Завида
(Sl.). Æmulatio, invidia. Завидно, cum indignatione, stomachose. Злым завидно, когда добродетельный несколько счастлив бывает, mali, improbi indignantur, ægre ferunl virtule florentes aliqnantum fortuna vel felicitate uti. 2) Mire, mirifice, mirum in modum, insigniter. Дом этот завидно выстроен, hæ ædes mirifice exstructæ sunt или tam venuste, ut nihil supra. Завидный, invidendus, invidiosus. Завидное место, munus invidendum. Незавидные деньги, pecunia non invidiosa. Это мне завидно, oculos meos ferit, tangit, movet me aliquid. Ему это очень завидно, что мне эта деревня досталась, invidia premitur, mihi hoc prædium obtigisse или me hoc prædium nactum esse. Завидовать, sl. завижду, invidere; invidia premi. В чем, invidere alicui aliquid или in aliqua re. Зав. чьему счастью, aficujus felicitati invidere; alicui felicitatem invidere. He только не завидуют в этих летах, но даже благоприятствуют, non modo non invidetur illi ætati, sed etiam favetur. Мне завидуют, ex invidia laboro; invidetur mihi.