Доводный
Demonstrativus, peremptorius; probando, demonstrando serviens. Д. свидетель, testis, qui aliquid probat, firmat, confirmat. Доводное обстоятельство, res, causa, ratio demonstrando serviens. Доводчик, qui probat; delator. Довод, argumentum, ratio, probatio. Д. сильный, основательный, probatio firma. Слабый, infirma res ad probandum. Д. неполный, argumentum non satis firmum. Это так ясно, что не требуетъ довода, hос, quia perspicue verum est, nihil attinet approbari. 2) Testimonium, documentum, auctoritas, fides (в стр. знач.). Он присовокупил к истории своей много доводов, multa testimonia, documenta historiæ suæ iuterposuit, inseruit. – Довожу, sl. довожду, aliquo ducere, deducere. Довести кого до дому, aliquem ad domum deducere. 3) Per m. ducere. Довести кого до познания истины, aliquem ad cognitionem veritatis duxisse. Довесть кого до разорения, aliquem pessum dare, affligere; alicui calamitatem inferre. Довести историю до наших времен, historiam ad nostra tempora perducere. Довести до бедности, до убожества, ad mendicitatem detrudere. Довести до разорения, ad exitium aliquem præcipitare. 4) Probare, demonstrare. Довести дело глубокой древности до самой ясности, rem antiquissimam ad liquidum explorare. Дело довел до самой ясности, rem perspiquam evidentemque fecit. Я доведу его до того, что не будет знать, куда ему деться, redigam, ut, quo se vertat, nesciat. Довести себя до лености, devolvi ad otium.