τών Αγίων, άς υπέρ σού έπαθον, δυσωπήθητι, Κύριε, καί πάσας ημών τάς οδύνας, ίασαι, Φιλάνθρωπε, δεόμεθα.

Καί νύν...

Τή πρεσβεία, Κύριε, πάντων τών Αγίων, καί τής Θεοτόκου, τήν σήν ειρήνην δός ημίν, καί ελέησον ημάς, ως μόνος οικτίπμων.

Κύριε έλέησον μ«

Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος Χριστός ο Θεός, ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πολυέσπλαγχνος, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, ο πάντας καλών προς σωτηρίαν διά της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών , αυτός. Κύριε, πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύτη τας εντεύξεις και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς σου. Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον , τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως, κακών και οδύνης. Τείχισον ημάς αγίοις σου Αγγέλοις, ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως και εις την επίγνωσιν της απροσίτου σου δόξης, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Κύριε ελέησον γ»

Δόξα... Και νυν...

Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ, καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τών Σεραφείμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, τήν όντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.

Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον Πατερ.

Ιερεύς Δι’ ευχών...

Καί ποιούμεν τάς τρείς μεγάλας μετανοίας, Είθ» ούτω, λέγομεν καθ» εαυτούς καί ένα στίχον τής Ευχής τού Οσίου Εφραίμ.

Κύριε, καί Δέσποτα τής ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί αργολογίας μή μοι δώς.

Πνεύμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής καί αγάπης, χάρισαί μοι τώ σώ δούλω.

Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι τού οράν τά εμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί, εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Μετά δέ ταύτας, ετέρας μικράς ιβ» λέγοντες καθ» εκάστην, τό ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ, καί ελέησόν με, καί πάλιν μετάνοιαν μεγάλην, καί τόν τελευταίον στίχον τής ανωτέρω Ευχής.

Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι τού οράν τά εμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί, εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Θεέ, καί Κύριε τών δυvάμεων καί πάσης κτίσεως Δημιουργέ, ο διά σπλάγχνα ανεικάστου ελέους σου τόν μοvογενή σου Υιόv, τόv Κύριον ημών Ιησούv Χριστόν, καταπέμψας επί σωτηρία τού γένους ημών, καί διά τού τιμίου αυτού Σταυρού τό χειρόγραφον τών αμαρτιών ημών διαρρήξας, καί θριαμβεύσας εv αυτώ τάς αρχάς καί εξουσίας τού σκότους. Αυτός Δέσποτα φιλάνθρωπε, πρόσδεξαι καί ημών τώv αμαρτωλώv τάς ευχαριστηρίους ταύτας, καί ικετηρίους εντεύξεις, καί ρύσαι ημάς από παντός ολεθρίου καί σκοτεινού παραπτώματος, καί πάντων τώv κακώσαι ημάς ζητούvτων ορατών καί αοράτων εχθρώv. Καθήλωσοv εκ τού φόβου σου τάς σάρκας ημώv, καί μή εκκλίνης τάς καρδίας ημώv εις λόγους, ή εις λογισμούς πονηρίας. αλλά τώ πόθω σου τρώσοv ημώv τάς ψυχάς. Ίvα διά παντός πρός σέ ατεvίζοντες, καί τώ παρά σού φωτί οδηγούμεvοι, σέ τό απρόσιτον και αϊδιοv κατοπτεύοντες φώς, ακατάπαυστόv σοι τήv εξομολόγησιν, καί ευχαριστίαν αναπέμπωμεv, τώ ανάρχω Πατρί, σύv τώ μοvογενεί σου Υιώ, καί τώ παvαγίω καί αγαθώ καί ζωοποιώ σου Πνεύματι, νύv καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώvων. Αμήν.

Δόξα... Και νυν... Κύριε ελέησον γ"

ο Ιερεύς αμέσως τήν Απόλυσιν

Ιερεύς Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.

Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον αγαθέ, τας ψυχάς ημών. Αμήν.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Αμήν.

Κύριε ελέησον ιβ"

Δόξα... Και νυν...

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ, Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών.

