И. Ивашковский
Bmeнeниe
Imputatio. Вмененный, imputatus. Погрешность, вмененная в важное преступление, culpa in scelus tracta, conversa. Вменяю, imputare; habere; tribuere; vertere; dare. Вменяет железо как плевы, ferrum nihilо magis quam paleam habet. Вменять ни во что, rem nullo loco habere или numerare. Вменить кому что в порок, alicui aliquid dare, vertere vitio. Я думал сделать хорошее дело, а он вменяет мне в вину, putabam, me quod rectum et bonum est facere, ille vero hanc rem mihi dat vitio. Вменяюсь, imputari, assignari; verti, dari vitio. Ему вменяется в вину, что он уехал не спросясь, discessus absque impetrata venia ei vertitur vitio; ejus abitus absque impetrata venia in vitium convertitur, trahitur.