Буря
Procella, tempestas; tempestas turbulenta, hiems; sævus venti impetus. Б поднимается, oritur, cooritur t. Поднялась, востала свирепая б., sæva orta tempesta est. Когда миновала б. (на море), ubi deferbuit mare. Шумящая, procella stridens. Стремительнее бури, rapacior procella. Быть колеблему бурей, adversa tempostate in mari jactari. Бурей повалило хлеб, vis procellæ stravit serta sata. От бури повалиться, sterni, proclinari, inclinari. 2) Per m. политические внутренние бури, civiles procellæ или fluctus. Буря гнева, procella irarum. Вся эта буря воздвигнута была Кесарем, omnis illa tempestas Cæsare impulsore excitata est. Буря грозит нам со всех сторон, procellæ undique impendent. Он избежал бури, procellam devitavit. Поcле бури бывает ведро, surgit post nubila phœbus.