Ψαλμός 112

Αινείτε παίδες Κύριον αινείτε τό όνομα Κυρίου

εί η τό όνομα Κυρίου ευλογημένον από τού νύν καί έως τού αιώνος

από ανατολών ηλίου μέχρι δυσμών αινείτε τό όνομα Κυρίου

υψηλός επί πάντα τά έθνη ο Κύριος επί τούς ουρανούς η δόξα αυτού

τίς ως Κύριος ο Θεός ημών ο εν υψηλοίς κατοικών

καί τά ταπεινά εφορών εν τώ ουρανώ καί εν τή γή

ο εγείρων από γής πτωχόν καί από κοπρίας ανυψών πένητα

τού καθίσαι αυτόν μετά αρχόντων μετά αρχόντων λαού αυτού

ο κατοικίζων στείραν εν οίκω μητέρα τέκνων ευφραινομένην

Ψαλμός 137

Εξομολογήσομαί σοι Κύριε εν όλη καρδία μου ότ ι ήκουσας τά ρήματα τού στόματός μου καί εναντίον αγγέλων ψαλώ σοι

προσκυνήσω πρός ναόν άγιόν σου καί εξομολογήσομαι τώ ονόματί σου επί τώ ελέει σου καί τή αληθεία σου ότι εμεγάλυνας επί πάν όνομα τό λόγιόν σου

εν η άν ημέρα επικαλέσωμαί σε ταχύ επάκουσόν μου πολυωρήσεις με εν ψυχή μου εν δυνάμει σου

εξομολογησάσθωσάν σοι Κύριε πάντες οι βασιλείς τής γής ότι ήκουσαν πάντα τά ρήματα τού στόματός σου

καί ασάτωσαν εν ταίς οδοίς Κυρίου ότι μεγάλη η δόξα Κυρίου

ότι υψηλός Κύριος καί τά ταπεινά εφορά καί τά υψηλά από μακρόθεν γινώσκει

εάν πορευθώ εν μέσω θλίψεως ζήσεις με επ» οργήν εχθρών μου εξέτεινας χείρά σου καί έσωσέν με η δεξιά σου

Κύριος ανταποδώσει υπέρ εμού Κύριε τό έλεός σου εις τόν αιώνα τά έργα τών χειρών σου μή παρής

Ψαλμός 139

Εξελού με Κύριε εξ ανθρώπου πονηρού από ανδρός αδίκου ρύσαί με

οίτινες ελογίσαντο αδικίας εν καρδία όλην τήν ημέραν παρετάσσοντο πολέμους

ηκόνησαν γλώσσαν αυτών ωσεί όφεως ιός ασπίδων υπό τά χείλη αυτών

φύλαξόν με Κύριε εκ χειρός αμαρτωλού από ανθρώπων αδίκων εξελού με οίτινες ελογίσαντο υποσκελίσαι τά διαβήματά μου

έκρυψαν υπερήφανοι παγίδα μοι καί σχοινία διέτειναν παγίδας τοίς ποσίν μου εχόμενα τρίβου σκάνδαλον έθεντό μοι

είπα τώ κυρίω Θεός μου εί σύ ενώτισαι Κύριε τήν φωνήν τής δεήσεώς μου

Κύριε Κύριε δύναμις τής σωτηρίας μου επεσκίασας επί τήν κεφαλήν μου εν ημέρα πολέμου

μή παραδώς με Κύριε από τής επιθυμίας μου αμαρτωλώ διελογίσαντο κατ» εμού μή εγκαταλίπης με μήποτε υψωθώσιν

η κεφαλή τού κυκλώματος αυτών κόπος τών χειλέων αυτών καλύψει αυτούς

πεσούνται επ» αυτούς άνθρακες εν πυρί καταβαλείς αυτούς εν ταλαιπωρίαις ου μή υποστώσιν

ανήρ γλωσσώδης ου κατευθυνθήσεται επί τής γής άνδρα άδικον κακά θηρεύσει εις διαφθοράν

έγνων ότι ποιήσει Κύριος τήν κρίσιν τού πτωχού καί τήν δίκην τών πενήτων

πλήν δίκαιοι εξομολογήσονται τώ ονόματί σου καί κατοικήσουσιν ευθείς σύν τώ προσώπω σου

Δόξα... Καί νύν... Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα. Δόξα σοι ο Θεός, Κύριε, ελέησον (γ») Δόξα... Και νυν...

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς (εκ τρίτου).

Δόξα... Και νυν...

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς.

Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών.

Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν.

Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών,

ένεκεν του ονόματός σου.

Κύριε ελέησον (εκ τρίτου)

Δόξα... Και νυν...

Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, καί μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία...

Ο φωτίσας τά επίγεια διά Σταυρού, καί καλέσας εις μετάνοιαν αμαρτωλούς, μή χωρίσης με τής ποίμνης σου ο ποιμήν ο καλός, αλλά ζήτησόν με, Δέσποτα τόν πλανώμενον, καί τή αγία σου ποίμνη συναρίθμησον, ο μόνος αγαθός καί φιλάνθρωπος.

