Доверение
Fiducia alicujus hominis или rei. – Доверенность, fiducia, fides. Быть долго в большой доверенности у Царя, diu in summa regis dignatione esse. Он у здешних купцов имеет большую доверенность, magna fides ei est apud mercatores hujus urbis. Он потерял доверенность, homo est perdita auctoritate. Этим я прибрел себе много доверенности, id mihi multum auctoritatis attulit et fidei. Употреблять во зло доверенность, alicujus fide abuti. Удостить кого доверенности, dignum habere aliquem sua fide. – Доверие, доверка, fiducias, fides. Иметь к кому доверие, alicui fidere, confidere, fiduciam alicui tribuere. Иметь к кому полное доверие, se totum alicui committere; omnia consilia alicui credere. Возбудить доверие, fiduciam facere. Потерять доверие других, fldem aliorum amittere. Прибрести себе доверие людей, hominum animas sibi conciliare. Он имеет такое ко мне доверие, что я ничего не сделаю, fides apud hunc est, me nihil facturum. – Доверчивость, animus plenus fiducia. Доверяю, credere, fidem habere, tribuere, adjungere; fiducia mihi est in aliquo. Кому, не очень, доверять, alicui non satis confidere, или fidem поп habere. Кому мало доверять, alicui parvam fidem habere. He доверять своим глазам, ушам, oculis, auribus suis non credere. Ему теперь мало доверяют, parva ei jam fides habetur.