Высота
Altitudo; sublimitas; excelsitas. В горы, altitudo montis. В. дерев, arborum proceritas. В. полюса, poli excelsitas. 2) Sublime, summum. Вергнуть на высоту, in sublime jacere. Орел парит на высоту, aquila surgit in sublime, se attollit, nititur alis in aëra, jactat, fertur in sublime. Взирать на высоту небесную, oculos ad cœlum conjicere, oculos convertere in cœlum. 3) Locus altus, excelsus, editus, editior, superior; clivus, collis. Heприятель занял, захватил высоты, hostis loca superiora occupavit. Занять высоты, summa collium insidere; loca edita occupare. Холмы одинакой высоты, colli pari altitudinis fastigio. 4} In geometria: altitudo. Два треугольника, имеющие равное основание и равную высоту, бывают между собой равны, duo triangula ejusdem basis atque altitudinis sunt inter se pares magnitudine, sunt sibi æquales. 5) (Poti) excelsitat. Брать высоту солнца, ope instrumenti horâ meridianâ solis excelsitatem super horizontem observare. 6) Amplitudo fastigium. Возвеличить в высоту, summopere augere. 7) Superbia, arrogantia, elatio animi. Смирится высота человеческая, deprimetur elatus hominis animus. – Высоце, (sl.), alte, excelse, sublime.