Заговаривание

через з. Denuo oratione cum aliquo instituta. 2) Incantatio, fascinatio. Заговариваю, orationem instituere, loqui quocum cœpisse. Ты опять заговорил, denuo loqui cœpisti или occipis. Долго со мной ссорился, но начинает ныне заговаривать, diu mihi stomachabatur, nunc vero denuo incipit mecum loqui. 3) Aliquem loqui volentem inhibere, clamore obstrepere alicui. Он всех заговорил, omnes loqui volentes inhibuit, omnibus clamore obstrepuit. Заговариваюсь, nimium esse, modum excedere in loquendo. Говори, да не заговаривайся, loquere, sed ne excede modum. 4) Venire in oblivionem eorum, quæ quis loquitur. Он часто заговаривается, sæpe obliviscitur eorum, quæ loquitur. Старик, теряя память, заговаривается, senex, labante memoria, obliviscitur, quæ loquitur. 5) Diutius in sermocinando hærere.