Δόξα...

Ως ο Ληστής ομολογώ, καί βοώ σοι τώ αγαθώ. Μνήσθητι μου Κύριε, εν τή Βασιλεία σου, καί σύν αυτώ ο εκουσίως με συναρίθμησον, τά πάθη υπέρ ημών καταδεξάμενος.

Καί νύν...

Τόν δι’ ημάς σταυρωθέντα, δεύτε πάντες υμνήσωμεν, αυτόν γάρ κατείδε Μαρία, επί τού ξύλου, καί έλεγεν, Ει καί σταυρόν υπομένεις, σύ υπάρχεις, ο Υιός καί Θεός μου.

Κύριε έλέησον μ«

Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος Χριστός ο Θεός, ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πολυέσπλαγχνος, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, ο πάντας καλών προς σωτηρίαν διά της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών , αυτός. Κύριε, πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύτη τας εντεύξεις και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς σου. Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον , τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως, κακών και οδύνης. Τείχισον ημάς αγίοις σου Αγγέλοις, ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως και εις την επίγνωσιν της απροσίτου σου δόξης, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Κύριε ελέησον γ»

Δόξα... Και νυν...

Τήν Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ, καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τών Σεραφείμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, τήν όντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.

Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον Πατερ.

Ιερεύς Δι’ ευχών...

Καί ποιούμεν τάς τρείς μεγάλας μετανοίας, Είθ» ούτω, λέγομεν καθ» εαυτούς καί ένα στίχον τής Ευχής τού Οσίου Εφραίμ.

Κύριε, καί Δέσποτα τής ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί αργολογίας μή μοι δώς.

Πνεύμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής καί αγάπης, χάρισαί μοι τώ σώ δούλω.

Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι τού οράν τά εμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί, εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Μετά δέ ταύτας, ετέρας μικράς ιβ» λέγοντες καθ» εκάστην, τό ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ, καί ελέησόν με, καί πάλιν μετάνοιαν μεγάλην, καί τόν τελευταίον στίχον τής ανωτέρω Ευχής.

Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι τού οράν τά εμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί, εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, ο μακροθυμήσας επί τοίς ημώv πλημμελήμασι, καί άχρι τής παρούσης ώρας αγαγών ημάς, εν ή επί τού ζωοποιού ξύλου κοεμάμενος, τώ εθγνώμοvι ληστή τήv εις τόv Παράδεισον ωδοποίησας είσοδον, καί θαvάτω τόν θάvατοv ώλεσας, ιλάσθητι ημίν τοίς ταπειvοίς, καί αμαρτωλοίς καί αναξίοις δούλοις σου. Ημάρτομεv γάρ καί ηνομήσαμεv, καί ουκ εσμέv άξιοι άραι τά όμματα ημώv, καί βλέψαι εις τό ύψος τού ουραvού, διότι κατελίπομεν τήν οδόv τής δικαιοσύνης σου καί επορεύθημεν εν τοίς θελήμασι τώv καρδιώv ημών. Αλλ» ικετεύομεv τήv σήν ανείκαστον αγαθότητα. Φείσαι ημών, Κύριε κατά το πλήθος τού ελέους σου, καί σώσον ημάς διά τό όvομά σου τό Άγιοv, ότι εξέλιπον εν ματαιότητι αι ημέραι ημώv. Εξελού ημάς τής τού αντικειμένου χειρός,καί άφες ημίv τά αμαρτήματα, καί vέκρωσοv τό σαρκικόν ημών φρόνημα, ίvα τόν παλαιόv αποθέμεvοι άνθρωποv, τόν νέον ενδυσώμεθα, καί σοί ζήσωμεν τώ ημετέρω Δεσπότη καί κηδεμόνι. Καί ούτω τοίς σοίς ακολουθούvτες προστάγμασιν, εις τήv αιώνιοv ανάπαυσιν καταντήσωμεv, ένθα πάvτων εστί τώv ευφραινομέvων η κατοικία. Σύ γάρ εί η όντως αληθινή ευφροσύνη καί αγαλλίασις τών αγαπώντων σε, Χριστέ ό Θεός ημών, καί σοί τήν δόξαν αναμπέπομεv, σύν τώ ανάρχω σου Πατρί, καί τώ Παναγίω, καί αγαθώ, καί ζωοποιώ σου Πνεύματι, νύν καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνωv. Αμήv.

Δόξα... Και νυν... Κύριε ελέησον γ"

ο Ιερεύς αμέσως τήν Απόλυσιν