Веруемый
In quod creditur, quod или cui credi potest. Верую в Бога, Deum agnoscere, vereri; Deo fidere, confidere. В бытиe Божьe, Deum esse credere. 2) Credere, fidere, alicui fidem habere, tribuere, adjungere. 3) Credere, existimare, autumare, censere. Вержаюсь в мире, mundo persuasum erat. – Верю, credere, fidem habere, tribuere. He верьте ни чему тому, что вам ни говорено, noli credere, n. fidem habere omnibus, quæ tibi dicta sunt; quæcunque tibi dicta sunt, noli iis omnibus credere. Верить в истинного Бога, verum Deum agnoscere, vereri. Верить бессмертию души, immortales animos esse credere. He верьтe ему, noli ei fidem habere; noli ei fidere, confidere. Я не верю, чтобы он лгал, non puto, eum mentitum esse или mendacium, mendacia dicere. Верюсь, fides mihi habetur. Верющий, fidem rei firmans, confirmans. Верющее письмо, auctoritates et testimonia; litteræ auctoritatesque.